Mui 48

1 Eso enoga Ya: igobe da olo madelai ba: i. Amola ilia da Yousefema adoi. Yousefe da egefe aduna amo Ma: na: se amola Ifala: ime, amo Ya: igobema oule asi.

پس از چندی به یوسف خبر دادند که پدرش سخت مریض است. پس دو پسرش منسی و افرایم را برداشته، به دیدن پدر خود رفت.

2 Ya: igobe da Yousefe e ba: la misi sia: nababeba: le, e da ea gasa fili, dia heda: su fafai da: iya wa: le fi.

چون یعقوب خبر آمدن یوسف را شنید، نیروی خود را جمع کرده، در رختخواب نشست.

3 Ya: igobe da Yousefema amane sia: i, “Gode Bagadedafa da Luse soge amo ganodini nama misini amola E da na hahawane dogolegele fidima: ne sia: i.

او به یوسف گفت: «خدای قادر مطلق در ناحیه لوز کنعان به من ظاهر شد و مرا برکت داد.

4 E da nama amane sia: i, ‘Na da dima mano bagohame imunu amola digaga lalelegei manolali da fi bagohame hamomu. Amo soge Na da dia mano fifi misi ilima imunu. Ilia da amo soge eso huluane mae fisili gagulalumu.’”

او به من فرمود:”به تو فرزندان زیادی خواهم بخشید و از نسل تو قومهای بسیاری به وجود خواهم آورد و این سرزمین را به نسل تو خواهم داد تا مِلک دائمی ایشان باشد.“

5 Ya: igobe da eno amane sia: i, “Yousefe! Dia gofe aduna amo na da guiguda: mae misini dima lalelegei, amo da na mano. Ifala: ime amola Ma: na: se da Liubene amola Simiane amo defele, na mano gala.

اکنون دو پسرت منسی و افرایم که قبل از آمدن من، در مصر به دنیا آمده‌اند، مانند فرزندانم رئوبین و شمعون وارثان من خواهند بود.

6 Di da dunu mano eno lalelegesea, ilia da na mano defele hame ba: mu. Ilia nana liligi lamu da Ifala: ime amola Ma: na: se ela fi amoga lamu.

ولی فرزندانی که بعد از این برایت به دنیا بیایند متعلق به خودت بوده از سهم افرایم و منسی ارث خواهند برد.

7 Na da dia ame La: isele amo dawa: beba: le agoane hamosa. Na da Mesoubouda: imia soge fisili, logoga manebeba: le, e da Efala: de moilai gadenene guiguda: Ga: ina: ne soge ganodini bogoi dagoi. E bogobeba: le, na da se bagade nabi. Na da Efala: de ahoasu logo bega: ea da: i hodo uli dogone sali.” (Efala: de ea dio da wali Bedeleheme.)

من این کار را به خاطر مادرت راحیل می‌کنم. پس از بیرون آمدنم از فَدّان‌اَرام او بین راه در نزدیکی افرات مُرد و من هم او را در آنجا، کنار راه افرات دفن کردم.» (افرات همان بیت‌لحم است.)

8 Ya: igobe da Yousefe egefela ba: beba: le, amane adole ba: i, “Amo goi da nowala: ?”

وقتی یعقوب پسران یوسف را دید از او پرسید: «آیا اینها پسران تو هستند؟»

9 Yousefe da bu adole i, “Amo da nagofela. Gode da Idibidi soge guiguda: amo ganodini, amo mano nama i dagoi.” Ya: igobe da amane sia: i, “Ela nama oule misa! Na da elama Gode da ela hahawane dogolegele fidima: ne sia: mu.”

یوسف گفت: «بله، اینها پسران من هستند که خدا آنها را در مصر به من بخشیده است.» یعقوب گفت: «آنها را نزد من بیاور تا برکتشان بدهم.»

10 Ya: igobe da da: i hamoiba: le, ea si da wadela: i galu. E da noga: le ba: mu gogolei. Yousefe da amo goi aduna ema oule misini, e da ela ouga: ne nonogoi.

یعقوب بر اثر پیری چشمانش ضعیف و تار گشته بود و نمی‌توانست خوب ببیند. پس یوسف پسرانش را نزد او آورد. او آنها را بوسید و در آغوش کشید.

11 Ya: igobe da Yousefema amane sia: i, “Na da dia odagi bu hame ba: mu dawa: i galu. Be wali Gode da fidibiba: le, na da di amola dia mano ba: i dagoi.”

یعقوب به یوسف گفت: «هرگز فکر نمی‌کردم دوباره تو را ببینم ولی حال خدا اجازه داده حتی فرزندانت را نیز ببینم.»

12 Amalalu, Yousefe da ea mano aduna Ya: igobe ea masele da: iya fene esalu amo lale, e da beguduli ea odagi osobo digila sa: i.

یوسف پسرانش را از روی زانوان یعقوب برداشت و در مقابل پدرش سر تعظیم فرود آورد.

13 Yousefe da Ifala: ime amo Ya: igobe ea lobo fofadi leloma: ne oule asi amola Ma: na: se amo Ya: igobe ea lobodafa amoga leloma: ne oule asi.

