নহিমিয়ের বই 7

1 প্রাচীর গাঁথা হয়ে যাবার পর আমি দরজাগুলি ঠিক জায়গায় লাগালাম, এবং দ্বাররক্ষী, গায়ক ও লেবীয়দের নিযুক্ত করা হল।

மதில் திரும்பவும் கட்டப்பட்டு முடிந்ததும், நான் கதவுகளை அதற்குரிய இடத்தில் வைத்தேன். வாசல் காவலர்களும், பாடகர்களும் லேவியர்களும் நியமிக்கப்பட்டார்கள்.

2 আমার ভাই হনানিকে ও দুর্গের শাসনকর্তা হনানিয়কে জেরুশালেমের উপর নিযুক্ত করলাম, কেননা হনানি বিশ্বস্ত লোক ছিলেন এবং ঈশ্বরকে অনেকের চেয়ে বেশি ভয় করতেন।

எருசலேமுக்குப் பொறுப்பாக அரண்மனையின் தளபதி ஆளுநனான அனனியாவுடன் என் சகோதரன் ஆனானியை வைத்தேன். ஏனெனில் அனனியா அங்கிருந்த அநேகரைக் காட்டிலும் உத்தமமுள்ளவனும், இறைவனுக்குப் பயந்து நடக்கிறவனுமாயிருந்தான்.

3 আমি তাদের বললাম, “যতক্ষণ না প্রচণ্ড রোদ হয় ততক্ষণ জেরুশালেমের দ্বার যেন খোলা না হয়। রক্ষীরা থাকার সময় তাদের দিয়ে যেন দ্বার বন্ধ করা ও হুড়কা লাগানো হয়। এবং জেরুশালেমের নিবাসীদের মধ্যে থেকে যেন প্রহরী নিযুক্ত হয়, তাদের কেউ কেউ থাকুক পাহারা দেবার জায়গায় আর কেউ কেউ নিজের বাড়ির কাছে।”

நான் அவர்களிடம், “பகலில் வெயில் ஏறும்வரை எருசலேமின் நுழைவாசல் கதவுகள் திறக்கப்படக் கூடாது. வாசல் காவலர் கடமையில் இருக்கும்போதே அவர்களைக்கொண்டு கதவுகள் பூட்டப்பட்டு, தாழ்ப்பாள்களை போடுங்கள். அத்துடன் எருசலேமின் குடியிருப்பாளர்களிலிருந்தே காவலர் தெரிந்தெடுக்கப்பட வேண்டும். அவர்களில் சிலரை காவல் நிலையங்களிலும், மற்றும் சிலரை அவர்களின் வீட்டின் அருகேயும் காவலுக்கு ஏற்படுத்துங்கள்” என்றும் சொன்னேன்.

4 সেই সময় জেরুশালেম নগর ছিল বড়ো ও অনেক জায়গা জুড়ে, কিন্তু তার মধ্যে অল্প সংখ্যক লোক ছিল, এবং সব বাড়িও তখন তৈরি করা হয়নি।

இப்பொழுது பட்டணம் பெரியதும், விசாலமானதுமாக இருந்தது. ஆனால் இருந்த மக்கள் தொகை மிகவும் குறைவாயிருந்தது. வீடுகளும் திரும்பக் கட்டப்படவில்லை.

5 পরে ঈশ্বর আমার মনে ইচ্ছা দিলেন যেন আমি গণ্যমান্য লোকদের, উচ্চপদস্থ কর্মচারীদের ও সাধারণ লোকদের একত্র করে তাদের বংশাবলি লেখা হয়। যারা প্রথমে ফিরে এসেছিল সেই লোকদের বংশতালিকা পেলাম। তার মধ্যে আমি এই কথা লেখা পেলাম:

