লুক 4
1 ১ যীশু পবিত্র আত্মায় পূর্ণ হয়ে, যর্দ্দন নদী থেকে ফিরে এলেন এবং চল্লিশ দিন পর্যন্ত সেই আত্মার আবেশে মরূপ্রান্তে পরিচালিত হলেন,
തതഃ പരം യീശുഃ പവിത്രേണാത്മനാ പൂർണഃ സൻ യർദ്ദനനദ്യാഃ പരാവൃത്യാത്മനാ പ്രാന്തരം നീതഃ സൻ ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് ശൈതാനാ പരീക്ഷിതോഽഭൂത്,
2 ২ আর সেদিন দিয়াবল দ্বারা পরীক্ষিত হলেন, সেই চল্লিশ দিন তিনি কিছুই আহার করেননি; পরে সেই চল্লিশ দিন শেষ হলে তাঁর খিদে পেল।
കിഞ്ച താനി സർവ്വദിനാനി ഭോജനം വിനാ സ്ഥിതത്വാത് കാലേ പൂർണേ സ ക്ഷുധിതവാൻ|
തതഃ ശൈതാനാഗത്യ തമവദത് ത്വം ചേദീശ്വരസ്യ പുത്രസ്തർഹി പ്രസ്തരാനേതാൻ ആജ്ഞയാ പൂപാൻ കുരു|
തദാ യീശുരുവാച, ലിപിരീദൃശീ വിദ്യതേ മനുജഃ കേവലേന പൂപേന ന ജീവതി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സർവ്വാഭിരാജ്ഞാഭി ർജീവതി|
തദാ ശൈതാൻ തമുച്ചം പർവ്വതം നീത്വാ നിമിഷൈകമധ്യേ ജഗതഃ സർവ്വരാജ്യാനി ദർശിതവാൻ|
6 ৬ আর দিয়াবল তাঁকে বলল, “তোমাকে আমি এই সমস্ত রাজ্যর উপর কর্তৃত্ব ও এই সমস্ত ঐশ্বর্য্য দেব; কারণ এগুলোর উপর কর্তৃত্ব করার ক্ষমতা আমাকে দেওয়া হয়েছে, আর আমার যাকে ইচ্ছা তাকে দান করতে পারি;
പശ്ചാത് തമവാദീത് സർവ്വമ് ഏതദ് വിഭവം പ്രതാപഞ്ച തുഭ്യം ദാസ്യാമി തൻ മയി സമർപിതമാസ്തേ യം പ്രതി മമേച്ഛാ ജായതേ തസ്മൈ ദാതും ശക്നോമി,
ത്വം ചേന്മാം ഭജസേ തർഹി സർവ്വമേതത് തവൈവ ഭവിഷ്യതി|
8 ৮ যীশু এর উত্তরে তাকে বললেন, “লেখা আছে, তোমার ঈশ্বর প্রভুকেই প্রণাম করবে, কেবল তাঁরই আরাধনা করবে।”
തദാ യീശുസ്തം പ്രത്യുക്തവാൻ ദൂരീ ഭവ ശൈതാൻ ലിപിരാസ്തേ, നിജം പ്രഭും പരമേശ്വരം ഭജസ്വ കേവലം തമേവ സേവസ്വ ച|
9 ৯ আর সে তাঁকে যিরুশালেমে নিয়ে গেল ও ঈশ্বরের গৃহের চূড়ার উপরে দাঁড় করাল এবং তাঁকে বলল, “তুমি যদি ঈশ্বরের পুত্র হও, তবে এখান থেকে নীচে লাফিয়ে পড়;
അഥ ശൈതാൻ തം യിരൂശാലമം നീത്വാ മന്ദിരസ്യ ചൂഡായാ ഉപരി സമുപവേശ്യ ജഗാദ ത്വം ചേദീശ്വരസ്യ പുത്രസ്തർഹി സ്ഥാനാദിതോ ലമ്ഫിത്വാധഃ
പത യതോ ലിപിരാസ്തേ, ആജ്ഞാപയിഷ്യതി സ്വീയാൻ ദൂതാൻ സ പരമേശ്വരഃ|
രക്ഷിതും സർവ്വമാർഗേ ത്വാം തേന ത്വച്ചരണേ യഥാ| ന ലഗേത് പ്രസ്തരാഘാതസ്ത്വാം ധരിഷ്യന്തി തേ തഥാ|
തദാ യീശുനാ പ്രത്യുക്തമ് ഇദമപ്യുക്തമസ്തി ത്വം സ്വപ്രഭും പരേശം മാ പരീക്ഷസ്വ|
