মথি 21
1 তাঁরা জেরুশালেমের কাছাকাছি এসে যখন জলপাই পর্বতের ধারে বেথফাগ গ্রামে উপস্থিত হলেন, তখন যীশু দুজন শিষ্যকে এই বলে পাঠালেন,
അനന്തരം തേഷു യിരൂശാലമ്നഗരസ്യ സമീപവേർത്തിനോ ജൈതുനനാമകധരാധരസ്യ സമീപസ്ഥ്തിം ബൈത്ഫഗിഗ്രാമമ് ആഗതേഷു, യീശുഃ ശിഷ്യദ്വയം പ്രേഷയൻ ജഗാദ,
2 “তোমরা সামনের ওই গ্রামে যাও। সেখানে গিয়ে তোমরা দেখতে পাবে একটি গর্দভী তার শাবকের সঙ্গে বাঁধা আছে। তাদের খুলে আমার কাছে নিয়ে এসো।
യുവാം സമ്മുഖസ്ഥഗ്രാമം ഗത്വാ ബദ്ധാം യാം സവത്സാം ഗർദ്ദഭീം ഹഠാത് പ്രാപ്സ്യഥഃ, താം മോചയിത്വാ മദന്തികമ് ആനയതം|
3 কেউ যদি তোমাদের কিছু বলে, তাকে বোলো যে, প্রভুর তাদের প্রয়োজন আছে। এতে সে তখনই তাদের পাঠিয়ে দেবে।”
തത്ര യദി കശ്ചിത് കിഞ്ചിദ് വക്ഷ്യതി, തർഹി വദിഷ്യഥഃ, ഏതസ്യാം പ്രഭോഃ പ്രയോജനമാസ്തേ, തേന സ തത്ക്ഷണാത് പ്രഹേഷ്യതി|
4 এরকম ঘটল যেন ভাববাদীর দ্বারা কথিত বচন পূর্ণ হয়:
സീയോനഃ കന്യകാം യൂയം ഭാഷധ്വമിതി ഭാരതീം| പശ്യ തേ നമ്രശീലഃ സൻ നൃപ ആരുഹ്യ ഗർദഭീം| അർഥാദാരുഹ്യ തദ്വത്സമായാസ്യതി ത്വദന്തികം|
5 “তোমরা সিয়োন-কন্যাকে বলো, ‘দেখো, তোমার রাজা তোমার কাছে আসছেন, তিনি নম্র কোমল প্রাণ, গর্দভের উপরে উপবিষ্ট, এক শাবকের, গর্দভ শাবকের উপরে উপবিষ্ট।’”
ഭവിഷ്യദ്വാദിനോക്തം വചനമിദം തദാ സഫലമഭൂത്|
6 শিষ্যেরা গেলেন ও যীশু যেমন নির্দেশ দিয়েছিলেন, তেমনই করলেন।
അനന്തരം തൗ ശ്ഷ്യി യീശോ ര്യഥാനിദേശം തം ഗ്രാമം ഗത്വാ
7 তারা গর্দভী ও সেই শাবকটিকে নিয়ে এসে, তাদের উপরে নিজেদের পোশাক পেতে দিলেন। যীশু তার উপরে বসলেন।
ഗർദഭീം തദ്വത്സഞ്ച സമാനീതവന്തൗ, പശ്ചാത് തദുപരി സ്വീയവസനാനീ പാതയിത്വാ തമാരോഹയാമാസതുഃ|
8 আর ভিড়ের মধ্যে অনেক লোক নিজেদের পোশাক রাস্তায় বিছিয়ে দিল, অন্যেরা গাছ থেকে ডালপালা কেটে পথে ছড়িয়ে দিল।
തതോ ബഹവോ ലോകാ നിജവസനാനി പഥി പ്രസാരയിതുമാരേഭിരേ, കതിപയാ ജനാശ്ച പാദപപർണാദികം ഛിത്വാ പഥി വിസ്താരയാമാസുഃ|
9 যেসব লোক তাঁর সামনে যাচ্ছিল ও পিছনে অনুসরণ করছিল, তারা চিৎকার করে বলতে লাগল, “হোশান্না, দাউদ-সন্তান!” “ধন্য তিনি, যিনি প্রভুর নামে আসছেন!” “ঊর্ধ্বতমলোকে হোশান্না!”