அப்பொழுது இறைவன் உயர்குடி மனிதரையும், அதிகாரிகளையும், சாதாரண மக்களையும் ஒன்றுகூட்டி, அவர்களை அவரவர் குடும்பங்களின்படி பதிவு செய்வதற்காக என் மனதை ஏவினார். முதலில் திரும்பி வந்தவர்களின் வம்ச அட்டவணை ஒன்று எனக்குக் கிடைத்தது. அதில் எழுதப்பட்டிருந்தது இதுவே:

6 ব্যাবিলনের রাজা নেবুখাদনেজার যাদের বন্দি করে নিয়ে গিয়েছিলেন, তাদের মধ্যে সেই প্রদেশের এইসব লোকজন নির্বাসন কাটিয়ে জেরুশালেম ও যিহূদায় নিজের নিজের নগরে ফিরে এসেছিল।

பாபிலோன் அரசன் நேபுகாத்நேச்சாரால் சிறைபிடிக்கப்பட்டு, நாடுகடத்தப்பட்டவர்களுள், சிறையிருப்பிலிருந்து, அவர்களுடைய பட்டணமான எருசலேமுக்கும், யூதாவுக்கும்

7 তারা সরুব্বাবিল, যেশূয়, নহিমিয়, অসরিয়, রয়মিয়া, নহমানি, মর্দখয়, বিল্‌শন, মিস্পরৎ, বিগ্‌বয়, নহূম ও বানার সঙ্গে ফিরে এসেছিল। ইস্রায়েলী পুরুষদের তালিকা:

செருபாபேல், யெசுவா, நெகேமியா, அசரியா, ராமியா, நகமானி, மொர்தெகாய், பில்சான், மிஸ்பெரேத், பிக்வாய், நெகூம், பானா என்பவர்களுடன் திரும்பி வந்தார்கள். இவர்களுடன் திரும்பி வந்த இஸ்ரயேல் மனிதரின் பெயர் பட்டியல்:

8 পরোশের বংশধর 2,172 জন,

பாரோஷின் சந்ததி 2,172 பேர்,

9 শফটিয়ের বংশধর 372 জন,

செபத்தியாவின் சந்ததி 372 பேர்,

10 আরহের বংশধর 652 জন,

ஆராகின் சந்ததி 652 பேர்,

11 পহৎ-মোয়াবের বংশধর (যেশূয় ও যোয়াবের সন্তানদের মধ্যে) 2,818 জন,

யெசுவா, யோவாப்பின் வழிவந்த பாகாத் மோவாபின் சந்ததி 2,818 பேர்,

12 এলমের বংশধর 1,254 জন,

ஏலாமின் சந்ததி 1,254 பேர்,

13 সত্তূরের বংশধর 845 জন,

சத்தூவின் சந்ததி 845 பேர்,

14 সক্কয়ের বংশধর 760 জন,

சக்காயின் சந்ததி 760 பேர்,

15 বিন্নূয়ীর বংশধর 648 জন,

பின்னூயியின் சந்ததி 648 பேர்,

16 বেবয়ের বংশধর 628 জন,

பெபாயின் சந்ததி 628 பேர்,

17 অস্‌গদের বংশধর 2,322 জন,

அஸ்காதின் சந்ததி 2,322 பேர்,

18 অদোনীকামের বংশধর 667 জন,

அதோனிகாமின் சந்ததி 667 பேர்,

19 বিগ্‌বয়ের বংশধর 2,067 জন,

பிக்வாயின் சந்ததி 2,067 பேர்,

20 আদীনের বংশধর 655 জন,

ஆதீனின் சந்ததி 655 பேர்,

21 (হিষ্কিয়ের বংশজাত) আটেরের বংশধর 98 জন,

எசேக்கியாவின் வழிவந்த ஆதேரின் சந்ததி 98 பேர்,

22 হশুমের বংশধর 328 জন,

ஆசூமின் சந்ததி 328 பேர்,

23 বেৎসয়ের বংশধর 324 জন,

பேஸாயின் சந்ததி 324 பேர்,

24 হারীফের বংশধর 112 জন,

ஆரீப்பின் சந்ததி 112 பேர்,

25 গিবিয়োনের বংশধর 95 জন,

கிபியோனின் சந்ததி 95 பேர்.