13 ১৩ আর সমস্ত পরীক্ষার পর শয়তান সুবিধাজনক দিনের অপেক্ষার জন্য কিছুদিনের র জন্য তাঁর কাছ থেকে চলে গেল।
പശ്ചാത് ശൈതാൻ സർവ്വപരീക്ഷാം സമാപ്യ ക്ഷണാത്തം ത്യക്ത്വാ യയൗ|
14 ১৪ তখন যীশু আত্মার পরাক্রমে গালীলে ফিরে গেলেন এবং তাঁর কীর্তি সমস্ত অঞ্চলের চারিদিকে ছড়িয়ে পড়ল।
തദാ യീശുരാത്മപ്രഭാവാത് പുനർഗാലീൽപ്രദേശം ഗതസ്തദാ തത്സുഖ്യാതിശ്ചതുർദിശം വ്യാനശേ|
സ തേഷാം ഭജനഗൃഹേഷു ഉപദിശ്യ സർവ്വൈഃ പ്രശംസിതോ ബഭൂവ|
16 ১৬ আর তিনি যেখানে বড় হয়েছিলেন, সেই নাসরতে উপস্থিত হলেন এবং তিনি নিজের রীতি অনুসারে বিশ্রামবারে সমাজঘরে প্রবেশ করলেন ও শাস্ত্র পাঠ করতে দাঁড়ালেন।
അഥ സ സ്വപാലനസ്ഥാനം നാസരത്പുരമേത്യ വിശ്രാമവാരേ സ്വാചാരാദ് ഭജനഗേഹം പ്രവിശ്യ പഠിതുമുത്തസ്ഥൗ|
17 ১৭ তখন যিশাইয় ভাববাদীর পুস্তক তাঁর হাতে দেওয়া হল, আর পুস্তকটি খুলে তিনি সেই অংশটি পেলেন, যেখানে লেখা আছে,
തതോ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പുസ്തകേ തസ്യ കരദത്തേ സതി സ തത് പുസ്തകം വിസ്താര്യ്യ യത്ര വക്ഷ്യമാണാനി വചനാനി സന്തി തത് സ്ഥാനം പ്രാപ്യ പപാഠ|
18 ১৮ “প্রভুর আত্মা আমার উপর আছেন, কারণ তিনি আমাকে অভিষিক্ত করেছেন, দরিদ্রের কাছে সুসমাচার প্রচার করার জন্য; তিনি আমাকে পাঠিয়েছেন, বন্দিদের কাছে মুক্তি প্রচার করার জন্য, অন্ধদের কাছে দৃষ্টি দানের প্রচার করার জন্য, নির্যাতিতদের উদ্ধার করার জন্য,
ആത്മാ തു പരമേശസ്യ മദീയോപരി വിദ്യതേ| ദരിദ്രേഷു സുസംവാദം വക്തും മാം സോഭിഷിക്തവാൻ| ഭഗ്നാന്തഃ കരണാല്ലോകാൻ സുസ്വസ്ഥാൻ കർത്തുമേവ ച| ബന്ദീകൃതേഷു ലോകേഷു മുക്തേ ർഘോഷയിതും വചഃ| നേത്രാണി ദാതുമന്ധേഭ്യസ്ത്രാതും ബദ്ധജനാനപി|
പരേശാനുഗ്രഹേ കാലം പ്രചാരയിതുമേവ ച| സർവ്വൈതത്കരണാർഥായ മാമേവ പ്രഹിണോതി സഃ||
20 ২০ পরে তিনি পুস্তকটিকে বন্ধ করে পরিচারকের হাতে দিলেন এবং বসলেন। তাতে সমাজঘরের সবাই একভাবে তাঁর দিকে তাকিয়ে থাকল।
തതഃ പുസ്തകം ബദ്വ്വാ പരിചാരകസ്യ ഹസ്തേ സമർപ്യ ചാസനേ സമുപവിഷ്ടഃ, തതോ ഭജനഗൃഹേ യാവന്തോ ലോകാ ആസൻ തേ സർവ്വേഽനന്യദൃഷ്ട്യാ തം വിലുലോകിരേ|
അനന്തരമ് അദ്യൈതാനി സർവ്വാണി ലിഖിതവചനാനി യുഷ്മാകം മധ്യേ സിദ്ധാനി സ ഇമാം കഥാം തേഭ്യഃ കഥയിതുമാരേഭേ|
22 ২২ তাতে সবাই তাঁর বিষয়ে সাক্ষ্য দিল ও তাঁর মুখের সুন্দর করুণাবিষ্ট কথায় তারা আশ্চর্য্য হল, আর বলল, “এ তো যোষেফের ছেলে, তাই না কি?”
