< Yoube 14 >
1 Nini huluane da gasa hamedei amola hahani agoane lalelegei. Ninia esalusu da dunumuni amola amo ganodini bidi hamosu da defele hamosa.
Sjå - menneskjet, av kvinna født, det liver stutt, av uro mett.
2 Nini da sogea heda: be defele hedolo heda: le, bu hedolo duginidaha, amola nini da baba gala: be defele fonobahadi ba: lu, bu hedolo geasa.
Som blom det sprett og visnar burt, ja, lik ein skugge burt det fer.
3 Gode! Na da hamedeiba: le, Dia na ba: ma: bela: ? Di da nama adoba: ma: ne fofada: ma: bela: ?
Men du med honom auga held, og meg du dreg for domen din.
4 Ninia osobo bagade dunu da ledo bagade gala. Fofoloi liligi da ninima gadili masunu hamedei.
Skal tru det av ein urein kjem ein som er rein? Nei, ikkje ein!
5 Gode! Di da ninia esalumu ode amola oubi amo ninia hame lalelegei esoga ilegesa. Di da amo ilegeiba: le, bu afadenemu da hamedeidafa.
Når dagetalet hans er sett, hans månads-tal sett fast hjå deg, når du for han ei grensa drog som ei han yverskrida kann,
6 Ninima sosodobe yolesima! Nini yolesima! Ninia da se nabawane esala. Be ninia da fonobahadi hahawane esaloma: ne, Di nini yolesima!
so snu deg frå, lat han få fred og ha sin dag som leigekaren!
7 Ifa daou da dafawane hamoma: beyale dawa: su gala. E da abi dagoi be e da bu gahegini lula dada: sa.
For treet er det endå von; um det vert det hogge, sprett det att, på renningar det vantar ikkje.
8 Osobo hagudu, ifa ea daou amola difi da nuisa.
Når røterne i jordi eldest, og stomnen døyr i turre mold,
9 Be hano da dialebeba: le bu gahegini ulu heda: sa.
ved dåm av vatnet skyt det knupp, fær som ein stikling grøne greiner.
10 Be dunu da bogosea, e da fisi dagoi ba: sa. E da bogosea, habidili ba: ma: bela: ?
Men døyr ein mann, då ligg han der; han andast, og kvar er han då?
11 Amo da hano dalu yolebe, amola hano wayabo habe, amo defele,
Som vatnet renn ut or ein sjø, som elvi minkar, turkast ut,
12 dunu da bogosea, hamedafa wa: legadosa. Mu da mae mugululi dialeawane, ilia da hamedafa wa: legadomu amola ilia golai da hame nedigimu.
so ligg ein mann, ris ikkje upp; til himmeln kverv, dei vaknar ikkje; ein kann’kje vekkja deim or svevnen.
13 Di da na bogoi dunu ilia sogebi amoga wamolegemu, na da hanai gala. Na da wamolegei dialea, Dia ougi da gumisia fawane, Dia na bu dawa: ma: ne eso ilegema. (Sheol )
Å, gjev du gøymde meg i helheim, løynde meg, til din vreide gav seg, gav meg ein frest, og so meg hugsa! (Sheol )
14 Dunu afae da bogosea, e da bu uhini misa: bela: ? Hame mabu! Be na da amo bidi hamosu dagoma: ne, amola hahawane eso bu misa: ne, na da ouesalumu.
Tru mannen døyr og livnar att? I all min strid eg skulde vona og venta til avløysing kom.
15 Amasea, Di da nama wele sia: sea, na da dabe adole imunu. Amola Di da na (Dia hamoi liligi) hahawane ba: mu.
Eg skulde svara, når du ropa og lengta mot dine eige verk.
16 Amasea, Di da na osa: le gaga ahoabe huluane ba: mu. Be Di da na wadela: le hamobe hame abodelalumu.
Men no du tel kvart stig eg tek og agtar vel på syndi mi;
17 Di da na wadela: i hou huluanedafa gogolema: ne olofomu.
mi synd er læst i pungen inn, og på mi skuld du gøymer vel!
18 Eso da misunu amoga goumi da mugululi sa: imu, amola gasa bagade gafulu da agele sa: imu.
Som fjellet fell og smuldrast burt, og berget frå sin stad vert flutt,
19 Hano da magufu dogosa, amola gibu bagade da osobo dogone fasisa. Amo defele, Di da ninia dafawane esaloma: beyale dawa: su gugunufinisisa.
Som vatnet holar steinen ut, og flaumen skolar moldi burt, so tek du ifrå mannen voni
20 Di da Dia gasaga osobo bagade dunu banenesili, e bu hamedafa misa: ne, sefasisa. E da bogobeba: le, odagi momogosa.
og tyngjer honom ned for alltid. Han fer av stad; med åsyn rengd du sender honom burt frå deg.
21 Eno dunu da ea manoma nodosa. Be e da amo hou hame dawa: sa. Amola ea mano da gogosiasu ba: sea, Dia da ema hame adosa.
Han veit’kje um hans born vert heidra; han merkar ikkje um dei armast;
22 E da ea da: i hodo se fawane naba. Amola ea asigi dawa: su da: i dioi fawane naba.
Hans eigen kropp hans liding valdar, og sjæli græt for eigi sorg.»