26 বেথলেহেম এবং নটোফার লোকেরা 188 জন,

பெத்லெகேமையும் நெத்தோபாவையும் சேர்ந்த மனிதர் 188 பேர்,

27 অনাথোতের লোকেরা 128 জন,

ஆனதோத்தின் மனிதர் 128 பேர்,

28 বেৎ-অস্‌মাবতের লোকেরা 42 জন,

பெத் அஸ்மாவேத்தின் மனிதர் 42 பேர்,

29 কিরিয়ৎ-যিয়ারীম, কফীরা ও বেরোতের লোকেরা 743 জন,

கீரியாத்யாரீம், கெபிரா, பேரோத் பட்டணங்களின் மனிதர் 743 பேர்,

30 রামার ও গেবার লোকেরা 621 জন,

ராமா, கேபாவின் மனிதர் 621 பேர்,

31 মিক্‌মসের লোকেরা 122 জন,

மிக்மாஸின் மனிதர் 122 பேர்,

32 বেথেল ও অয়ের লোকেরা 123 জন,

பெத்தேல், ஆயியின் மனிதர் 123 பேர்,

33 অন্য নেবোর লোকেরা 52 জন,

மற்ற நேபோவின் மனிதர் 52 பேர்,

34 অন্য এলমের লোকেরা 1,254 জন,

மற்ற ஏலாமின் மனிதர் 1,254 பேர்,

35 হারীমের লোকেরা 320 জন,

ஆரீமின் மனிதர் 320 பேர்,

36 যিরীহোর লোকেরা 345 জন,

எரிகோவின் மனிதர் 345 பேர்,

37 লোদ, হাদীদ, ও ওনোর লোকেরা 721 জন,

லோத், ஆதித், ஓனோ பட்டணங்களின் மனிதர் 721 பேர்,

38 সনায়ার লোকেরা 3,930 জন।

செனாகாவின் மனிதர் 3,930 பேர்.

39 যাজকবর্গ: (যেশূয়ের বংশের মধ্যে) যিদয়িয়ের বংশধর 973 জন,

ஆசாரியர்கள்: யெசுவாவின் குடும்பத்தானாகிய யெதாயாவின் சந்ததி 973 பேர்,

40 ইম্মেরের বংশধর 1,052 জন,

இம்மேரின் சந்ததி 1,052 பேர்,

41 পশ্‌হূরের বংশধর 1,247 জন,

பஸ்கூரின் சந்ததி 1,247 பேர்,

42 হারীমের বংশধর 1,017 জন।

ஆரீமின் சந்ததி 1,017 பேர்.

43 লেবীয়বর্গ: (হোদবিয়ের বংশে কদ্‌মীয়েলের মাধ্যমে) যেশূয়ের বংশধর 74 জন।

லேவியர்கள்: ஒதாயாவின் வழியே கத்மியேலின் வழிவந்த யெசுவாவின் சந்ததி 74 பேர்.

44 গায়কবৃন্দ: আসফের বংশধর 148 জন।

பாடகர்கள்: ஆசாப்பின் சந்ததி 148 பேர்.

45 মন্দিরের দ্বাররক্ষীবর্গ: শল্লুম, আটের, টল্‌মোন, অক্কূব, হটীটা ও শোবয়ের বংশধর 138 জন।

வாசல் காவலர்கள்: சல்லூம், அதேர், தல்மோன், அக்கூப், அதிதா, சோபாய் ஆகியோரின் சந்ததி 138 பேர்.