سپس افرایم را در طرف چپ و منسی را در طرف راست یعقوب قرار داد.

14 Be Ya: igobe da ea lobo ele gaduli giawale, ea lobodafa amo Ifala: ime (e da fa: no lalelegei mano) ea dialuma da: iya ligisi amola ea lobo fofadi amo magobo mano Ma: na: se ea dialuma da: iya ligisi.

اما یعقوب دستهای خود را عمداً طوری دراز کرد و بر سر پسرها گذاشت که دست راست او بر سر افرایم، پسر کوچکتر، و دست چپ او بر سر منسی، پسر بزرگتر قرار گرفت.

15 Amalalu, e da Godema E da Yousefe hahawane dogolegele fidima: ne sia: i, amane, “Gode (na ada A: ibalaha: me amola Aisage da Ema hawa: hamosu) E da amo goi aduna hahawane dogolegele fidimu da defea. Gode da mae yolesili musa: amola wahadafa nama bisili logo olelemusa: ahoasu.

آنگاه یوسف را چنین برکت داد: «خدایی که پدرانم ابراهیم و اسحاق در حضورش زندگی می‌کردند، این دو پسرت را برکت دهد. خدایی که مرا در تمام عمرم شبانی کرده،

16 A: igele amo da na mae se nabima: ne gaga: su, e da ela hahawane dogolegele fidimu da defea. Na dio amola na ada A: ibalaha: me amola Aisage elea dio, da amo goi ela fi ganodini dialalalumu da defea. Ilima mano bagohame lalelegemu amola iligaga fi dunu bagohame ba: mu da defea.”

آن فرشته‌ای که مرا از هر بدی محفوظ داشته، آنها را برکت دهد. باشد که این دو پسر نام من و نام پدرانم ابراهیم و اسحاق را زنده نگاه دارند و از آنها قوم عظیمی به وجود آید.»

17 Yousefe da ea ada ea lobodafa amo Ifala: ime ea dialuma da: iya ligisi amo ba: loba, da: i dioi galu. Amaiba: le, e da ea ada lobodafa amo Ifala: ime dialuma fisili Ma: na: se ea dialuma da: iya ligisima: ne, gagui.

اما یوسف چون دست راست پدرش را روی سر افرایم دید ناراحت شد، پس دست راست او را گرفت تا آن را روی سر منسی بگذارد.

18 E da ea adama amane sia: i, “Agoane hame, ada! Ma: na: se da magobo mano. Dia lobodafa ea dialuma da: iya ligisima.”

یوسف گفت: «پدر، تو دستهایت را به اشتباه روی سر پسرها گذاشته‌ای! پسر بزرگتر من این یکی است. دست راست خود را روی سر او بگذار.»

19 Be ea ada da amane hame hamoi. E amane sia: i, “Na gofe! Na dawa: ! Ma: na: se ea lalelegemu fi amola da fi bagade hamomu. Be magobo baligia da ea hou baligimu. Egaga fi lalelegemu da baligili bagade ba: mu.”

اما پدرش نپذیرفت و گفت: «پسرم، من می‌دانم چه می‌کنم. از منسی هم یک قوم بزرگ به وجود خواهد آمد، ولی برادر کوچکتر او افرایم، بزرگتر خواهد بود و از نسل او قومهای بسیاری به وجود خواهند آمد.»

20 Amaiba: le, amo esoga, Ya: igobe da elama Gode da hahawane dogolegele fidima: ne ilegele sia: i dagoi. E amane sia: i, “Isala: ili dunu da eno dunuma Gode hahawane dogolegele fidima: ne sia: sea, ilia da alia dioba: le sia: mu. Ilia da agoane sia: mu, Gode da dilia hou afadenene, bu Ifala: ime amola Ma: na: se ela hou defele hamomu da defea.” Ya: igobe da agoane Ifala: ime bisili amola Ma: na: se fa: no ilegei.

آنگاه یعقوب پسران یوسف را در آن روز برکت داده، گفت: «باشد که قوم اسرائیل با این کلمات یکدیگر را برکت داده، بگویند: خدا تو را مثل افرایم و منسی کامیاب و سعادتمند گرداند.» به این ترتیب یعقوب افرایم را بر منسی برتری بخشید.

21 Amalalu, Ya: igobe da Yousefema amane sia: i, “Di da waha ba: sa. Na da bogomu galebe. Be Gode da di mae fisili, dia aowalali amo ilia sogega bu oule masunu.

سپس یعقوب به یوسف گفت: «من به‌زودی می‌میرم، اما خدا با شما خواهد بود و شما را بار دیگر به سرزمین اجدادتان باز خواهد گردانید.

22 Siegeme soge ida: iwane gala amo na da A: moulaide dunuma gegesu gobihei bagade amola dadi amoga gegeiba: le, samogene gagulaligi. Amo soge na da diolalalima hame imunu. Na da amo dima fawane imunu.”

من زمینی را که به کمان و شمشیر خود از اموری‌ها گرفتم، به تو که بر برادرانت برتری داری، می‌بخشم.»