Wamolegei Sia: Olelesu 5
1 Na da Gode (E da Fisu da: iya fibi) amo Ea lobodafa ganodini, bioi meloa gagui dialebe ba: i. Amo da la: ididili la: ididili dedei, amola mae fadegama: ne, gobele ga: su liligi fesuale amoga ga: i dagoi ba: i.
Sá sem í hásætinu sat, hélt á uppvafinni bók í hægri hendi og var hún skrifuð bæði að utan og innan, auk þess var hún lokuð með sjö innsiglum.
2 Na da gasa bagade a: igele dunu ba: i. E ha: giwane wele sia: i, amane, “Nowa da amo gobele ga: su liligi fima: bela: ? Meloa bioi fadegamusa: , nowa da defele esalabala: ?”
Sterklegur engill hrópaði nú hárri röddu og sagði: „Hver er þess verður að brjóta innsigli bókarinnar og opna hana?“
3 Be Hebene ganodini, osobo bagade ganodini amola hagudu bogoi soge amo ganodini, amo bioi meloa ganodini ba: musa: gobele ga: su fadegama: ne, dunu da amo defele hamomusa: hamedafa ba: i.
En enginn slíkur fannst, hvorki á himni né jörðu né heldur meðal hinna dauðu, sem leyft var að opna hana og lesa.
4 Dunu da amo bioi meloa fadegale, ganodini ba: mu amo defele hamoma: ne dunu da hogoi helele hame ba: beba: le, na da bagadewane di.
Þá grét ég af vonbrigðum, vegna þess að hvergi nokkurs staðar fannst neinn, sem var verður þess að opna hana og segja okkur hvað í henni stæði.
5 Amalalu, asigilai dunu afadafa da nama amane sia: i, “Mae dima! Ba: ma! Yuda fi Laione, amo da Da: ibidi ea gasa bagade mano, E da osobo bagade hou hasaliba: le, E da gobele ga: su liligi fesuale gala fili, meloa bioi fadegamusa: dawa:”
Þá sagði einn af öldungunum tuttugu og fjórum við mig: „Hættu að gráta og taktu eftir! Ljónið af Júda ætt, afkomandi Davíðs, hefur sigrað og sannað að hann er verðugur þess að brjóta þessi sjö innsigli og opna bókina.“
6 Amalalu na da Sibi Mano Fisu dogoa amoga lelebe ba: i. Ema sisiga: le, esalebe liligi biyaduyale gala amola asigilai dunu, lelebe ba: i. Sibi Mano da medole legei agoane ba: i. E da bese (hono) fesuale galu amola si fesuale galu. Amo da fedege agoane, Gode Ea a: silibu fidisu fesuale gala Gode da osobo bagadega lalaloma: ne, ili asunasi.
Þá leit ég upp og sá lamb sem stóð frammi fyrir öldungunum tuttugu og fjórum, frammi fyrir hásætinu og verunum fjórum og ég sá að á lambinu voru sár, sem eitt sinn höfðu leitt það til dauða. Það hafði sjö horn og sjö augu, táknuðu þau hinn sjöfalda anda Guðs, sem sendur er út um allan heiminn.
7 Sibi Mano da asili, bioi meloa Gode (E da Fisu da: iya fibi) Ea lobodafa ganodini gagui, amo lai.
Lambið gekk nú fram og tók við bókinni úr hægri hendi þess sem sat í hásætinu,
8 E agoane hamonanebe, esalebe liligi biyaduyale gala amola asigilai dunu 24, da Sibi Mano Ema beguduli diasa: i. Ilia afae afae sani baidama amola ofodo gabusiga: manoma amoga nabai, gagui dialebe ba: i. Gabusiga: manoma da fedege agoane, Gode Ea fi dunu ilia sia: ne gadosu.
og þá krupu öldungarnir tuttugu og fjórir frammi fyrir því. Hver öldungur um sig hafði hörpu og gullskál fulla af reykelsi – en það eru bænir þeirra sem trúa á Guð.
9 Ilia da gaheabolo gesami hea: su amane hea: i, “Di da amo meloa bioi lale, gobele ga: su liligi fadegamu amo Di da defele esala. Bai Di da eno dunuga medole legei. Di bogobeba: le, Di da fifi asi gala, sia: hisu, fi hisu amola ouligisu hisu huluanedafa, dunu mogili Godema oule misa: ne bidi lai dagoi.
Og þeir sungu nýjan söng með þessum orðum: „Þú ert verðugt að taka við bókinni, brjóta innsigli hennar og opna hana, því að þér var slátrað og með blóði þínu keyptir þú fólk af öllum þjóðum, Guði til eignar.
10 Di da amo dunu gobele salasu ouligisu fi Gode ea hawa: hamomusa: gini hamoi dagoi. Ilia da osobo bagadega ouligisu hawa: hamomu!”
Allt þetta fólk hefur þú leitt inn í ríki Guðs og gert það að prestum hans og þeir munu ráða ríkjum á jörðinni.“
11 Na da bu ba: beba: le, a:igele dunu osea: idafa, idimu hamedei amo nabi dagoi. Ilia da Fisu, esalebe liligi biyaduyale gala amola asigilai dunu, amo sisiga: le leluwane,
Þá heyrði ég í milljónum engla, sem voru umhverfis hásætið, verurnar fjórar og öldungana,
12 amane gesami hea: i, “Sibi Mano medole legei, Ema dunu huluane da Ea Hinadafa Hou, gasa bagade hou, bagade gagui hou amola bagade dawa: su hou amo dawa: le, Ema eso huluane nodonanumu da defea!”
og þeir sungu af miklum þrótti: „Lambið er verðugt! Lambið, sem slátrað var, er verðugt að fá máttinn, ríkdóminn, viskuna, kraftinn, heiðurinn, dýrðina og lofgjörðina.“
13 Amola liligi huluane Hebene ganodini, osobo bagadega, hagudu soge amoga esala liligi huluanedafa gesami hea: lalebe na da amane nabi, “Dunu huluane da Fisu da: iya fibi Gode amola Sibi Mano amoma mae yolesili, nodonanumu da defea!” (aiōn g165)
Þá heyrði ég alla, sem eru á himni og jörðu og einnig hina dauðu sem eru í jörðinni og hafinu, hrópa og segja: „Blessunin, heiðurinn, dýrðin og mátturinn tilheyra honum, sem í hásætinu situr, og lambinu um alla eilífð.“ (aiōn g165)
14 Esalebe liligi biyaduyale gala da “Ama” sia: i. Asigilai dunu da gudu diasa: ili, nodone sia: ne gadoi.
Verurnar fjórar sögðu: „Amen!“Og öldungarnir tuttugu og fjórir féllu fram og tilbáðu.
