Yoube 30

1 Be wali na afoha ayeligi dunu da nama habosesesa. Ilia eda da dunu hamedeiba: le, ilia da na wa: me amo na sibi wa: i sosodo aligimusa: fidima: ne, na da logo hame doasimu galu.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.

2 Ilia da gasa guminisi dunu, gasa hameba: le, na hawa: hamosu hamomu hamedei ba: i.

Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?

3 Ilia da hame gagui amola ha: aligiba: le, ilia da gasia hafoga: i sogebiga, hafoga: i ifa difi gagisu.

Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.

4 Ilia da hafoga: i soge ifalabo liligi a: le fasili, nasu. Hame hedai ‘isu doa: su’ ifa ea difi amolawane nasu.

Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.

5 Dunu eno da wamolasu dunuma wele sia: ne, sefasibi defele, ilima wele sia: ne sefasi.

Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;

6 Ilia da magufu gelabo, gafulu ganodini dogoi, amo ganodini golasu.

Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.

7 Ilia da wadela: i sogega sigua ohe defele hulalu. Ilia da ifalabo haguduga gogodogagini esalusu.

Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.

8 Ilia da dio hamedene, hamedeidafa dunu esalu. Eno dunu ilia da sogega gadili sefasi.

[To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.

9 Be wali ilia da misini, nama oufesega: ne habosesesa. Na da ilima oufesega: su liligi fawane gala.

Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.

10 Ilia da nama higale hamosa. Ilia da ili hou da na hou bagade baligisa dawa: Amola ilia da misini, na odagia defo adugagala: sa.

Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.

11 Gode da na gasa hame amola hahani hamoi dagoi. Amaiba: le, amo hamedei dunu da ougi bagadewane nama doagala: sa.

A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.

12 Amo dunu wa: i da na odagiaba doagala: sa. Na iliba: le beda: ga hobeasa. Ilia da na dafawanedafa hasalima: ne ilegelala.

Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.

13 Ilia da na hobeamu logo hedofasa. Ilia na gugunufinisimusa: , logo hogosa. Ilia logo hedofamu dunu da hame gala.

Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.

14 Ilia da na gaga: i dobea holelesisi gelabodili nama soagalaguda: sa.

Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].

15 Na da beda: su hou amoga hasali dagoi. Na hahawane hou da hedolo fo mabe agoai, asi dagoi ba: sa. Na bagade gagui hou da mu mobi defele, asi dagoi ba: sa.

Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.

16 Na da wali bogomu gadenei galebe. Na se nabasu amo uhimu da hamedei.

A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;

17 Gasia, na gasa huluane da sesedudaha. Se da na da: iba: le gadigadidudabe da hame yolesa.

W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.

18 Gode da na abula mugia gaguli, bebenoagisisa.

Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.

19 E da na gaguli, fafua gisalugala: sa. Na hou da osobo gulu hame baligisa.

Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.

20 Gode! Na da Dima wele sia: sa, be Di da nama hame adole iaha. Na Dima sia: ne gadosea, Di da na sia: hame naba.

Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.

21 Di da nama mae asigiliwane hamosa. Dia gasa huluane amoga nama se iaha.

Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.

22 Dia da na foga mini masa: ne, logo doasisa. Di da gibula bobodobe isu amoga, na mini laha.

Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.

23 Na dawa: ! Dunu huluane ilima misunu hou defele, Di da na bogoma: ne oule ahoa.

Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.

24 Na da wadela: lesi dagoi. Di da nama asigima: ne fawane, na edegesa. Dia abuliba: le nama doagala: sala: ?

Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.

25 Na da bidi hamosu lai dunuma asigiba: le, dinanu. Amola hame gagui dunuma asigilalu.

Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?

26 Na da hahawane hou amola hadigi hou nama misa: ne dawa: i. Be bidi hamosu amola gasi amo fawane nama doaga: i.

Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.

27 Na da da: i dioi amola se nabasu amoga fawane sagodigi diala. Na da eso huluane se fawane nabala.

Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.

28 Na da alaloyo amo ganodini ahoa. Na da dunu ilia odagiaba wa: legadole, fidima: ne adole ba: sa.

Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

29 Na sia: da sigua wa: me amola wida (osadaligi) ilia ga: be defele, da: i dioi amola fofagi agoai naba.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.

30 Na gadofo da afadenene, bunumai hamoi dagoi. Na da asugiga dogolosa.

Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.

31 Na da musa: hahawane gesami hea: su nabi. Be wali na da disa gugulubi fawane naba.

Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.