46 মন্দিরের পরিচারকবৃন্দ: সীহ, হসূফা, টব্বায়োত,

ஆலய பணியாட்கள்: சீகா, அசுபா, தபாயோத்,

47 কেরোস, সীয়, পাদোন,

கேரோசு, சீயா, பாதோன்,

48 লবানা, হগাব, শল্‌ময়,

லெபானா, அகாபா, சல்மாயி,

49 হানন, গিদ্দেল, গহর,

ஆனான், கித்தேல், காகார்,

50 রায়া, রৎসীন, নকোদ,

ரயாயா, ரேசீன், நெக்கோதா,

51 গসম, ঊষ, পাসেহ,

காசாம், ஊசா, பாசெயா,

52 বেষয়, মিয়ূনীম, নফূষীম,

பேசாய், மெயூனீம், நெபுசீம்,

53 বক্‌বূক, হকূফা, হর্হূর,

பக்பூக், அகுபா, அர்கூர்,

54 বসলূত, মহীদা, হর্শা,

பஸ்லுத், மெகிதா, அர்ஷா,

55 বর্কোস, সীষরা, তেমহ,

பர்கோஸ், சிசெரா, தேமா,

56 নৎসীহ ও হটীফার বংশধর।

நெத்சியா, அதிபா ஆகியோரின் சந்ததிகள்.

57 শলোমনের দাসদের বংশধর: সোটয়, সোফেরত, পরীদা,

சாலொமோனின் வேலையாட்களின் சந்ததிகள்: சோதாய், சொபெரேத், பெரிதா,

58 যালা, দর্কোন, গিদ্দেল,

யாலா, தர்கோன், கித்தேல்,

59 শফটিয়, হটীল, পোখেরৎ-হৎসবায়ীম ও আমোনের বংশধর।

செபத்தியா, அத்தீல், பொகெரேத் செபாயீம், ஆமோன் ஆகியோரின் சந்ததிகள்.

60 মন্দিরের দাসেরা এবং শলোমনের দাসদের বংশধর 392 জন।

ஆலய பணியாட்களுடன், சாலொமோனின் பணியாட்களின் சந்ததிகளும் சேர்த்து 392 பேர்.

61 তেল্-মেলহ, তেল্-হর্শা, করূব, অদ্দন ও ইম্মের, এসব স্থান থেকে নিম্নলিখিত লোকেরা এসেছিল, কিন্তু তারা ইস্রায়েলী লোক কি না, এ বিষয়ে নিজ নিজ পিতৃকুলের প্রমাণ দিতে পারল না:

பின்வருவோர் தெல்மெலா, தெல்அர்ஷா, கேரூப், ஆதோன், இம்மேர் ஆகிய நகரங்களிலிருந்து திரும்பி வந்தவர்கள். ஆனால் அவர்களுக்கோ தங்கள் குடும்பங்கள் இஸ்ரயேலின் வழிவந்தவை என நிரூபிக்க முடியவில்லை.

62 দলায়, টোবিয় ও নকোদের বংশধর 642 জন।

அவர்கள்: தெலாயா, தொபியா, நெக்கோதா ஆகியோரின் சந்ததிகளான 642 பேர்.

63 আর যাজকদের মধ্যে: হবায়ের, হক্কোষের ও বর্সিল্লয়ের বংশধর (এই বর্সিল্লয় গিলিয়দীয় বর্সিল্লয়ের এক মেয়েকে বিয়ে করেছিল এবং তাকে সেই নামেই ডাকা হত)।

ஆசாரியர்களைச் சேர்ந்தவர்கள்: அபாயா, அக்கோசு, பர்சில்லாய் ஆகியோரின் சந்ததிகள். பர்சிலாய் என்பவன் கீலேயாத்திய மனிதனான பர்சிலாயின் மகள்களில் ஒருத்தியைத் திருமணம் செய்ததால் இப்பெயரால் அழைக்கப்பட்டான்.

64 বংশতালিকায় এই লোকেরা তাদের বংশের খোঁজ করেছিল কিন্তু পায়নি, এবং সেই কারণে তারা অশুচি বলে তাদের যাজকের পদ থেকে বাদ দেওয়া হয়েছিল।

இவர்கள் தங்கள் குடும்ப அட்டவணையைத் தேடினார்கள்; ஆனால் அவர்களால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அதனால் அவர்கள் ஆசாரியப் பணியிலிருந்து அசுத்தமானவர்கள் எனத் தள்ளி வைக்கப்பட்டார்கள்.

