< Nihemaia 8 >

1 Oubi fesu amoga, Isala: ili dunu huluane da ilia moilai amo ganodini fi dagoi ba: i. Oubi bisili doaga: i eso amoga ilia da Yelusaleme moilai amo ganodini sogebi amo da Hano Logo Ga: su gadenene amoga gilisi. Esela da gobele salasu dunu amola e da Sema (amo Hina Gode da Mousesegili i, amola Mousese da Isala: ili dunu ilima alofele i), amo ea bai bagade dawa: su. Ilia da Esela ema amo Sema buga gaguli misa: ne sia: i.
Zebrał się tedy wszystek lud jednostajnie na ulicę, która jest przed bramą wodną, i rzekli do Ezdrasza, nauczonego w Piśmie, aby przyniósł księgi zakonu Mojżeszowego, który był przykazał Pan Izraelowi.
2 Amaiba: le, Esela da dunu ilia gilisi sogebi amoga buga gaguli misi. Gilisi da dunu, uda amola mano (mano da fonobahadi asigilaiba: le, sia: dawa: i, amo fawane da misi).
Tedy przyniósł Ezdrasz kapłan zakon przed ono zgromadzenie mężów i niewiast, i wszystkich, którzyby rozumnie słuchać mogli; a działo się to dnia pierwszego, miesiąca siódmego.
3 Amalalu, sogebi Hano Logo Ga: su gadenene, amo ganodini, e da ilima sema idili iasu. Hahabega idi amo idilaloba daeya doaga: i, amola ilia huluane da ha: giwane nabi.
I czytał w nim na onej ulicy, która jest przed bramą wodną, od poranku aż do południa przed mężami i niewiastami, i którzy zrozumieć mogli, a uszy wszystkiego ludu obrócone były do ksiąg zakonu.
4 Esela da dunu aligila heda: ma: ne fafai ilia da ea sia: nabimusa: gagui amo da: iya aligila heda: i. Dunu mogili da ea lobodafadili lelu, amo, Ma: didaia, Sima, Anaia, Iulaia, Hiligaia amola Ma: iasiai. Amola eno da ea lobo fofadidili lelu, amo, Bida: iya, Misa: iele, Ma: legaia, Ha: isiame, Ha: siabadana, Segalaia amola Misiala: me.
I stanął Ezdrasz nauczony w Piśmie na kazalnicy, którą byli zgotowali na to, a podle niego stał Matytyjasz, i Sema, i Ananijasz, i Uryjasz, i Helkijasz, i Maasyjasz, po prawej ręce jego, a po lewej ręce jego Fedajasz, i Misael, i Malchyjasz, i Chasum, i Chasbadana, Zacharyjasz i Mesullam.
5 Esela da heda: ma: ne fafai amoga fila heda: le, dunu huluane osoboga hagudu fili ba: le gadoi. E da buga houga: iba: le, ilia huluane wa: legadoi.
Otworzył tedy Ezdrasz księgi przed oczyma wszystkiego ludu, bo stał wyżej niż wszystek lud; a gdy je otworzył, wszystek lud powstał.
6 Esela, da amane sia: i, “Hina Gode Bagadedafa Ema nodoma!” Amalalu, dunu huluane da ilia lobo ligia gadole, “Ama! Ama!” ilia da sia: i. Amalalu, ilia da muguni bugili, ilia odagi osoboga digila sa: i.
I błogosławił Ezdrasz Panu, Bogu wielkiemu, a wszystek lud odpowiadał: Amen! Amen! podnosząc ręce swoje; a nachyliwszy głowy, kłaniali się Panu twrzą ku ziemi.
7 Amalalu, ilia da wa: legadole lelu. Lifai dunu da sema amo ilia bai ilima olelei. Sema bai olelesu dunu da Yesiua, Ba: inai, Sielibaia, Ya: imine, A:gabe, Sia: bidai, Houda: ia, Ma: iasiai, Gelida, A:salaia, Yosaba: de, Ha: ina: ne amola Bila: ia.
Także i Jesua, i Bani, i Serebijasz, Jamin, Chakub, Sabbetaj, Hodyjasz, Maasyjasz, Kielita, Azaryjasz, Jozabad, Chanan, Felajasz, i Lewitowie nauczali ludu zakonu, a lud stał na miejscu swem.
8 Ilia da Gode Ea sema buga ganodini dedei amo idilalu, amola dunu huluane noga: le dawa: ma: ne, amo ea bai ilima gebewane olelei.
Bo czytali w księgach zakonu Bożego wyraźnie, a wykładając zmysł objaśniali to, co czytali.
9 Be dunu bagohame da sema sia: nababeba: le, ilia da gogosia: iwane dinanu. Amaiba: le, eagene ouligisu dunu amo Nihemaia, gobele salasu dunu, sema bagade dawa: su dunu Esela amola Lifai dunu amo da sema ea bai olelesu dunu amola amo da dunu huluanema amane sia: i, “Wali eso da Hina Gode Ea hadigi eso. Amaiba: le, dilia gogosiane mae dinanoma.
