হিতোপদেশ 5

1 ১ আমার পুত্র, আমার প্রজ্ঞা যত্ন সহকারে শোনো, আমার বুদ্ধির প্রতি কান দাও;

Сине мој, слушај мудрост моју, к разуму мом пригни ухо своје,

2 ২ যেন তুমি বিবেচনা রক্ষা কর, যেন তোমার ঠোঁট জ্ঞানের কথা পালন করে।

Да се држиш разборитости, и усне твоје да хране знање.

3 ৩ কারণ ব্যাভিচারিনীর ঠোঁট থেকে মধু ঝড়ে, তার তালু তেলের থেকেও মসৃণ;

Јер с усана туђе жене капље мед, и грло јој је мекше од уља;

4 ৪ কিন্তু তার শেষ ফল তেতো গাছের মত তেতো, ধারালো তরোয়ালের মত কাটে।

Али јој је последак горак као пелен, оштар као мач с обе стране оштар.

5 ৫ তার পা মৃত্যুর কাছে নেমে যায়, তার পা পাতালে পড়ে। (Sheol h7585)

Ноге јој силазе к смрти, до пакла допиру кораци њени. (Sheol h7585)

6 ৬ সে জীবনের সমান পথ পায় না, তার পথ সব অস্থির; সে কিছু জানে না।

Да не би мерио пут животни, савијају се стазе њене да не знаш.

7 ৭ অতএব আমার পুত্ররা, আমার কথা শোনো, আমার মুখের বাক্য থেকে মুখ ফিরিয়ে নিও না।

Зато, децо, послушајте мене, и не одступајте од речи уста мојих.

8 ৮ তুমি সেই স্ত্রীর থেকে নিজের পথ দূরে রাখ, তার ঘরের দরজার কাছে যেও না;

Нека је далеко од ње пут твој, и не приближуј се к вратима куће њене,

9 ৯ পাছে তুমি নিজের সম্মান অন্যদেরকে দাও, নিজের জীবন নিষ্ঠুর ব্যক্তিকে দাও।

Да не би дао другима славе своје и година својих немилостивоме,

10 ১০ না হলে অন্য লোকে তোমার ধনে তৃপ্ত হয়, আর তোমার পরিশ্রমের ফল বিদেশীদের ঘরে থাকে;

Да се не би туђинци наситили твог блага и труд твој да не би био у туђој кући,

11 ১১ জীবনের শেষকালে তুমি অনুশোচনা করবে যখন তোমার মাংস ও শরীর ক্ষয়ে যায়;

И да не ридаш на послетку, кад се строши месо твоје и тело твоје,

12 ১২ তুমি বলবে, “হায়, আমি উপদেশ ঘৃণা করেছি, আমার হৃদয় শাসন তুচ্ছ করেছে;

И кажеш: Како мрзих на наставу, и како срце моје презира карање!

13 ১৩ আমি নিজের শিক্ষকদের কথা মেনে চলি নি নিজের উপদেশকদের কথা শুনিনি;

И не послушах глас учитеља својих, и не пригнух уха свог к онима који ме учаху!

14 ১৪ আমি সমাজ ও মণ্ডলীর মধ্যে প্রায় সম্পূর্ণ বিনষ্ট হয়ে গিয়েছিলাম।”

Умало не западох у свако зло усред збора и скупштине.

15 ১৫ তুমি নিজের কুয়োর জল পান কর, নিজের কুয়োর স্রোতের জল পান কর।

Пиј воду из свог студенца и што тече из твог извора.

16 ১৬ তোমার ঝরনা কি বাইরে বেরিয়ে যাবে? মোড়ে কি জলের স্রোত হয়ে যাবে?

Нека се разливају твоји извори на поље, и потоци по улицама.

17 ১৭ ওটা শুধু তোমারই হোক, তোমার সঙ্গে বিদেশী না থাকুক।

Имај их сам за се, а не туђин с тобом.

18 ১৮ তোমার ঝরনা ধন্য হোক, তুমি নিজের যৌবনে স্ত্রীতে আমোদ কর।

Благословен да је извор твој, и весели се женом младости своје;

19 ১৯ কারণ সে প্রেমময় হরিণী ও অনুগ্রহপূর্ণ হরিণী; তারই বক্ষ দ্বারা তুমি সব দিন তৃপ্ত হও; তার প্রেমে তুমি সবদিন আকৃষ্ট থাক।

Нека ти је као кошута мила и као срна љупка; дојке њене нека те опијају у свако доба, у љубави њеној посрћи једнако.

20 ২০ আমার পুত্র, তুমি পরের স্ত্রীতে কেন আকৃষ্ট হবে? পরজাতীয় মহিলার বক্ষ কেন আলিঙ্গন করবে?

А зашто би, сине, посртао за туђинком и голио недра туђој,

21 ২১ একজন ব্যক্তির সমস্ত কিছুই সদাপ্রভু দেখেন; তিনি তার সব পথ লক্ষ্য করেন।

Кад су пред очима Господу путеви свачији, и мери све стазе његове?

22 ২২ দুষ্ট নিজের অপরাধের জন্য ধরা পড়ে, তার পাপ তাকে শক্ত করে ধরে থাকবে।

Безбожника ће ухватити његова безакоња, и у ужа греха својих заплешће се;

23 ২৩ সে উপদেশের অভাবে মারা যাবে, সে তার নিজের মূর্খামিতে বিপথে যায়।

Умреће без наставе, и од мноштва лудости своје лутаће.