< লুক 15 >

1 আর কর আদায়কারী ও পাপী লোকেরা সবাই যীশুর কথা শোনার জন্য তাঁর কাছে আসছিল।
सारे कर लेणेबाले कने पापी लोक यीशु बाल ओंदे थे ताकि उदी सुणन।
2 তাতে ফরীশী ও ধর্মশিক্ষকেরা অভিযোগ করে বলতে লাগল, “এ ব্যক্তি পাপীদের গ্রহণ করে, ও তাদের সাথে খাওয়া দাওয়া ও মেলামেশা করে।”
कने फरीसी कने व्यवस्था जो सिखाणे बाले बोलणा लग्गे, “ऐ तां पापी लोकां ने मिलदा है कने उना सोगी खाणा खांदा है।”
3 তখন তিনি তাদের এই উপমা বললেন।
तालू उनी उना जो ऐ कहाणी सुणाई;
4 “তোমাদের মধ্যে কোনো এক ব্যক্তি যার একশো মেষ আছে, ও তার মধ্যে থেকে একটি হারিয়ে যায়, তবে সে কি অন্য নিরানব্বইটাকে ছেড়ে দিয়ে সেই একটাকে খুঁজে না পাওয়া পর্যন্ত তার খোঁজ করতে যায় না?
“अगर तुसां चे कुसी बाल सो भेडां होन, कने उना चे इक गबाची जाये तां सै उना नड़िनुऐ भेडां जो सुनसान जगा च छडी करी, उसा गवाचिया जो तालू दीकर तोपे जालू दीकर सै मिल्ली न जा।”
5 আর সেটিকে খুঁজে পেলে সে খুশী হয়ে তাকে কাঁধে তুলে নেয়।
कने जालू मिली जांदी है, तां सै बड़िया खुशिया ने उसा जो मुंडे पर चुकी लेंदा है।
6 পরে ঘরে এসে বন্ধু বান্ধব ও প্রতিবেশীদের ডেকে বলে, আমার সঙ্গে আনন্দ কর, কারণ আমার যে মেষটি হারিয়ে গিয়েছিল, তা আমি খুঁজে পেয়েছি।”
कने अपणे घरे आई करी दोस्तां कने पड़ोसियां जो गिठे करी के बोलदा है, मेरे सोगी खुशी मना क्योंकि मेरी गबाचियो भेड मिली गेई है।
7 আমি তোমাদের বলছি, “ঠিক সেইভাবে একজন পাপী মন ফেরালে স্বর্গে আনন্দ হবে; যারা পাপ থেকে মন ফেরান দরকার বলে মনে করে না, এমন নিরানব্বই জন ধার্ম্মিকের জন্য তত আনন্দ হবে না।”
मैं तुसां ने बोलदा है; की इयां ही इक मन बदलने बाले पापिये दे बारे च स्वर्गे च इतणी ही खुशी होणी, जितनी की उना नड़िनुए धर्मियां दे बारे च नी होंदी जड़े सोचदे न की सै धर्मी न, कने जिना जो पश्चाताप दी जरूरत नी है।
8 অথবা কোনো এক স্ত্রীলোক, যার দশটি সিকি আছে, সে যদি একটি হারিয়ে ফেলে, তবে প্রদীপ জ্বালিয়ে ঘর ঝাঁট দিয়ে যে পর্যন্ত তা না পায়, ভালো করে খুঁজে দেখে না?
तालू यीशुऐ इक होर कहाणी सुणाई अगर कुसी जनानिया बाल दस चांदी दे सिक्के होन, कने उना चे इक सिक्का गबाची जाऐ; तां सै दिय्या वाली करी कने पूरे घरे च बोंखरिया ने सोतया, तालू दीकर सै ध्यान लगाई करी तोपदी रेई जालू दीकर तोपी ना ले।
9 আর সেটি খুঁজে পেলে পর সে বন্ধু বান্ধব ও প্রতিবেশীদের ডেকে বলে, আমার সঙ্গে আনন্দ কর, কারণ আমি যে সিকিটি হারিয়ে ফেলেছিলাম, তা খুঁজে পেয়েছি।
कने जालू मिली जांदा है, तां सै अपणियां सेलियाँ कने पड़ोसियां जो गठेरी करी बोलदी है, की ओआ मरे सोगी खुशी मना क्योंकि मेरा गबाचया सिक्का मिली गिया है।
10 ১০ ঠিক সেইভাবে, আমি তোমাদের বলছি, “একজন পাপী মন ফেরালে ঈশ্বরের দূতদের উপস্থিতিতে আনন্দ হয়।”
“मैं तिजो ने बोलदा है; की इयां ही इक पापी माणु जालू अपणे पापां जो मन्नी लेदां है, तां परमेश्वरे दे स्वर्गदूत उस पापी तांई खुशी मनादे न।”
11 ১১ আর তিনি বললেন, “এক ব্যক্তির দুটি ছেলে ছিল;”
