< Gesami Hea:su 147 >

1 Hina Godema nodoma! Ninia Godema nodone gesami hea: mu da defea! Ema nodomu da noga: idafa amola moloidafa.
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 Hina Gode da Yelusaleme ea hou bu hahamonana. E da mugululi asi dunu bu lale sala.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 E da baligili da: i dioi dunu amo ilia dogo denesisa. E da ilia fofa: gi lala: gisa.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 E da gasumuni ilia idi ilegei dagoi. Amola gasumuni afae afae ilia dio adosa.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 Ninia Hina Gode da bagadedafa amola gasa bagadedafa. Ea asigi dawa: su amo afaega defemu da hamedei.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 E da fonoboi dunu wa: lesisa. Be wadela: i hamosu dunu, osoba banenesisa.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 Hina Godema nodone gesami hea: ma! Ninia Godema nodone sani baidama duma!
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 E da mu dedeboma: ne, mu mobi baila: lesisa. E da osobo bagadema gibu iaha. E da agologa, gisi heda: ma: ne hahamosa.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 E da ohe fi ilima ha: i manu iaha. Guimi mano da ga: sea, E da ilima ha: i manu iaha.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 E da gasa bagade hosi amola nimi bagade dadi gagui dunu amo hahawane hame ba: sa.
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 Be E da fonoboi dunu amo da Ema nodobe amola Ea mae fisili asigidafa hou dafawaneyale dawa: be, amo dunu E da hahawane ba: sa.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 Yelusaleme fi! Hina Godema nodoma! Saione fi! Dilia Godema nodoma!
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 E da dilia logo ga: su gasa bagadewane dialoma: ne hamosa. E da dilia fi dunuma hahawane hamosa.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 E da dilia soge alaloa gaga: sa. E da dili sadima: ne, widi ha: i manu noga: idafa dilima iaha.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 E da osobo bagadema hamoma: ne sia: sea, Ea sia: be liligi da hedolowane hamoi dagoi ba: sa.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 E da mugene su, abula agoai baila: lesisa. Amola anegagi ofo gulu agoane dudulisisa.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 E da mugene amo igi fofonobo agoane iasisa. E da anegagidafa eso iasisia, dunu afae da amo ganodini esalumu hamedei ba: sa.
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Amasea, E da amo hamoma: ne sia: sea, mugene ganumu da daeasa. E da fo iasisia, hano da ahoana.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 E da sia: ne iasu amo Ea fi dunuma iaha. E da Ea sema amola hamoma: ne sia: i amo Isala: ili fi ilima iaha.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 E da eno fifi asi gala ilima agoane hame hamosu. Eno fifi asi gala, ilia da Ea sema hame dawa: Hina Godema nodoma!
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!

< Gesami Hea:su 147 >