തതഃ സർവ്വേ തസ്മിൻ അന്വരജ്യന്ത, കിഞ്ച തസ്യ മുഖാന്നിർഗതാഭിരനുഗ്രഹസ്യ കഥാഭിശ്ചമത്കൃത്യ കഥയാമാസുഃ കിമയം യൂഷഫഃ പുത്രോ ന?
23 ২৩ যীশু তাদের বললেন, “তোমরা আমাকে অবশ্যই এই প্রবাদবাক্য বলবে, ডাক্তার আগে নিজেকে সুস্থ কর; কফরনাহূমে তুমি যা যা করেছ আমরা শুনেছি, সে সব এখানে নিজের দেশেও কর।”
തദാ സോഽവാദീദ് ഹേ ചികിത്സക സ്വമേവ സ്വസ്ഥം കുരു കഫർനാഹൂമി യദ്യത് കൃതവാൻ തദശ്രൗഷ്മ താഃ സർവാഃ ക്രിയാ അത്ര സ്വദേശേ കുരു കഥാമേതാം യൂയമേവാവശ്യം മാം വദിഷ്യഥ|
പുനഃ സോവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, കോപി ഭവിഷ്യദ്വാദീ സ്വദേശേ സത്കാരം ന പ്രാപ്നോതി|
25 ২৫ আর আমি তোমাদের সত্যি বলছি, এলিয়ের দিন যখন তিন বছর ছয় মাস পর্যন্ত বৃষ্টি হয়নি ও সারা দেশে কঠিন দূর্ভিক্ষ হয়েছিল, তখন ইস্রায়েলের মধ্যে অনেক বিধবা ছিল;
അപരഞ്ച യഥാർഥം വച്മി, ഏലിയസ്യ ജീവനകാലേ യദാ സാർദ്ധത്രിതയവർഷാണി യാവത് ജലദപ്രതിബന്ധാത് സർവ്വസ്മിൻ ദേശേ മഹാദുർഭിക്ഷമ് അജനിഷ്ട തദാനീമ് ഇസ്രായേലോ ദേശസ്യ മധ്യേ ബഹ്വ്യോ വിധവാ ആസൻ,
26 ২৬ কিন্তু এলিয়কে তাদের কারও কাছে পাঠানো হয়নি, কেবল সীদোন দেশের সারিফতে এক বিধবা মহিলার কাছে পাঠানো হয়েছিল।
കിന്തു സീദോൻപ്രദേശീയസാരിഫത്പുരനിവാസിനീമ് ഏകാം വിധവാം വിനാ കസ്യാശ്ചിദപി സമീപേ ഏലിയഃ പ്രേരിതോ നാഭൂത്|
27 ২৭ আর ইলীশায় ভাববাদীর দিনের ইস্রায়েলের মধ্যে অনেকে কুষ্ঠরোগী ছিল, কিন্তু তাদের কেউই শুচি হয়নি, কেবল সুরীয় দেশের নামান হয়েছিল।
അപരഞ്ച ഇലീശായഭവിഷ്യദ്വാദിവിദ്യമാനതാകാലേ ഇസ്രായേൽദേശേ ബഹവഃ കുഷ്ഠിന ആസൻ കിന്തു സുരീയദേശീയം നാമാൻകുഷ്ഠിനം വിനാ കോപ്യന്യഃ പരിഷ്കൃതോ നാഭൂത്|
ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ ഭജനഗേഹസ്ഥിതാ ലോകാഃ സക്രോധമ് ഉത്ഥായ
29 ২৯ আর তারা উঠে তাঁকে শহরের বাইরে ঠেলতে ঠেলতে নিয়ে চলল এবং যে পর্বতে তাদের শহর তৈরি হয়েছিল, তার শেষ প্রান্তে নিয়ে গেল, যেন তাঁকে নীচে ফেলে দিতে পারে।
