< Gesami Hea:su 127 >
1 Hina Gode da diasu hame gagui ganiaba, diasu gagui dunu ilia hawa: hamomu da hamedela: loba. Hina Gode da moilai bai bagade hame gaga: i ganiaba, sosodo aligisu dunu da udigili sosodo aligila: loba.
Ef hús er ekki byggt að ráði Drottins, erfiða smiðirnir til ónýtis. Ef Drottinn verndar ekki borgina, vaka verðirnir til einskis.
2 Abuliba: le hahabedafa wa: legadole, bagadewane hawa: hamonana gasimogoa fawane bu golama: bela: ? Bai Hina Gode Ea dogolegei fi dunu ilia da golai dialeawane, E da ilia ha: i manu amola labe liligi huluane ilima iaha.
Hvers vegna þrælar þú myrkranna á milli af ótta við skort? Veistu ekki að Guð vill að vinir hans fái þá hvíld sem þeir þarfnast? Á meðan þeir sofa, blessar hann þá með gjöfum.
3 Mano ilia da Hina Gode Ea hahawane dogolegele iasu liligi. E da nini hahawane ba: ma: ne, mano ninima iaha.
Börnin eru gjöf frá Guði, ávöxtur móðurkviðar og laun frá Drottni.
4 Nowa da ayeligiawane, dunu mano lalelegesea, amo dunu mano da dadi gagui dunuga ea dadi hodo gagui agoai ba: sa.
Börn sem maður eignast ungur, eru eins og beittar örvar – þau koma síðar að gagni!
5 Nowa da amo dadi hodo bagohame gagusia, e da hahawane bagade gala. E da ea ha lai dunu amo fofada: su diasuga fofada: sea, ilia da ema hamedafa hasalasimu.
Sæll er sá maður sem hefur fyllt örvamæli sinn með þeim! Hann mun ekki verða til skammar þegar hann þarf að útkljá deilumál við óvini sína!