< Aisaia 2 >

1 Gode da Aisaia (A: imose egefe), amoma Yuda soge amola Yelusaleme amo ilia fa: no misunu hou olelema: ne, amo sia: ne iasu,
Słowo, które widział Izajasz, syn Amosowy, nad Judą i nad Jeruzalemem.
2 “Eso enoga fa: no, goumi amoga Debolo Diasu da lela, amo goumi ea sedade da goumi eno huluane ilia sedade baligi dagoi ba: mu. E da agolo huluane bagadewane baligi dagoi ba: mu. Fifi asi gala bagohame da ema doaga: musa: hehenaiya manebe ba: mu.
I stanie się w ostateczne dni, że będzie przygotowana góra domu Pańskiego na wierzchu gór, i wywyższy się nad pagórkami, a zbieżą się do niej wszystkie narody.
3 Amo fifi asi gala dunu da amane sia: mu ‘Hadiga! Ninia da Hina Gode Ea agologa masunu da defea. Ninia da Isala: ili Gode Ea Debolo Diasuga masunu. E da ninia hawa: hamomu Ea hanai gala amo ninima olelemu. Amasea, Ea logo ilegei amo ganodini ninia da masunu. Bai Hina Gode Ea olelesu da Yelusalemega maha. Amola E da Saione Goumi amoga Ea fi dunuma sia: sa.
I pójdzie wiele ludzi, mówiąc: Pójdźcie a wstąpmy na górę Pańską, do domu Boga Jakóbowego, a będzie nas uczył dróg swoich, i będziemy chodzili ścieszkami jego; albowiem z Syonu wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalemu.
4 Gasa bagade fifi asi gala da gegenana. Be Hina Gode da amo hahamomu. Ilia gegesu liligi ilia da afadenene, bu ifabi osobo dogosu liligi hamomu. Ilia goge agei ilia da afadenene, bu gagalobo dadamusu hamomu. Fifi asi gala huluane da bu gegemusa: hamedafa masunu. Amola ilia da bu gegemusa: , gegesu liligi hamedafa momagemu.’”
I będzie sądził między narodami, a będzie karał wiele ludzi. I przekują miecze swe na lemiesze, a włócznie swe na sierpy; nie podniesie naród przeciw narodowi miecza, ani się będą ćwiczyć do bitwy.
5 Amaiba: le, Ya: igobe egaga fi! Hina Gode da ninima hadigi iaha. Ninia da amo hadigi ganodini lalumusa: ahoa: di.
Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Pańskiej.
6 Gode! Di da Dia fi dunu, Ya: igobe egaga fi, amo yolesi dagoi. Isala: ili soge da wamuni dawa: su hou amoga nabai gala. Amo hou ilia da eso mabe la: idi soge amola Filisidia soge amoga lai. Dia fi dunu da ga fi ilia hou fa: no bobogesa.
Aleś ty opuścił lud swój, dom Jakóbowy! gdyż są pełni obrzydliwości narodów wschodnich, i są wieszczkami jako Filistynowie, a w synach cudzych się kochali.
7 Ilia soge da silifa amola gouli amoga nabai gala. Ilia liligi ida: iwane lai da idimu hamedei agoane ba: sa. Ilia da hosi osea: i gagui dagoi, amola ilia sa: liode da idimu hame gala.
I napełniona jest ziemia ich srebrem i złotem, a końca niemasz skarbom ich.
8 Ilia soge da loboga hamoi ‘gode’ liligi amoga nabai gala. Amola ilia da ilila: loboga hamoi liligi amoga nodone sia: ne gadosa.
Napełniona jest ziemia ich końmi, a końca niemasz wozom ich. Napełniona też jest ziemia ich bałwanami, robocie rąk swoich kłaniają się, które poczyniły palce ich.
9 Dunu huluane da dafai dagoi amola gogosia: i dagoi ba: mu. Hina Gode! Dia ilia wadela: i hou gogolema: ne mae olofoma.
I kłania się pospolity człowiek, a uniża się i zacny mąż; przetoż nie odpuszczaj im.
