Aisaia 61

1 Hina Gode Ouligisudafa da Ea A: silibu Ida: iwane Gala, amo na ouligima: ne, nama i dagoi. E da na ilegei amola na asunasi dagoi. Na da hame gagui dunu ilima sia: ida: iwane olelema: ne, amola da: i dioi bagade dunu ilia dogo denesima: ne, amola si dofoi dunu amo ilia siga bu ba: ma: ne, amola se iasu diasuga sali dunu ilia logo doasima: ne, E da na asunasi dagoi.

Herrens, Herrens ande er yver meg, for Herren hev salva meg til å bera fagnadbod til dei smålåtne, han hev sendt meg til å binda um dei hugbrotne, til å ropa ut fridom for fangar, og for dei bundne utløysing,

2 E da na osobo bagade dunu ilima olelema: ne asunasi dagoi. Amo eso amoga Hina Gode da Ea fi dunu gaga: mu, amola ilia ha lai amo hasanasili, dabe imunu, amo olelema: ne, E da na asunasi. Amola nowa da da: i dioiba: le dinana, amo ilia dogo denesima: ne, E da na asunasi.

ropa ut eit nåde-år for Herren og ein hemnedag frå vår Gud, til å trøysta alle dei syrgjande,

3 Hina Gode da Ea fi dunu, ilia da wali Saione amo ganodini dinana amo ilia da: i dioi fadegale, hahawane hou imunu. E da ilia dinanebe afadenene, ilima nodosu gesami hea: su imunu. Ilia da ifa noga: i, Hina Gode Ea bugi liligi defele ba: mu. Ilia moloidafa hou fawane hamomu, amola dunu huluane da Gode Ea hamoiba: le, Ema nodomu.

til å gjeva dei syrgjande i Sion høgtidskruna for syrgjebunad, gledeolje i staden for sorg, lovsongs-klæde for vanmoda ånd, og dei skal heita rettferds eiker, Herrens plantning til herleggjering.

4 Moilai bai bagade amo da eso bagohame mugululi wadela: lesi dagoi ba: i, amo ilia da bu gagumu.

Dei skal byggja upp att gamle grushaugar, reisa upp att ruinar frå federne, nya upp att nedbrotne byar, øydegarder frå ætt til ætt.

5 Na fi dunu! Ga fi dunu da dilia hawa: hamosu hamomu. Ilia da dilia ohe wa: i ouligimu, amola dilia ifabi amola waini efe sagai ouligimu.

Framande skal gjæta smalen dykkar, utlendingar dyrka åt dykk både åker og vingard.

6 Amola dilia da Hina Gode Ea gobele salasu dunu amola Gode Ea hawa: hamosu dunu esala, amo dunu huluane da dawa: mu. Dilia da fifi asi gala ilia gagui liligi huluane, amo dilia da hahawane gagumu.

Men de skal heita Guds prestar, tenarar åt vår Gud skal dei kalla dykk; folke-eiga skal de njota, og deira herlegdom skal de få.

7 Dilia gogosiasu da dagoi. Dilia da dilia sogedafa amo ganodini esalumu. Dilia wali gagui da baligili, aduna agoane gagui dagoi ba: mu. Amola dilia hahawane hou da mae fisili, eso huluane dialalalumu.

For dykkar skam fær de dobbelt att, dei som leid skjemsla, skal prisa sin lut. Difor fær dei dobbel lut i sitt land, æveleg gleda skal dei få.

8 Hina Gode da amane sia: sa, “Na da moloidafa hou bagade hanai amola dunu se iasu amola wadela: i hou bagade higasa. Na da dafawane Na fi dunu ilima noga: i bidi imunu, amola gousa: su gaheabolo eso huluane dialulaloma: ne ilima hamomu.

For eg, Herren, elskar retten, eg hatar urett ran, og trufast gjev eg deim løni deira og gjer med deim ei æveleg pakt.

9 Ilia da fifi asi gala amo ganodini sogebi gadodafa lamu. Dunu huluane da Na da Na fi ilima hahawane bagade hamosu, amo ilia da dawa: mu.”

Namngjeti vert deira ætt millom folki og avkjømet deira bland tjoderne; alle som ser deim, skal kjenna deim, at dei er ei ætt som Herren hev signa.

10 Hina Gode Ea hamoiba: le, Yelusaleme da hahawane bagade hamosa. E da uda e gaguli labe amoga hahawane ahoabe agoane ba: sa. Fedege agoane, Gode da gaga: su hou amola hasalasu hou amo abula agoane Yelusaleme amoma idiniginisi.

Eg gled meg storleg i Herren, sjæli mi fegnast i min Gud. For han hev klædt meg i frelse-klæde, sveipt meg i rettferds-kåpa, som ein brudgom seg pryder med prestehuva og ei brur tek på seg sin prydnad.

11 Ha: i manu hawa: da fudagala: le, sono heda: le, amola heda: sa. Amo defele, Hina Gode Ouligisudafa da Ea fi gaga: mu. Amola fifi asi gala dunu huluane da Ema nodomu.

For som jordi sin grode let renna, og hagen sitt sæde let veksa, so let Herren, Herren rettferd renna og lovsong for alle folks åsyn.