നഗരാത്തം ബഹിഷ്കൃത്യ യസ്യ ശിഖരിണ ഉപരി തേഷാം നഗരം സ്ഥാപിതമാസ്തേ തസ്മാന്നിക്ഷേപ്തും തസ്യ ശിഖരം തം നിന്യുഃ
കിന്തു സ തേഷാം മധ്യാദപസൃത്യ സ്ഥാനാന്തരം ജഗാമ|
തതഃ പരം യീശുർഗാലീൽപ്രദേശീയകഫർനാഹൂമ്നഗര ഉപസ്ഥായ വിശ്രാമവാരേ ലോകാനുപദേഷ്ടുമ് ആരബ്ധവാൻ|
തദുപദേശാത് സർവ്വേ ചമച്ചക്രു ര്യതസ്തസ്യ കഥാ ഗുരുതരാ ആസൻ|
തദാനീം തദ്ഭജനഗേഹസ്ഥിതോഽമേധ്യഭൂതഗ്രസ്ത ഏകോ ജന ഉച്ചൈഃ കഥയാമാസ,
34 ৩৪ সে চিত্কার করে চেঁচিয়ে বলল, “হে নাসরতীয় যীশু, আপনার সঙ্গে আমাদের সম্পর্ক কি? আপনি কি আমাদেরকে বিনাশ করতে এসেছেন? আমি জানি, আপনি কে, ঈশ্বরের সেই পবিত্র ব্যক্তি।”
ഹേ നാസരതീയയീശോഽസ്മാൻ ത്യജ, ത്വയാ സഹാസ്മാകം കഃ സമ്ബന്ധഃ? കിമസ്മാൻ വിനാശയിതുമായാസി? ത്വമീശ്വരസ്യ പവിത്രോ ജന ഏതദഹം ജാനാമി|
35 ৩৫ তখন যীশু তাকে ধমকিয়ে বললেন, “চুপ কর এবং এর মধ্যে থেকে বেরিয়ে যাও,” তখন সেই ভূত তাকে সবার মাঝখানে ফেলে দিয়ে তার মধ্যে দিয়ে বের হয়ে গেল, তার কোনও ক্ষতি করল না।
തദാ യീശുസ്തം തർജയിത്വാവദത് മൗനീ ഭവ ഇതോ ബഹിർഭവ; തതഃ സോമേധ്യഭൂതസ്തം മധ്യസ്ഥാനേ പാതയിത്വാ കിഞ്ചിദപ്യഹിംസിത്വാ തസ്മാദ് ബഹിർഗതവാൻ|
36 ৩৬ তখন সবাই খুবই আশ্চর্য্য হল এবং নিজেদের মধ্যে আলোচনা করতে লাগল, এ কেমন কথা? ইনি ক্ষমতায় ও পরাক্রমে মন্দ আত্মাদের আদেশ করেন, আর তারা বের হয়ে যায়।
തതഃ സർവ്വേ ലോകാശ്ചമത്കൃത്യ പരസ്പരം വക്തുമാരേഭിരേ കോയം ചമത്കാരഃ| ഏഷ പ്രഭാവേണ പരാക്രമേണ ചാമേധ്യഭൂതാൻ ആജ്ഞാപയതി തേനൈവ തേ ബഹിർഗച്ഛന്തി|
അനന്തരം ചതുർദിക്സ്ഥദേശാൻ തസ്യ സുഖ്യാതിർവ്യാപ്നോത്|
38 ৩৮ পরে তিনি সমাজঘর থেকে বের হয়ে শিমোনের বাড়িতে প্রবেশ করলেন; তখন শিমোনের শাশুড়ীর ভীষণ জ্বরে কষ্ট পাচ্ছিলেন, তাই তাঁরা তাঁর সুস্থতার জন্য যীশুকে অনুরোধ করলেন।
