< Yosiua 14 >

1 Isala: ili gobele salasu dunu Elia: isa, Yosiua (Nane egefe) amola Isala: ili fi ouligisu dunu da Ga: ina: ne soge amo Yodane Hano eso dabe la: idi amo agoane fifili, Isala: ili fi ilima i.
Voici ce que les enfants d'Israël obtinrent en héritage au pays de Canaan, ce que leur partagèrent Éléazar, le sacrificateur, Josué, fils de Nun, et les chefs de famille des tribus des enfants d'Israël.
2 Isala: ili fi amo sesegeyale amola eno fi dogoa mogili la: idi Ma: na: se amola da soge amo Yodane Hano eso dabe la: idi lai. Hina Gode da Mousesema hamoma: ne sia: i defele, ilia da ululuasu hamobeba: le, soge alalo ilegei.
Leur héritage leur fut donné par le sort, comme l'Éternel l'avait commandé par l'organe de Moïse, pour les neuf tribus et la demi-tribu;
3
Car Moïse avait donné l'héritage des deux autres tribus, et de la demi-tribu, au delà du Jourdain; mais il ne donna point parmi eux d'héritage aux Lévites.
4 Mousese da soge amo Yodane Hano eso mabadi la: idi amo fi aduna amola eno fi dogoa mogili la: idi (Ifala: ime) ilima i dagoi ba: i. (Yousefe egaga fi da fi aduna hamoi amo Mana: se amola Ifala: ime). Be Mousese da Lifai dunu ilima soge hame i. Be ilia da moilai amola sogebi ilia bulamagau amola ohe fi esaloma: ne lai.
Car les enfants de Joseph formaient deux tribus, Manassé et Éphraïm, et l'on ne donna point de part aux Lévites dans le pays, mais seulement des villes pour y habiter, avec leurs banlieues, pour leurs troupeaux et pour leurs biens.
5 Hina Gode da Mousesema hamoma: ne sia: i defele, Isala: ili dunu da soge fifili iasu.
Les enfants d'Israël firent comme l'Éternel avait commandé à Moïse, et ils partagèrent le pays.
6 Eso afaega, Yuda fi dunu mogili da Giliga: le moilaiga Yosiuama misi. Dunu afae, amo Ga: ilebe (Ginesaide dunu Yefane egefe) da Yosiuama amane sia: i, “Di dawa: ! Hina Gode da Ga: idese Bania amoga di amola na ania hou amo Gode Ea hawa: hamosu dunu Mousesema olelei.
Or, les enfants de Juda s'approchèrent de Josué à Guilgal; et Caleb, fils de Jephunné, le Kénizien, lui dit: Tu sais ce que l'Éternel a dit à Moïse, homme de Dieu, relativement à moi et à toi, à Kadès-Barnéa.
7 Hina Gode Ea hawa: hamosu dunu Mousese da Ga: idese Bania amoga na amo Ga: ina: ne soge desega masa: ne asuna ahoanoba, na da ode 40 gidigi dagoi. Na da ema sia: i moloiwane bu adole i.
J'étais âgé de quarante ans, lorsque Moïse, serviteur de l'Éternel, m'envoya de Kadès-Barnéa pour explorer le pays; et je lui rendis compte dans la sincérité de mon cœur.
8 Be dunu eno na sigi asi da ogogole olelebeba: le, ninia fi dunu da bagade beda: su. Be na da mae fisili, na Hina Gode Ea hamoma: ne sia: i nabawane hamosu.
Et mes frères, qui étaient montés avec moi, firent fondre le courage du peuple; mais moi, je suivis pleinement l'Éternel mon Dieu.
9 Na da agoane hamobeba: le, Mousese da na amola na mano da soge amoga na da emoga osa: gi amo lamu sia: i.
Et Moïse fit serment, ce jour-là, en disant: Certainement la terre que ton pied a foulée sera à jamais un héritage pour toi et tes enfants, parce que tu as suivi pleinement l'Éternel mon Dieu!
10 Be wali ba: ma! Hina Gode da Mousesema amo sia: nanu, ode45 da gidigi dagoi. Amo ode ganodini, Isala: ili fi da wadela: i hafoga: i soge amo ganodini udigili lalu. Be Hina Gode Ea sia: i defele da na fidibiba: le, na da hame bogoi. Na da lalelegele ode85 gidigi dagoi,
Or maintenant, voici, l'Éternel m'a conservé la vie, comme il l'avait dit; voilà quarante-cinq ans que l'Éternel prononça cette parole à Moïse, lorsque Israël marchait dans le désert; et maintenant, me voici âgé aujourd'hui de quatre-vingt-cinq ans;
11 amola na gasa da na gasa amo eso Mousese da na asunasi amo defele gala. Na da gegemusa: amola eno hawa: hamomusa: gasa defele gala.
Je suis encore, aujourd'hui, aussi fort que le jour où Moïse m'envoya; j'ai maintenant la même force que j'avais alors, pour la guerre, pour sortir et rentrer.
12 Na da Ga: ina: ne soge ea hou noga: le olelei. Amo esoga Hina Gode da agolo soge nama imunu ilegele sia: i. Amaiba: le, amo soge nama ima. Ninia da amo eso A: nagimi dunu bagade da moilai bai bagade ganodini gagoi gagagula heda: i gagili sali, amo dilima olelei. Be Hina Gode Ea sia: i defele, E da na fidisia, na da amo dunu gadili sefasimu.”
Maintenant donc donne-moi cette montagne, dont l'Éternel a parlé en ce jour-là. Car tu appris en ce jour qu'il s'y trouve des Anakim, et qu'il y a de grandes villes fortes. Peut-être que l'Éternel sera avec moi, et je les déposséderai, comme l'Éternel l'a dit.
13 Gode da Ga: ilebe (Yifane egefe) amo hahawane dogolegelewane fidima: ne, Yosiua da Godema sia: ne gadoi. E da Hibalone moilai bai bagade amo gaguma: ne ema i.
Alors Josué le bénit, et donna Hébron, en héritage, à Caleb, fils de Jephunné.
14 Amola wali Ga: ilebe (Ginesaide dunu Yifane amo egefe) amo egaga fi da Hibalone gagulala. Bai e da mae fisili Isala: ili Hina Gode amo nabalu.
C'est pourquoi Hébron a été à Caleb, fils de Jephunné, le Kénizien, en héritage jusqu'à ce jour, parce qu'il suivit pleinement l'Éternel, le Dieu d'Israël.
15 Hibalone ea musa: dio da “Aba ea Moilai Bai Bagade.” (Aba da musa: A:nagimi dunu baligili gasa bagade dunu). Amalalu, Ga: ina: ne soge da gegesu fisili, olofosu ba: i.
Or le nom d'Hébron était autrefois Kirjath-Arba (cité d'Arba); Arba avait été un grand homme parmi les Anakim. Et le pays fut tranquille, et sans guerre.

< Yosiua 14 >