അഗ്രഗാമിനഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനശ്ച മനുജാ ഉച്ചൈർജയ ജയ ദായൂദഃ സന്താനേതി ജഗദുഃ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാ യ ആയാതി സ ധന്യഃ, സർവ്വോപരിസ്ഥസ്വർഗേപി ജയതി|
10 যীশু যখন জেরুশালেমে প্রবেশ করলেন, সমস্ত নগরে আলোড়ন পড়ে গেল ও তারা জিজ্ঞাসা করল, “ইনি কে?”
ഇത്ഥം തസ്മിൻ യിരൂശാലമം പ്രവിഷ്ടേ കോഽയമിതി കഥനാത് കൃത്സ്നം നഗരം ചഞ്ചലമഭവത്|
11 তাতে লোকেরা উত্তর দিল, “ইনি যীশু, গালীলের নাসরতের সেই ভাববাদী।”
തത്ര ലോകോഃ കഥയാമാസുഃ, ഏഷ ഗാലീൽപ്രദേശീയ-നാസരതീയ-ഭവിഷ്യദ്വാദീ യീശുഃ|
12 যীশু মন্দির চত্বরে প্রবেশ করে তাদের তাড়িয়ে দিলেন যারা সেখানে কেনাবেচা করছিল। তিনি মুদ্রা-বিনিময়কারীদের টেবিল ও যারা পায়রা বিক্রি করছিল তাদের আসন উল্টে দিলেন।
അനന്തരം യീശുരീശ്വരസ്യ മന്ദിരം പ്രവിശ്യ തന്മധ്യാത് ക്രയവിക്രയിണോ വഹിശ്ചകാര; വണിജാം മുദ്രാസനാനീ കപോതവിക്രയിണാഞ്ചസനാനീ ച ന്യുവ്ജയാമാസ|
13 তিনি তাদের বললেন, “এরকম লেখা আছে, ‘আমার গৃহ প্রার্থনা-গৃহ বলে আখ্যাত হবে,’ কিন্তু তোমরা একে ‘দস্যুদের গহ্বরে’ পরিণত করেছ।”
അപരം താനുവാച, ഏഷാ ലിപിരാസ്തേ, "മമ ഗൃഹം പ്രാർഥനാഗൃഹമിതി വിഖ്യാസ്യതി", കിന്തു യൂയം തദ് ദസ്യൂനാം ഗഹ്വരം കൃതവന്തഃ|
14 পরে অন্ধ ও খোঁড়া সকলে মন্দিরে তাঁর কাছে এলে তিনি তাদের সুস্থ করলেন।
തദനന്തരമ് അന്ധഖഞ്ചലോകാസ്തസ്യ സമീപമാഗതാഃ, സ താൻ നിരാമയാൻ കൃതവാൻ|
15 কিন্তু প্রধান যাজকবর্গ ও শাস্ত্রবিদরা যখন দেখল, তিনি আশ্চর্য সব কাজ করে চলেছেন ও ছেলেমেয়েরা মন্দির চত্বরে “হোশান্না, দাউদ-সন্তান,” বলে চিৎকার করছে, তারা রুষ্ট হল।
യദാ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തേന കൃതാന്യേതാനി ചിത്രകർമ്മാണി ദദൃശുഃ, ജയ ജയ ദായൂദഃ സന്താന, മന്ദിരേ ബാലകാനാമ് ഏതാദൃശമ് ഉച്ചധ്വനിം ശുശ്രുവുശ്ച, തദാ മഹാക്രുദ്ധാ ബഭൂവഃ,
16 তারা তাঁকে বলল, “এই ছেলেমেয়েরা কী সব বলছে, তা কি তুমি শুনতে পাচ্ছ?” তোমরা কি কখনও পাঠ করোনি, “‘ছেলেমেয়েদের ও শিশুদের মুখ দিয়ে তুমি স্তব ও প্রশংসার ব্যবস্থা করেছ’?”
തം പപ്രച്ഛുശ്ച, ഇമേ യദ് വദന്തി, തത് കിം ത്വം ശൃണോഷി? തതോ യീശുസ്താൻ അവോചത്, സത്യമ്; സ്തന്യപായിശിശൂനാഞ്ച ബാലകാനാഞ്ച വക്ത്രതഃ| സ്വകീയം മഹിമാനം ത്വം സംപ്രകാശയസി സ്വയം| ഏതദ്വാക്യം യൂയം കിം നാപഠത?