फिरी उनी इक होर कहाणी सुणाई, इकी माणुऐ दे दो पुत्र थे।
12 ১২ ছোটো ছেলেটি তার বাবাকে বলল, বাবা, টাকা ও সম্পত্তির যে অংশ আমার ভাগে পড়ে, তা আমাকে দিয়ে দাও। তাতে তিনি তাদের মধ্যে সম্পত্তি ও টাকা ভাগ করে দিলেন।
उना चे छोटे जागते पिता ने बोलया, पिता जी, की जड़ा हिसा मेरा जमीन जयादात च है, सै हुण मिंजो देई दिया। कने पिता उना जो अपणी सारी जमीन जयादाद दोनो जागतां बिच बंडी दिती।
13 ১৩ কিছুদিন পরে ছোটো ছেলেটি সব কিছু নিয়ে দূর দেশে চলে গেল, আর সেখানে সে বেনিয়মে জীবন কাটিয়ে নিজের সব টাকা পয়সা উড়িয়ে দিল।
“कने कुछ दिना बाद की छोटा पुत्र सारा कुछ गठेरी करी दूर कुसी देशे जो चली गिया कने ओथु बुरे कम्मा कने खाणे पिणे च अपणी सारी धन दौलत उड़ाई दिती।”
14 ১৪ সে সব কিছু খরচ করে ফেললে পর সেই দেশে ভীষণ দূর্ভিক্ষ হল, তাতে সে কষ্টে পড়তে লাগল।
जालू सै सारा कुछ खर्ची बैठा, कने उसी देशे बड़ा बडा अकाल पेई गिया, कने उस बाल खाणे पीणे जो कुछ नी बचया।
15 ১৫ তখন সে সেই দেশের একজন লোকের কাজ নিল; আর সে তাকে শূকর চরানোর জন্য নিজের জমিতে পাঠিয়ে দিল;
कने सै उसी देशे दे रेहणे बाले इक माणुऐ दे घरे कम्म करणे तांई गिया। उनी उसयो अपणे खेतरां च सूअरां जो चुगाणे तांई भेजया।
16 ১৬ তখন, শূকরে যে শুঁটি খেত, সেই শুঁটি সে খেতে ইচ্ছা করলো, কারণ কেউই তাকে খাবার খেতে দেওয়ার মত ছিল না।
कने सै इतणा भूखा था, की सै उना फलियाँ जो खाणे ने इतणा खुश था जिना जो सूअर खांदे थे, क्योंकि उसयो कोई कुछ नी दिन्दा दा खाणे जो।
17 ১৭ কিন্তু সে নিজের ভুল বুঝতে পেরে বলল, আমার বাবার কত চাকরেরা অনেক অনেক খাবার পাচ্ছে, কিন্তু আমি এখানে খিদেতে মরে যাচ্ছি।
जालू उसयो समझ आई तां सोचणा लग्गा कने बोलणा लग्गा, की मेरे पिता दे कितणे ही मजदुरां जो खाणे ला जादा रोटी मिलदी है, पर मैं ऐथू भूखा मरा दा।
18 ১৮ আমি উঠে আমার বাবার কাছে গিয়ে বলব, বাবা, আমি তোমার ও স্বর্গের বিরুদ্ধে পাপ করেছি;
मैं हुण उठी करी री अपणे पिता बाल जाणा है कने बोलणा की पिता जी मैं परमेश्वर दे खिलाफ च कने तेरिया नजरा च पाप कितया है।
19 ১৯ আমি আর তোমার ছেলে নামের যোগ্য নই; তোমার একজন চাকরের মত আমাকে রাখ।
हुण इसी जोगा नी है की तेरा पुत्र बणे, मिंजो अपणे इकी मजदूरे सांई ही रखी ले।
20 ২০ পরে সে উঠে তার বাবার কাছে আসল। সে দূরে থাকতেই তাকে দেখেই তার বাবার খুব করুণা হল, আর দৌড়িয়ে গিয়ে তাকে জড়িয়ে ধরে চুমু দিতে থাকলেন।
तालू उनी उस देशे जो छडी दिता कने अपणे पिता बाल जाणे तांई बापस चली पिया, सै अजे दूर ही था, की उदे पिता जो उसयो दिखीकरी तरस आई गिया, कने उस पासे दोड़ी करी उसयो गल्ले लाई लिया, कने बड़े चूमे ले।
21 ২১ তখন ছেলেটি বলল, বাবা, আমি তোমার ও স্বর্গরাজ্যের বিরুদ্ধে পাপ করেছি, আমি আর তোমার ছেলে নামের যোগ্য নই।
पुत्रे उसला बोलया, पिता जी, मैं परमेश्वरे दे खिलाफ च कने तेरिया नजरा च पाप कितया है; कने मैं हुण तेरा पुत्र होणे जोगा नी रिया है।