65 সুতরাং, শাসনকর্তা তাদের এই আদেশ দিয়েছিলেন, যে ঊরীম ও তুম্মীম ব্যবহারকারী কোনো যাজক না আসা পর্যন্ত যেন লোকেরা কোনও মহাপবিত্র খাদ্য ভোজন না করে।

ஊரீம், தும்மீம் அணிந்த ஒரு ஆசாரியன் எழும்பும் வரைக்கும் அவர்கள் மகா பரிசுத்த உணவிலிருந்து எதையும் சாப்பிடக்கூடாது என ஆளுநன் உத்தரவிட்டான்.

66 সর্বমোট তাদের সংখ্যা ছিল 42,360,

எண்ணப்பட்ட முழுத் தொகை 42,360 பேர்.

67 এছাড়া তাদের দাস-দাসী ছিল 7,337 জন; এবং তাদের 245 জন গায়ক-গায়িকাও ছিল।

இவர்களைத் தவிர அவர்களின் ஆண் பெண் வேலைக்காரர் 7,337 பேரும், பாடகர்களும் பாடகிகளும் 245 பேரும் இருந்தனர்.

68 তাদের 736-টি ঘোড়া, 245-টি খচ্চর,

மேலும் 736 குதிரைகளும், 245 கோவேறு கழுதைகளும்,

69 435-টি উট ও 6,720-টি গাধা।

435 ஒட்டகங்களும், 6,720 கழுதைகளும் இருந்தன.

70 পিতৃকুলপতিদের মধ্যে কেউ কেউ সেই কাজের জন্য দান করল। শাসনকর্তা ভাণ্ডারে 1,000 অদর্কোন সোনা ও পঞ্চাশটি বাটি এবং যাজকদের জন্য 530-টি পোশাক দিলেন।

குடும்பத் தலைவர்களில் சிலர் வேலைக்கு நன்கொடைகளைக் கொடுத்தார்கள். ஆளுநர் 1,000 தங்கக் காசுகளையும், 50 பாத்திரங்களையும், 530 ஆசாரிய உடைகளையும் கருவூலத்திற்குக் கொடுத்தான்.

71 কয়েকজন পিতৃকুলপতি ভাণ্ডারে এই কাজের জন্য 20,000 অদর্কোন সোনা ও 2,200 মানি রুপো দিলেন।

சில குடும்பங்களின் தலைவர்கள் ஆலய வேலையின் கருவூலத்திற்கு 20,000 தங்கக் காசுகளையும், 2,200 மினா வெள்ளியையும் கொடுத்தார்கள்.

72 বাকি লোকেরা মোট 20,000 অদর্কোন সোনা ও 2,000 মানি রুপো এবং যাজকদের জন্য 67-টি পোশাক দিল।

மற்ற மக்கள் 20,000 தங்கக் காசுகளையும், 2,000 மினா வெள்ளியையும், ஆசாரியருக்கான 67 உடைகளையும் கொடுத்தார்கள்.

73 যাজকেরা, লেবীয়েরা, দ্বাররক্ষীরা, গায়কেরা এবং মন্দিরের দাসেরা বিশেষ কিছু লোকের ও অবশিষ্ট ইস্রায়েলীদের সঙ্গে নিজের নিজের নগরে বসবাস করতে লাগল। সপ্তম মাসে ইস্রায়েলীরা নিজের নিজের নগরে বসবাস করতে লাগল।

ஆசாரியர்கள், லேவியர்கள், பாடகர்கள், வாசல் காவலர்கள், ஆலய பணியாளர்கள் ஆகியோர் மக்களில் குறிப்பிட்ட சிலருடனும், மீதியான இஸ்ரயேலருடனும் சேர்ந்து, தங்கள் சொந்தப் பட்டணங்களில் குடியேறினார்கள். ஏழாம் மாதம் இஸ்ரயேலர் வந்து தங்கள் ஊர்களில் குடியேறியபோது,