Hosia 14
1 Isala: ili dunu! Dilia Hina Godema bu sinidigima! Dilia da wadela: le hamoiba: le, didigabone dafai dagoi.
O Izraelu! nawróć się cale do Pana, Boga swego; albowiemeś upadł dla nieprawości swojej.
2 Hina Godema sinidigima! Amola amo sia: ne gadosa gobele iasu defele Ema ima, amane, “Ninia wadela: i hou huluane gogolema: ne olofoma amola ninia sia: ne gadosu nabima! Amalu ninia ilegele sia: i defele, ninia da Dima nodomu.
Weźmijcie z sobą słowa, i nawróćcie się do Pana, mówcie do niego: Odpuść wszystkę nieprawość, a daj to, co jest dobrego, tedyż oddamy cielce warg naszych.
3 Asilia da nini gaga: mu hame dawa: , amola gegesu hosi da nini gaga: mu gogolesa. Ninia bu ninia loboga hamoi ogogosu ‘gode’ ilima ‘Godedafa’ dio hame asulimu. Hina Gode! Di da dunu amo da fidisu dunu eno hame gala, ilima gogolema: ne olofosu imunusa: dawa:”
Assur nie wzybawi nas, na koniach jeździć nie będziemy, i nie rzeczemy więcej robocie rąk naszych: Wyście bogowie nasi; bo w tobie sierotka znajduje miłosierdzie.
4 Hina Gode da amane sia: sa, “Na da Na fi dunu Nama bu hiougia guda: mu. Na da Na dogo huluane amoga ilima asigimu. Na da ilima bu hame ougimu.
Uzdrowię odwrócenie ich, a rozmiłuję się w nich dobrowolnie; bo się odwróci zapalczywość moja od nich.
5 Na da gibu amo da hafoga: i soge fidibi defele, Na fi dunu fidimu. Ilia da mosoi agoane sogea falegalesimu. Ilia da Lebanone ifa defele, ifa difi modosa: i agoane ba: mu.
Będę Izraelowi jako rosa, że się rozkwitnie jako lilija, a zapuści korzenie swe jako Liban.
6 Ilia da gaheabolo lula heda: su defele, gaheabolo esalusu ba: mu. Amola ilia da olife ifa defele, nina: hamoi dagoi ba: mu. Ilia da Lebanone dolo ifa defele, gabusiga: noga: i nabimu.
Rozrosną się gałęzie jego, a ozdoba jego będzie jako oliwne drzewo, a woń jego jako Libańska.
7 Ilia da bu Na Gaga: su hou amoha esalumu. Ilia da ifabi noga: idafa defele, noga: le heda: mu. Ilia da waini sagai defele, fage bagohame legemu. Dunu da Lebanone waini hano amoma nodosa, amo defele fifi asi gala da Na fi dunuma nodomu.
Nawrócą się, aby siedzieli pod cieniem jego, ożyją jako zboże, i puszczą się jako winna macica, której pamiątka będzie jako wino Libańskie.
8 Isala: ili dunu da bu loboga hamoi ogogosu ‘gode’ ilima hame dawa: mu. Na da dialui ifa defele, ili ougigala: mu. Na da ilia hahawane dogolegele hou huluane ea bai gala.”
Efraimie! cóż mi już do bałwanów? Ja cię wysłucham, i wejrzę na cię; Jam jest jako jodła zielona, ze mnie się owoc twój znalazł.
9 Bagade dawa: su dunu da amo dedena sa: i sia: noga: le dawa: mu da defea. Amola ilia da amo sia: ilia dogo ganodini ligisimu da defea. Hina Gode Ea hou huluane da moloidafa. Amola moloi dunu da amoga fa: no bobogebeba: le, esalusu ba: lala. Be wadela: i hamosu dunu da Gode Ea hou higabeba: le, didigabone dafasa. Sia: ama dagoi
Kto mądry, niech to zrozumie, a kto roztropny, niech to pozna; bo drogi Pańskie są proste, a sprawiedliwi po nich chodzić będą, ale przestępcy na nich upadną.