22 ২২ কিন্তু তার বাবা নিজের চাকরদেরকে বললেন, তাড়াতাড়ি করে সবচেয়ে ভাল জামাটি নিয়ে এস, আর একে পরিয়ে দাও এবং এর হাতে আংটি ও পায়ে জুতো দাও;
पर पिता अपणे नोकरां ने बोलया, झट छेल दे कपड़े कडी करी इसयो पेहना, कने इदिया उंगलियां च गुन्ठिया कने पैरां च जूतियां पेहना,
23 ২৩ আর মোটাসোটা বাছুরটি এনে মার; আমরা খাওয়া দাওয়া করে আনন্দ করি;
कने इक बड़ी बडी धाम तैयार करा ताकि असां खाई करी खुशी मनान।
24 ২৪ কারণ আমার এই ছেলেটি মারা গিয়েছিল, কিন্তু এখন বাঁচলো; সে হারিয়ে গিয়েছিল, কিন্তু এখন পাওয়া গেল। তাতে তারা আমোদ প্রমোদ করতে লাগল।
क्योंकि मैं सोचया था की मेरा ऐ पुत्र मरी गिया है, पर ऐ मरया नी है: गवाची गिया था, पर हुण मिली गिया है। कने सै खुशी मनाणा लग्गे।
25 ২৫ তখন তাঁর বড় ছেলেটি মাঠে ছিল; পরে সে আসতে আসতে যখন বাড়ির কাছে পৌঁছালো, তখন বাজনা ও নাচের শব্দ শুনতে পেল।
जालू ऐ सब होआ दा था पर उदा जेठा पुत्र खेतरां च कम्म करा दा था। कने सै जालू घरे बखे पुज्जा, तां उनी गाणे-बजाणे कने नचणे दा रोल्ला सुणया।
26 ২৬ আর সে একজন চাকরকে কাছে ডেকে জিজ্ঞাসা করল, এ সব কি?
कने उनी इकी नोकरे जो सदीकरी पुछया, ऐ क्या होआ दा है?
27 ২৭ সে তাকে বলল, তোমার ভাই এসেছে এবং তোমার বাবা মোটাসোটা বাছুরটি মেরেছেন, কারণ তিনি তাকে সুস্থ অবস্থায় ফিরে পেয়েছেন।
उनी उसला बोलया, तेरा भाई घर बापिस आया है, कने तेरे पिता बड्डी धाम तैयार कितयो है, क्योंकि सै भला चंगा घर बापस आया है।
28 ২৮ তাতে সে রেগে গেল, ভিতরে যেতে চাইল না; তখন তার বাবা বাইরে এসে সাধাসাধি করতে লাগলেন।
ऐ सुणिकरी उसयो बड़ा गुस्सा आई गिया कने सै घरे अंदर नी जादा था, इस तांई उदा पिता बाहर आई करी उसयो अंदर चलणे तांई मनाणा लग्गा।
29 ২৯ কিন্তু সে তার বাবাকে বলল, দেখ, এত বছর ধরে আমি তোমার সেবাযত্ন করে আসছি, কখনও তোমার আদেশ অমান্য করিনি, তবুও আমার বন্ধুদের সাথে আমোদ প্রমোদ করবার জন্য তুমি কখনও একটি ছাগলের বাচ্চাও দাওনি;
उनी पिता जो जबाब दिता, की दिख; की मैं इतणे सालां ला तेरी सेबा करा दा है, कने कदी तेरी गल्ल नी टाल्ली, तमी तू मिंजो अजे दीकर कदी तू मिंजो कुछ खरा नी दिता, की मैं अपणे दोस्तां सोगी खुशी मनां।
30 ৩০ কিন্তু তোমার এই ছেলে যে, বেশ্যাদের সঙ্গে তোমার টাকা পয়সা নষ্ট করেছে, সে যখন আসল, তারই জন্য মোটাসোটা বাছুরটি মারলে।
पर जालू तेरा ऐ पुत्र आया, जिनी तेरी सारी धन दौलत कन्जरियां पिच्छे उड़ाई करी आया है, तां तू इदे तांई बडी धाम लगायी।
31 ৩১ তিনি তাকে বললেন, “বাবা, তুমি সবদিন আমার সঙ্গে আছ, আর যা কিছু আমার, সবই তোমার।
“उनी उसला बोलया, मेरा पुत्र तू हेमेशा मेरे सोगी है; कने जड़ा कुछ मेरा है सै सब कुछ तेरा ही है।
32 ৩২ কিন্তু আমাদের আমোদ প্রমোদ ও আনন্দ করা উচিত, কারণ তোমার এই ভাই মারা গিয়েছিল এবং এখন বাঁচলো; হারিয়ে গিয়েছিল, এখন পাওয়া গেল।”
पर हुण तिजो खुशी मनाणी कने मगन होणा चाईदा क्योंकि तेरा ऐ भाई मरी गिया था पर ऐ मरया नी है: गवाची गिया था, पर हुण मिली गिया है।”

< লুক 15 >