Zatem Nehemijasz (ten jest Tyrsata) i Ezdrasz kapłan, nauczony w Piśmie, i Lewitowie, którzy uczyli lud, rzekli do wszystkiego ludu: Ten dzień poświęcony jest Panu, Bogu waszemu, nie smućcież się, ani płaczcie. (Bo płakał wszystek lud, słysząc słowa zakonu.)
10 Wali dilia diasuga asili, nodone ha: i manu bagade moma amola nowa dunu da ha: i manu hame galea, ilima ha: i manu amola waini sagoma. Wali eso da Hina Gode Ea hadigi eso. Gode da dilima hahawane hou iabeba: le, dilia da gasa lamu.”
I rzekł im: Idźcież, jedzcie rzeczy tłuste a pijcie napój słodki, a posyłajcie cząstki tym, którzy sobie nic nie nagotowali; albowiem święty jest dzień Panu naszemu. Przetoż się nie frasujcie; albowiem wesele Pańskie jest siłą waszą,
11 Lifai dunu da dunu huluane dogo denisima: ne adodola lale, ilia da Gode Ea hadigi esoga mae da: i dioma: ne sia: nanu.
A gdy Lewitowie uczynili milczenie między wszystkim ludem, mówiąc: Milczcież, bo dzień święty jest, a nie smućcie się:
12 Amaiba: le, dunu huluane da ilia diasuga asili, ha: i manu gilisili hahawane mai amola hame gagui dunu ilima ha: i manu amola waini sagoi. Bai ilia da sema buga dedei ilima idili i, amo ea bai noga: le nabi.
Tedy odszedł wszystek lud, aby jedli i pili, i aby innym cząstki posyłali. I weselili się bardzo, przeto, że zrozumieli słowa, których i nauczano.
13 Golale, hahabe, fi ouligisu dunu, gobele salasu dunu amola Lifai dunu ilia da sema ea olelesu noga: le nabima: ne, Esela ba: musa: asi.
Potem zebrali się dnia drugiego przedniejsi domów ojcowskich ze wszystkiego ludu, kapłani i Lewitowie, do Ezdrasza nauczonego w Piśmie, aby wyrozumieli słowa zakonu.
14 Sema amo Gode da Mousesema i, amo ganodini Gode da Isala: ili dunu da Sogega Fasela Diasuga Lolo Nabe hamonoba, ilia da gadili fasela diasu ganodini esaloma: ne sia: i, amo sema ilia da ba: i.
I znaleźli napisane w zakonie, że rozkazał Pan przez Mojżesza, aby mieszkali synowie Izraelscy w kuczkach w święto uroczyste miesiąca siódmego;
15 Amaiba: le ilia da sia: amo Yelusaleme moilai amola moilai huluane Isala: ili soge ganodini galu, amo sia: adole iasi, “Agolo sogega asili, ifa amo ‘baine’, ‘olife’, gumudi amola ifa eno, amo ifa ea amoda amola lubi lidila masa. Amola amoga dilia sogega fasela diasu, Gode Ea sema dedei olelei defele gaguma.”
A iżby to opowiedziano i obwołano we wszystkich miastach ich, i w Jeruzalemie, mówiąc: Wynijdźcie na górę, a nanoście gałęzia oliwnego, i gałęzia sosnowego, i gałęzia myrtowego, i gałęzia palmowego, i gałęzia drzewa gęstego, abyście poczynili kuczki, jako jest napisane.
16 Amaiba: le, dunu huluane da ifa amoda lale, fasela diasu gagui. Ilia da ilia diasu fila ahoasu, ilia diasu gagoi amola Debolo gagoi sogebi Hano Logo Ga: su gadenene amola Ifala: ime Logo Ga: su gadenene amola amo sogebi huluane amoga fasela diasu gagui.
Przetoż wyszedł lud, a nanosili i poczynili sobie kuczki, każdy na dachu swym, i w sieniach swych, i w sieniach domu Bożego, i na ulicy bramy wodnej, i na ulicy bramy Efraimowej.
17 Dunu huluane musa: mugululi asili buhagi dunu, ilia da fasela diasu gaguli, amo ganodini esalu. Yosiua (Nane egefe) ea eso amoga musa: Isala: ili dunu da amo hou hamosu. Be fa: no ilia hame hamosu. Wali bu degabo hamobeba: le, dunu huluane da fofogadigili, hahawane bagade ba: i.
A tak naczyniło kuczek wszystko zgromadzenie, które się wróciło z niewoli, i mieszkali w kuczkach, (choć tego nie czynili synowie Izraelscy ode dni Jozuego, syna Nunowego, aż do dnia onego; ) i było wesele bardzo wielkie.
18 Lolo nabe eso magobo amoga ilia gilisisu amoga Gode Ea sema dedei eso huluane idisu. Ilia da amo gilisisu eso fesuale hahawane hamosu. Amola eso godo amoga ilia da Lolo Nabe ga: simusa: gilisisu bagade hamoi. Ilia da Gode Ea Sema dedei amo defele hamoi.
A Ezdrasz czytał w księgach zakonu Bożego na każdy dzień; od pierwszego dnia aż do dnia ostatniego; i obchodzili święto uroczyste przez siedm dni, a dnia ósmego było zgromadzenie według zwyczaju.

< Nihemaia 8 >