17 পরে তিনি তাদের ছেড়ে দিয়ে নগরের বাইরে বেথানি গ্রামে চলে গেলেন। সেখানেই তিনি রাত্রিযাপন করলেন।
തതസ്താൻ വിഹായ സ നഗരാദ് ബൈഥനിയാഗ്രാമം ഗത്വാ തത്ര രജനീം യാപയാമാസ|
18 খুব ভোরবেলায়, নগরে আসার পথে যীশুর খিদে পেল।
അനന്തരം പ്രഭാതേ സതി യീശുഃ പുനരപി നഗരമാഗച്ഛൻ ക്ഷുധാർത്തോ ബഭൂവ|
19 পথের ধারে একটি ডুমুর গাছ দেখে, তিনি তার কাছে গেলেন, কিন্তু পাতা ছাড়া আর কিছুই দেখতে পেলেন না। তখন তিনি গাছটিকে বললেন, “তোমার মধ্যে আর কখনও যেন ফল না ধরে!” সঙ্গে সঙ্গে গাছটি শুকিয়ে গেল। (aiōn g165)
തതോ മാർഗപാർശ്വ ഉഡുമ്ബരവൃക്ഷമേകം വിലോക്യ തത്സമീപം ഗത്വാ പത്രാണി വിനാ കിമപി ന പ്രാപ്യ തം പാദപം പ്രോവാച, അദ്യാരഭ്യ കദാപി ത്വയി ഫലം ന ഭവതു; തേന തത്ക്ഷണാത് സ ഉഡുമ്ബരമാഹീരുഹഃ ശുഷ്കതാം ഗതഃ| (aiōn g165)
20 শিষ্যেরা এই দেখে আশ্চর্য হয়ে গেলেন। তারা জিজ্ঞাসা করলেন, “ডুমুর গাছটি এত তাড়াতাড়ি শুকিয়ে গেল কীভাবে?”
തദ് ദൃഷ്ട്വാ ശിഷ്യാ ആശ്ചര്യ്യം വിജ്ഞായ കഥയാമാസുഃ, ആഃ, ഉഡുമ്വരപാദപോഽതിതൂർണം ശുഷ്കോഽഭവത്|
21 যীশু উত্তর দিলেন, “আমি তোমাদের সত্যিই বলছি, তোমাদের যদি বিশ্বাস থাকে আর তোমরা সন্দেহ না করো, তাহলে এই ডুমুর গাছটির প্রতি যা করা হয়েছে, তোমরা যে কেবলমাত্র তাই করতে পারবে, তা নয়, কিন্তু যদি এই পর্বতটিকে বলো, ‘যাও, সমুদ্রে গিয়ে পড়ো,’ তবে সেরকমই হবে।
തതോ യീശുസ്താനുവാച, യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, യദി യൂയമസന്ദിഗ്ധാഃ പ്രതീഥ, തർഹി യൂയമപി കേവലോഡുമ്വരപാദപം പ്രതീത്ഥം കർത്തും ശക്ഷ്യഥ, തന്ന, ത്വം ചലിത്വാ സാഗരേ പതേതി വാക്യം യുഷ്മാഭിരസ്മിന ശൈലേ പ്രോക്തേപി തദൈവ തദ് ഘടിഷ്യതേ|
22 আর তোমরা প্রার্থনায় যা কিছু চাইবে, বিশ্বাস করলে সে সমস্তই পাবে।”
തഥാ വിശ്വസ്യ പ്രാർഥ്യ യുഷ്മാഭി ര്യദ് യാചിഷ്യതേ, തദേവ പ്രാപ്സ്യതേ|
23 যীশু মন্দির চত্বরে প্রবেশ করলেন। তিনি যখন শিক্ষা দিচ্ছিলেন, তখন প্রধান যাজকেরা ও লোকদের প্রাচীনবর্গ তাঁর কাছে এসে জিজ্ঞাসা করল, “তুমি কোন অধিকারে এসব কাজ করছ? আর এসব করার অধিকারই বা কে তোমাকে দিল?”
അനന്തരം മന്ദിരം പ്രവിശ്യോപദേശനസമയേ തത്സമീപം പ്രധാനയാജകാഃ പ്രാചീനലോകാശ്ചാഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ, ത്വയാ കേന സാമർഥ്യനൈതാനി കർമ്മാണി ക്രിയന്തേ? കേന വാ തുഭ്യമേതാനി സാമർഥ്യാനി ദത്താനി?