തദനന്തരം സ ഭജനഗേഹാദ് ബഹിരാഗത്യ ശിമോനോ നിവേശനം പ്രവിവേശ തദാ തസ്യ ശ്വശ്രൂർജ്വരേണാത്യന്തം പീഡിതാസീത് ശിഷ്യാസ്തദർഥം തസ്മിൻ വിനയം ചക്രുഃ|
39 ৩৯ তখন তিনি তাঁর কাছে দাঁড়িয়ে জ্বরকে ধমক দিলেন, তাতে তাঁর জ্বর ছেড়ে গেল; আর তিনি সঙ্গে সঙ্গে উঠে তাদের সেবাযত্ন করতে লাগলেন।
തതഃ സ തസ്യാഃ സമീപേ സ്ഥിത്വാ ജ്വരം തർജയാമാസ തേനൈവ താം ജ്വരോഽത്യാക്ഷീത് തതഃ സാ തത്ക്ഷണമ് ഉത്ഥായ താൻ സിഷേവേ|
40 ৪০ পরে সূর্য্য অস্ত যাবার দিনের, বিভিন্ন রোগে অসুস্থ রুগীদের লোকেরা, তাঁর কাছে আনল; আর তিনি প্রত্যেক জনের উপরে হাত রেখে তাদের সুস্থ করলেন।
അഥ സൂര്യ്യാസ്തകാലേ സ്വേഷാം യേ യേ ജനാ നാനാരോഗൈഃ പീഡിതാ ആസൻ ലോകാസ്താൻ യീശോഃ സമീപമ് ആനിന്യുഃ, തദാ സ ഏകൈകസ്യ ഗാത്രേ കരമർപയിത്വാ താനരോഗാൻ ചകാര|
41 ৪১ আর অনেক লোকের মধ্যে থেকে ভূত বের হল, ভূতেরা চীৎকার করে বলল, “আপনি ঈশ্বরের পুত্র,” কিন্তু তিনি তাদের ধমক দিয়ে কথা বলতে দিলেন না, কারণ ভূতেরা জানত যে তিনিই সেই খ্রীষ্ট।
തതോ ഭൂതാ ബഹുഭ്യോ നിർഗത്യ ചീത്ശബ്ദം കൃത്വാ ച ബഭാഷിരേ ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രോഽഭിഷിക്തത്രാതാ; കിന്തു സോഭിഷിക്തത്രാതേതി തേ വിവിദുരേതസ്മാത് കാരണാത് താൻ തർജയിത്വാ തദ്വക്തും നിഷിഷേധ|
42 ৪২ পরে সকাল হলে তিনি সেই জায়গা থেকে একটি নির্জন জায়গায় চলে গেলেন; আর লোকেরা তাঁর খোঁজ করল এবং তাঁর কাছে এসে তাঁকে বারণ করল, যেন তিনি তাদের কাছ থেকে চলে না যান।
അപരഞ്ച പ്രഭാതേ സതി സ വിജനസ്ഥാനം പ്രതസ്ഥേ പശ്ചാത് ജനാസ്തമന്വിച്ഛന്തസ്തന്നികടം ഗത്വാ സ്ഥാനാന്തരഗമനാർഥം തമന്വരുന്ധൻ|
43 ৪৩ কিন্তু তিনি তাদের বললেন, “আরও অনেক শহরে আমাকে ঈশ্বরের রাজ্যের সুসমাচার প্রচার করতে হবে; কারণ সেইজন্য আমাকে পাঠানো হয়েছে।”
കിന്തു സ താൻ ജഗാദ, ഈശ്വരീയരാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അന്യാനി പുരാണ്യപി മയാ യാതവ്യാനി യതസ്തദർഥമേവ പ്രേരിതോഹം|
അഥ ഗാലീലോ ഭജനഗേഹേഷു സ ഉപദിദേശ|