10 Ilia da Hina Gode Ea ougi amoga hobeamusa: amola Ea gasa bagade hou amola hadigi amoga wamoaligimusa: , magufu gelabo igi agologa diala amo ganodini wamoaligimu. O ilia da osoboga uli dogone, amo ganodini wamoaligimu.
Wnijdź w skałę, a skryj się w prochu przed strachem Pańskim, i przed chwałą majestatu jego.
11 Eso da doaga: mu, amoga osobo bagade dunu ilia gasa fi hou huluane da wadela: lesi dagoi ba: mu. Amo esoga, Hina Gode Hi fawane da gaguia gadoi ba: mu.
Oczy wyniosłe człowiecze zniżone będą, a wysokość ludzka nachylona będzie; ale sam Pan wywyższony będzie dnia onego.
12 Amo esoga, Hina Gode Bagadedafa da gasa fi dunu amola dunu hi hou gaguia gadosu dunu huluanedafa amo hedofale banenesimu.
Albowiem dzień Pana zastępów przyjdzie na wszelkiego pysznego i wyniosłego, i na każdego wywyższonego, że będzie poniżony;
13 E da sedade dolo ifa Lebanone soge ganodini amola “ouge” ifa Ba: isia: ne soge ganodini diala, amo huluane wadela: lesimu.
I na wszystkie cedry Libańskie wysokie a podniosłe, i na wszystkie dęby Basańskie;
14 E da goumi gadodafa heda: i dialebe amola agolo huluane mugululi, umi agoane hamomu.
I na wszystkie góry wysokie, i na wszystkie pagórki wyniosłe;
15 E da diasu gado gagagula heda: i huluane amola gagili sali gagoi huluane mugululi, umi agoane hamomu.
I na każdą wieżę wysoką, i na każdy mur obronny;
16 E da dusagai bagade amola noga: iwane ba: su dusagai, amo huluane wadela: lesili, magufalisimu.
I na wszystkie okręty morskie, i na wszystkie malowania rozkoszne.
I będzie nachylona wyniosłość człowiecza, a wywyższenie ludzkie zniżone będzie; ale sam Pan wywyższony będzie dnia onego.
18 Osobo bagade gasa fi hou amola hi hanai hou da wadela: lesi dagoi ba: mu. Loboga hamoi ‘gode’ liligi da wadela: lesi dagole, hamedafa ba: mu. Amola Hina Gode Hifawane da amo esoga gaguia gadoi ba: mu.
Lecz bałwany ich do szczętu pokruszone będą.
19 Hina Gode da osobo bagade ugugumusa: masea, osobo bagade dunu da Hina Gode Ea ougi amoga hobeamusa: amola Ea gasa bagade hou amola hadigi amoga wamoaligimusa: , magufu gelabo igi agologa diala amo ganodini wamoaligimu. O ilia da osoboga uli dogone, amo ganodini wamoaligimu.
Tedy wnijdą do jaskiń skalnych, i do jam podziemnych przed strachem Pańskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby ziemię potarł.
20 Amo esoga, ilia da ilia silifa amola gouliga hamoi ogogosu ‘gode’ agoai liligi galadigimu. Amola dawa amola gamo da amo hamedei liligi lamu.
Dnia onego wrzuci człowiek bałwany swe srebrne i bałwany swe złote, które mu naczyniono, aby się im kłaniał, w dziury kretów i nietoperzy.
21 Hina Gode da osobo bagade ugugumusa: masea, osobo bagade dunu da Hina Gode Ea ougi amoga hobeamusa: amola Ea gasa bagade hou amola hadigi amoga wamoaligimusa: , magufu gelabo igi agologa diala amoganodini wamoaligimu. O ilia da osoboga uli dogone, amo ganodini wamoaligimu.
I wnijdzie w rozpadliny skalne, i na wierzchołki opok przed strachem Pańskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby potarł ziemię.
22 Dilia! Osobo bagade dunu ilia hou bu mae dafawaneyale dawa: ma! Ilia da hamedei liligi.
Przestańcież ufać w człowieku, którego dech jest w nozdrzach jego; bo za cóż on ma być poczytany?

< Aisaia 2 >