24 যীশু উত্তর দিলেন, “আমিও তোমাদের একটি প্রশ্ন করব। তোমরা যদি উত্তর দিতে পারো, তাহলে আমিও তোমাদের বলব, আমি কোন অধিকারে এসব করছি।
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, അഹമപി യുഷ്മാൻ വാചമേകാം പൃച്ഛാമി, യദി യൂയം തദുത്തരം ദാതും ശക്ഷ്യഥ, തദാ കേന സാമർഥ്യേന കർമ്മാണ്യേതാനി കരോമി, തദഹം യുഷ്മാൻ വക്ഷ്യാമി|
25 যোহনের বাপ্তিষ্ম কোথা থেকে হয়েছিল? স্বর্গ থেকে, না মানুষের কাছ থেকে?” তারা নিজেদের মধ্যে এ বিষয়ে আলোচনা করে বলল, “যদি আমরা বলি, ‘স্বর্গ থেকে,’ ও জিজ্ঞাসা করবে, ‘তাহলে তোমরা তাকে বিশ্বাস করোনি কেন?’
യോഹനോ മജ്ജനം കസ്യാജ്ഞയാഭവത്? കിമീശ്വരസ്യ മനുഷ്യസ്യ വാ? തതസ്തേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥയാമാസുഃ, യദീശ്വരസ്യേതി വദാമസ്തർഹി യൂയം തം കുതോ ന പ്രത്യൈത? വാചമേതാം വക്ഷ്യതി|
26 কিন্তু যদি আমরা বলি, ‘মানুষের কাছ থেকে,’ আমরা জনসাধারণকে ভয় করি; কারণ তারা প্রত্যেকে যোহনকে ভাববাদী বলেই মনে করত।”
മനുഷ്യസ്യേതി വക്തുമപി ലോകേഭ്യോ ബിഭീമഃ, യതഃ സർവ്വൈരപി യോഹൻ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി ജ്ഞായതേ|
27 তাই তারা যীশুকে উত্তর দিল, “আমরা জানি না।” তখন তিনি বললেন, “তাহলে, আমিও কোন অধিকারে এসব কাজ করছি, তোমাদের বলব না।
തസ്മാത് തേ യീശും പ്രത്യവദൻ, തദ് വയം ന വിദ്മഃ| തദാ സ താനുക്തവാൻ, തർഹി കേന സാമരഥ്യേന കർമ്മാണ്യേതാന്യഹം കരോമി, തദപ്യഹം യുഷ്മാൻ ന വക്ഷ്യാമി|
28 “তোমরা কী মনে করো? এক ব্যক্তির দুই পুত্র ছিল। তিনি প্রথমজনের কাছে গিয়ে বললেন, ‘বৎস, তুমি গিয়ে দ্রাক্ষাক্ষেতে কাজ করো।’
കസ്യചിജ്ജനസ്യ ദ്വൗ സുതാവാസ്താം സ ഏകസ്യ സുതസ്യ സമീപം ഗത്വാ ജഗാദ, ഹേ സുത, ത്വമദ്യ മമ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രേ കർമ്മ കർതും വ്രജ|
29 “সে উত্তর দিল, ‘আমি যাব না,’ কিন্তু পরে সে মত পরিবর্তন করে কাজ করতে গেল।
തതഃ സ ഉക്തവാൻ, ന യാസ്യാമി, കിന്തു ശേഷേഽനുതപ്യ ജഗാമ|
30 “পরে সেই পিতা অপর পুত্রের কাছে গেলেন এবং একই কথা তাকেও বললেন। সে উত্তর দিল, ‘হ্যাঁ মহাশয়, যাচ্ছি,’ কিন্তু সে গেল না।
അനന്തരം സോന്യസുതസ്യ സമീപം ഗത്വാ തഥൈവ കഥ്തിവാൻ; തതഃ സ പ്രത്യുവാച, മഹേച്ഛ യാമി, കിന്തു ന ഗതഃ|
31 “এই দুজনের মধ্যে কে তার পিতার ইচ্ছা পালন করল?” তারা উত্তর দিলেন, “প্রথমজন।” যীশু তাদের বললেন, “আমি তোমাদের সত্যিই বলছি, কর আদায়কারী ও বেশ্যারা তোমাদের আগেই স্বর্গরাজ্যে প্রবেশ করছে।
ഏതയോഃ പുത്രയോ ർമധ്യേ പിതുരഭിമതം കേന പാലിതം? യുഷ്മാഭിഃ കിം ബുധ്യതേ? തതസ്തേ പ്രത്യൂചുഃ, പ്രഥമേന പുത്രേണ| തദാനീം യീശുസ്താനുവാച, അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, ചണ്ഡാലാ ഗണികാശ്ച യുഷ്മാകമഗ്രത ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം പ്രവിശന്തി|
