< Yoube 2 >
1 Eso eno amoga, Hebene ganodini esalebe a: silibu da Hina Gode midadi bu doaga: loba, Sa: ida: ne da ili gilisili manebe ba: i.
Otra vez hubo un día cuando los hijos de ʼElohim se presentaron ante Yavé, y Satán llegó con ellos a presentarse delante de Yavé.
2 Hina Gode da ema amane adole ba: i, “Di da adi hamonanula: ?” Sa: ida: ne da bu adole i, “Na da goeguda: amola goega amola osobo bagade huluane sisiga: sa lalu.”
Yavé preguntó a Satán: ¿De dónde vienes? Y Satán respondió a Yavé: De rodear la tierra y andar por ella.
3 Hina Gode da amane adole ba: i, “Di da Na hawa: hamosu dunu Yoube amo dia ba: bela: ? Dunu osobo bagade ganodini fi noga: le fa: no bobogesu dunu e agoai da hame. E da Nama fawane sia: ne gadosa, amola e da wadela: le hamosa: besa: le, dawa: iwane Nama fa: no bobogelala.”
Yavé preguntó a Satán: ¿No has considerado a mi esclavo Job, que no hay otro como él en la tierra, varón intachable, recto, temeroso de ʼElohim y apartado del mal, quien aún se aferra a su integridad a pesar de que me incitaste contra él para arruinarlo sin causa?
4 Sa: ida: ne da bu adole i, “Dunu da ea esalebe gaga: ma: ne, ea liligi huluane mae dawa: iwane yolesimu.
Satán respondió a Yavé: ¡Piel por piel! Todo lo que el hombre tiene lo dará por su vida.
5 Be Di da wali ea da: i hodo se nabaloma: ne fasea, e da Dia odagia gagabusu aligima: mu!”
Pero extiende ahora tu mano y toca sus huesos y su carne, y verás cómo te maldice en tu propia Presencia.
6 Amaiba: le, Hina Gode da Sa: ida: nema amane sia: i, “Defea! Na da e dia lobo da: iya ligisimu. Be e mae bogoma: ma!”
Yavé respondió a Satán: Ahí está en tu mano. Pero no toques su vida.
7 Amalalu Sa: ida: ne da Hina Gode Ea midadi lelu amo yolesili, asili, Yoube ea da: iba: le huluane aiya madelama: ne hamoi.
Satán salió de la Presencia de Yavé e hirió a Job con una úlcera maligna desde la planta del pie hasta la coronilla.
8 Yoube da asili, isu salasu bega: fili, osoboga hamoi ofodo goudai amo lale, ea aiya amo gilalu.
Estaba sentado en ceniza. Tomó un pedazo de vasija de barro y se rascaba con él.
9 Yoube idua da ema amane sia: i “Di da mae yolele, gebewane Godema dafawaneyale dawa: lala! Di da abuliba: le Godema gagabusu aligima: ne hame sia: sa! Di amane sia: ne bogomu da defea!
Entonces su esposa le dijo: ¿Aún te aferras a tu integridad? ¡Maldice a ʼElohim y muérete!
10 Yoube da bu dabe adole i, “Di da udigili mae dawa: le adosa! Gode da anigini liligi noga: idafa iabeba: le, ania da olofole hahawane lai. E da anima se nabasu nabima: ne iasea, abuliba: le ania da Godema egane sia: ma: bela: ?” Amo se nabasu da Youbema doaga: beba: le, Yoube da Godema egane hamedafa sia: su.
Pero él le respondió: Tú hablaste como suelen hablar las mujeres insensatas. Si recibimos el bien de ʼElohim, ¿no debemos aceptar también el mal? En todo esto Job no pecó con sus labios.
11 Yoube ea sama udiana ilia dio da Ilaifa: se, (e da Dima: ne moilai bai bagadega esalu), Bilida: de (e da Sua sogeganini misi), amola Soufa (e da Na: ima sogeganini misi.) Ilia da Yoube ea se nabasu hou amo nababeba: le, ea dogo denesima: ne oufila masunusa: ilegele sia: sa: i.
Entonces tres amigos de Job, Elifaz temanita, Bildad suhita y Sofar naamatita, cuando oyeron acerca de todo este mal que le llegó, convinieron en ir juntos a él, cada uno de su lugar, para condolerse de él y consolarlo.
12 Ilia da badiliadafa ganini mana, ba: leguda: loba, Yoube esalebe amo ba: i, be ilia da Yoube eyale hame dawa: i galu. Ilia da dafawane amo da Yoube ilia da dawa: digibiba: le, ilia da bai muni eha asigili didigia: sa, ilila: abula gagadelale sali, amola bagade dadawa: ahoabeba: le gulu gasa: le hame fufua gala gagadoi, amola ilia: dialuma da: iya gasa: le lelegei.
Pero cuando levantaron los ojos desde lejos y no pudieron reconocerlo, lloraron a gritos. Cada uno de ellos rasgó su ropa, y lanzaron polvo hacia el cielo sobre sus cabezas.
13 Amaiba: le, ilia da mae sia: baouni, eso fesuale amola gasi fesuale agoane Yoube ili gilisili osobo da: iya esafulu, bai Yoube ea se nabasu da bagadedafa amo ba: beba: le agoane hamosu.
Estuvieron sentados con él en el suelo durante siete días y siete noches, sin hablarle una palabra, porque veían que su dolor era muy grande.