Soloumane ea Gesami 8
1 Di da loladafa ani dodo afae gilisili mai ganiya: be. Amasea, na da di logoa gousa: sea, na da di nonogosea, enoga da anima bagade hame dawa: la: loba.
Obyżeś był jako bratem moim, pożywając piersi matki mojej! abym cię znalazłszy na dworzu, pocałowała cię, a nie była wzgardzona.
2 Na da di na: me ea diasuga oule ahoa: noba. Amogawi di da nama sasagesu hou olelema: la: loba. Na da digili ‘bomegala: nidi’ waini hano hedama: ne legele nasu, amoga legei moma: la: loba.
Prowadziłabym cię, i wprowadziła do domu matki mojej, gdziebyś mię uczył; a jabym ci dała pić wino przyprawne i moszcz z jabłek moich granatowych.
3 Dia fofadi lobo da na dialuma hagudu diala, amola dia lobodafa da na sogoba: le guda: sa.
Lewica jego pod głową moją, a prawicą swoją obłapia mię.
4 Yelusaleme uda! Dilia ania sasagesu hou mae hedofama: ne, anima ilegele sia: ma.” Yelusaleme Uda ilia da amane sia: i,
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! abyście nie budziły ani przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
5 “Nowa da hafoga: i sogeganini ea sasagesu dunu amo ela lobo sioga: ne manabela: ?” Uda da amane sia: sa, ‘A: bele’ ifaha (amogawi di lalelegei) na da di didilisi.
Któraż to jest, co występuje z puszczy, podparłszy się miłego swego? Pod jabłonią wzbudziłam cię, tam cię poczęła matka twoja, tam cię poczęła rodzicielka twoja.
6 Dia nama fawane sasagema. Amola dia loboga eno mae sogoba: le, na fawane sogoba: ma. Be gia: i bagade mudasu hou amo da bogosu ea gasa defele gala. Amo hou da lalu agoane heloa: gala: le, lalu gegemoi defele nenana. (Sheol h7585)
Przyłóż mię jako pieczęć na serce swoje, jako sygnet do ramienia swego! albowiem miłość mocna jest jako śmierć, twarda jako grób zawistna miłość; węgle jej jako węgle ogniste i jako płomień gwałtowny. (Sheol h7585)
7 Hanoga haba: domu da hamedei. Hano heda: le, amo magufale haba: dolesimu gogolemu. Be dunu da ea muni bagade amoga sasagesu hou bidi lamusa: dawa: loba, e da enoga higale migasisu fawane ba: la: loba.” Uda ea yolalali ilia da amane sia: i,
Wody wielkie nie mogłyby zagasić tej miłości, ani rzeki zatopić; choćby kto wszystkę majętność domu swego dał za takową miłość, byłby pewnie wzgardzony.
8 “Ninia da uda mano ninia aeya gala. Be ea dodo da asa, hame misi. Goi ayeligi da e lamusa: lobo dila masea, ninia da amo uda manoma adi hamoma: bela: ?
Mamy sistrę maluczką, która jeszcze nie ma piersi. Cóż uczynimy z siostrą naszą w dzień, którego o niej mowa będzie?
9 E da fedege agoane dobea agoane esalea, ninia da e gaga: ma: ne silifa diasu sedade gagagula heda: mu. Be e da logo ga: su agoane esalea, ninia da e gaga: ma: ne, dolo ifa gaga: i beano amo sagamu.” Uda da amane sia: sa,
Jeźliże jest murem, zbudujmyż na niej pałac srebrny; a jeźli jest drzwiami, oprawmyż ją deszczkami cedrowymi.
10 “Na da dobea gala. Na dodo da amo dobea ea diasu sedade gagagula heda: i. Na sasagesu dunu da dawa: Na da ani esalea, olofole amola dogo denesi agoane ba: sa. Dunu da amane sia: i,
Jam jest mur, a piersi moje jako wieże. Wtenczas byłam przed oczyma jego, jako ta, która znajduje pokój.
11 Soloumane da Ba: ile Ha: imone moilaiga waini efe sagai diala. Waini efe sagai ouligisu dunu ilia da amo sagai amoga hawa: hamone, gamimusa: , su (rent) ema bidi iaha. Ilia da afae afae silifa fage 1000agoane ema iaha.
Winnicę miał Salomon w Baalhamon, którą winnicę najął stróżom, aby każdy przynosił za owoc jej tysiąc srebrników.
12 Be na waini efe sagai amo da na: Amola na da na hanaiga fawane eno dunuma iaha. Silifa fage 1000 amo na da di, Soloumane dima iaha. Amola waini sagai ouligisu dunu da ilia la: idi muni silifa fage 200 amo lamu da defea. Dunu da amane sia: i,
Ale winnica moja, którą mam, jest przedemną. Miej sobie tysiąc srebrników, Salomonie, a dwieście ci którzy strzegą owocu jej.
13 “Na dogolegei! Na da dia sia: sagaiaganini sia: be nabima: ma! Na sigi aligisu dunu da dia sia: be nabimusa: oulela.” Uda da amane sia: i,
O ty, która mieszkasz w ogrodach! przyjaciele słyuchają głosu twego; ozwijże mi się!
14 “Na sasagesu! Nama misa! ‘Gasele dia’ amola waha debe ‘dia’ gawali goumi alelaloi (amogawi hedama: ne fodole nasu bugi da heda: sa) amoga esalebe, agoaiwane nama misa. Sia: ama dagoi
Pospiesz się, miły mój! a bądź podobnym sarnie, albo młodemu jelonkowi na górach ziół wonnych.