32 কারণ যোহন তোমাদের কাছে এসে ধার্মিকতার পথ দেখালেন আর তোমরা তাকে বিশ্বাস করলে না, কিন্তু কর আদায়কারী ও বেশ্যারা বিশ্বাস করল। আর তোমরা তা দেখা সত্ত্বেও অনুতাপ করলে না এবং বিশ্বাস করলে না।
യതോ യുഷ്മാകം സമീപം യോഹനി ധർമ്മപഥേനാഗതേ യൂയം തം ന പ്രതീഥ, കിന്തു ചണ്ഡാലാ ഗണികാശ്ച തം പ്രത്യായൻ, തദ് വിലോക്യാപി യൂയം പ്രത്യേതും നാഖിദ്യധ്വം|
33 “অন্য একটি রূপক শোনো: একজন জমিদার এক দ্রাক্ষাক্ষেত প্রস্তুত করলেন। তিনি তাঁর চারপাশে বেড়া দিলেন, তার মধ্যে এক দ্রাক্ষাকুণ্ড খুঁড়লেন ও পাহারা দেওয়ার জন্য এক উঁচু মিনার নির্মাণ করলেন। তারপর তিনি সেই দ্রাক্ষাক্ষেত কয়েকজন ভাগচাষিকে ভাড়া দিয়ে বিদেশ ভ্রমণে চলে গেলেন।
അപരമേകം ദൃഷ്ടാന്തം ശൃണുത, കശ്ചിദ് ഗൃഹസ്ഥഃ ക്ഷേത്രേ ദ്രാക്ഷാലതാ രോപയിത്വാ തച്ചതുർദിക്ഷു വാരണീം വിധായ തന്മധ്യേ ദ്രാക്ഷായന്ത്രം സ്ഥാപിതവാൻ, മാഞ്ചഞ്ച നിർമ്മിതവാൻ, തതഃ കൃഷകേഷു തത് ക്ഷേത്രം സമർപ്യ സ്വയം ദൂരദേശം ജഗാമ|
34 ফল কাটার সময় উপস্থিত হল তিনি তাঁর দাসদের ফল সংগ্রহের জন্য ভাগচাষিদের কাছে পাঠিয়ে দিলেন।
തദനന്തരം ഫലസമയ ഉപസ്ഥിതേ സ ഫലാനി പ്രാപ്തും കൃഷീവലാനാം സമീപം നിജദാസാൻ പ്രേഷയാമാസ|
35 “ভাগচাষিরা সেই দাসদের বন্দি করে একজনকে মারধর করল, অন্যজনকে হত্যা করল, তৃতীয় জনকে পাথর ছুঁড়ে মারল।
കിന്തു കൃഷീവലാസ്തസ്യ താൻ ദാസേയാൻ ധൃത്വാ കഞ്ചന പ്രഹൃതവന്തഃ, കഞ്ചന പാഷാണൈരാഹതവന്തഃ, കഞ്ചന ച ഹതവന്തഃ|
36 আবার তিনি তাদের কাছে অন্য দাসদের পাঠালেন, এদের সংখ্যা আগের চেয়েও বেশি ছিল। ভাগচাষিরা এদের প্রতিও সেই একইরকম ব্যবহার করল।
പുനരപി സ പ്രഭുഃ പ്രഥമതോഽധികദാസേയാൻ പ്രേഷയാമാസ, കിന്തു തേ താൻ പ്രത്യപി തഥൈവ ചക്രുഃ|
37 সবশেষে তিনি তাদের কাছে তাঁর পুত্রকে পাঠালেন, বললেন, ‘তারা আমার পুত্রকে সম্মান করবে।’
അനന്തരം മമ സുതേ ഗതേ തം സമാദരിഷ്യന്തേ, ഇത്യുക്ത്വാ ശേഷേ സ നിജസുതം തേഷാം സന്നിധിം പ്രേഷയാമാസ|
38 “কিন্তু ভাগচাষিরা যখন সেই পুত্রকে দেখল, তারা পরস্পরকে বলল, ‘এই হচ্ছে উত্তরাধিকারী। এসো, আমরা একে হত্যা করে এর মালিকানা হস্তগত করি।’
കിന്തു തേ കൃഷീവലാഃ സുതം വീക്ഷ്യ പരസ്പരമ് ഇതി മന്ത്രയിതുമ് ആരേഭിരേ, അയമുത്തരാധികാരീ വയമേനം നിഹത്യാസ്യാധികാരം സ്വവശീകരിഷ്യാമഃ|
39 এভাবে তারা তাঁকে ধরে, দ্রাক্ষাক্ষেতের বাইরে ছুঁড়ে ফেলে দিয়ে হত্যা করল।
പശ്ചാത് തേ തം ധൃത്വാ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രാദ് ബഹിഃ പാതയിത്വാബധിഷുഃ|
40 “অতএব, দ্রাক্ষাক্ষেতের মালিক যখন ফিরে আসবেন, তিনি ওইসব ভাগচাষিদের নিয়ে কী করবেন?”
യദാ സ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രപതിരാഗമിഷ്യതി, തദാ താൻ കൃഷീവലാൻ കിം കരിഷ്യതി?
41 তারা উত্তর দিল, “তিনি ওই দুর্জনদের শোচনীয় পরিণতি ঘটাবেন ও সেই দ্রাক্ষাক্ষেত অন্য ভাগচাষিদের ভাড়া দেবেন, যারা ফল সংগ্রহের সময় তাকে তার উপযুক্ত অংশ দেবে।”
തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ, താൻ കലുഷിണോ ദാരുണയാതനാഭിരാഹനിഷ്യതി, യേ ച സമയാനുക്രമാത് ഫലാനി ദാസ്യന്തി, താദൃശേഷു കൃഷീവലേഷു ക്ഷേത്രം സമർപയിഷ്യതി|
42 যীশু তাদের বললেন, “তোমরা কি শাস্ত্রে কখনও পাঠ করোনি: “‘গাঁথকেরা যে পাথর অগ্রাহ্য করেছিল, তাই হয়ে উঠল কোণের প্রধান পাথর; প্রভুই এরকম করেছেন, আর তা আমাদের দৃষ্টিতে অবিশ্বাস্য’?
തദാ യീശുനാ തേ ഗദിതാഃ, ഗ്രഹണം ന കൃതം യസ്യ പാഷാണസ്യ നിചായകൈഃ| പ്രധാനപ്രസ്തരഃ കോണേ സഏവ സംഭവിഷ്യതി| ഏതത് പരേശിതുഃ കർമ്മാസ്മദൃഷ്ടാവദ്ഭുതം ഭവേത്| ധർമ്മഗ്രന്ഥേ ലിഖിതമേതദ്വചനം യുഷ്മാഭിഃ കിം നാപാഠി?
43 “এই কারণে আমি তোমাদের বলছি যে, স্বর্গরাজ্য তোমাদের কাছ থেকে কেড়ে নিয়ে এমন এক জাতিকে দেওয়া হবে, যারা এর জন্য ফল উৎপন্ন করবে।
തസ്മാദഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യുഷ്മത്ത ഈശ്വരീയരാജ്യമപനീയ ഫലോത്പാദയിത്രന്യജാതയേ ദായിഷ്യതേ|
44 যে এই পাথরের উপরে পড়বে, সে খানখান হবে, কিন্তু যার উপরে এই পাথর পড়বে, সে চূর্ণবিচূর্ণ হবে।”
യോ ജന ഏതത്പാഷാണോപരി പതിഷ്യതി, തം സ ഭംക്ഷ്യതേ, കിന്ത്വയം പാഷാണോ യസ്യോപരി പതിഷ്യതി, തം സ ധൂലിവത് ചൂർണീകരിഷ്യതി|
45 যখন প্রধান যাজকেরা ও ফরিশীরা যীশুর কথিত রূপকগুলি শুনল, তারা বুঝতে পারল, তিনি তাদের সম্পর্কেই সেগুলি বলছেন।
തദാനീം പ്രാധനയാജകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്യേമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം ശ്രുത്വാ സോഽസ്മാനുദ്ദിശ്യ കഥിതവാൻ, ഇതി വിജ്ഞായ തം ധർത്തും ചേഷ്ടിതവന്തഃ;
46 তারা যীশুকে গ্রেপ্তার করার কোনো উপায় খুঁজল, কিন্তু তারা জনসাধারণকে ভয় পেত কারণ তারা তাঁকে ভাববাদী বলে মানত।
കിന്തു ലോകേഭ്യോ ബിഭ്യുഃ, യതോ ലോകൈഃ സ ഭവിഷ്യദ്വാദീത്യജ്ഞായി|
