Isigiele 36

1 Hina Gode da amane sia: i, “Dunu egefe! Isala: ili goumi amoma sia: ma.

Og du menneskjeson! Spå um Israelsfjelli! Og du skal segja: Det Israelsfjell, høyr Herrens ord!

2 Ilia da Na, Ouligisudafa Hina Gode, Na sia: nabima: ne sia: ma! ‘Isala: ili ha lai da Isala: ili dafai dawa: beba: le, hidale amane sia: i, ‘Amo hemonega hamoi goumi wali da ninia: ,’ amane nodone sia: i.

So segjer Herren, Herren: For di fienden sagde: «Hå, hå!» yver dykk, og: «Dei ævelege haugar hev vorte vår eiga, »

3 Defea! Ilima fofada: ma! Na, Ouligisudafa Hina Gode, Na sia: ilima adosima. Isala: ili fi ilia na: iyado fi da Isala: ili goumi amo gegenana samogele laloba, amola soge wadela: lesilaloba, ilia huluane Isala: ili amoma gadesu.

difor spå og seg: So segjer Herren, Herren: Etter di, ja, etter di dei avøyder dykk og glefser etter dykk frå alle leider, so hine folki kann eigna dykk til seg, og etter di de er komne på folketunga og hev fenge eit låkt ord på dykk ibland folk,

4 Amaiba: le, Na, Ouligisudafa Hina Gode da dili goumi, agolo, hano, fago amola sogebi amo da wadela: lesili yolesi amola moilai hagia: i amo fifi asi gala Isala: ili sisiga: su da wadela: lesi amola dilima lasogole oufesega: su, dilia huluane Na sia: nabima.

difor, de Israelsfjell, høyr Herrens, Herrens ord! So segjer Herren, Herren, med fjelli og med haugarne, med gili og dalarne og med røysarne på dei aude tufterne og med øydebyarne som hev vorte til ran og spott for hine folki som er der ikring,

5 Na, Ouligisudafa Hina Gode, Na da gia: iwane ougili, Isala: ili sisiga: sa fi, ilima sia: i. Na da Idome ilima baligili ougili sia: i. Bai ilia da hahawane amola higale mae asigiliwane, Na soge gegenana lai, amola amo ea gisi nasu soge huluane fima: ne lai.

difor, so segjer Herren, Herren: Sanneleg, i min brennande harm hev eg tala mot hine folki og mot Edom, som hev etla seg landet mitt til eiga - med heile si hjartans gleda, med vanvyrdnad i si sjæl - so dei kunde driva ut deim som budde der og so rana det.

6 Amaiba: le, Isala: ili soge amoma ba: la: lusu amo sia: ma. Goumi amola fago amola hano amoma Na, Ouligisudafa Hina Gode, da ougili mudale agoane sia: daha, amo ilima adoma. Bai fifi asi gala da Isala: ili fi ilima gadele sia: ne, ili banenesi.

Difor, spå um Israels land og seg med fjelli og med haugarne, med gili og med dalarne: So segjer Herren, Herren: Sjå, i mitt åbry og i min harm hev eg tala, etter di de hev lote tolt skjemsla frå folki.

7 Na, Ouligisudafa Hina Gode, da dafawanedafa ilegele sia: sa. Isala: ili fi sisiga: le fifi lai huluane da fonobone banenesi dagoi ba: mu.

Difor, so segjer Herren, Herren: Eg rette handi mi i veret på det: Sanneleg, folki som bur kringum dykk, skal sjølv ljota bera si skjemsla!

8 Be dilia, Na fi Isala: ili! Isala: ili goumia, dili fidima: ne, ifa da bu lubi lale, fage legemu. Dilia da gadenenewane dilia sogedafa amoga buhagimu galebe.

Men de, Israelsfjell, skal skjota dykkar greiner og bera dykkar frukt åt mitt folk Israel; for snart skal dei koma heim att.

9 Na da dilimagai, amola dilia soge bu dogone, ha: i manu bugima: ne, Na da hamomu.

For sjå, eg vil finna dykk, eg vil snu meg åt dykk, og de skal verta dyrka og sådde.

10 Na da dilia dunu fi bagama: mu. Dilia da moilai mugului amo bu gaguli, amo ganodini esalumu.

Og eg vil føra ei mengd med menneskje upp på dykk, all Israels-lyden, og byarne skal atter få folk, og øydestaderne verta bygde å nyo.

11 Na dunu amola ohe fi ilia idi bu gado heda: ma: mu. Dilia idi da musa: idi baligimu, amola dilia mano bagohame lalelegemu. Dilia da dilia musa: esalu defele bu esaloma: ne, amola dilia gagui hou da musa: gagui baligima: ne, Na da hamomu. Amasea, dilia da Na da Hina Gode dawa: mu.

Og eg vil gjera dykk rike på folk og fe, og dei skal aukast og verta rike på avkjøme. Og eg vil gjeva dykk folkerike bygder som fyrr i tidi, og eg vil gjera dykk endå meir godt enn i dykkar fyrste tider, og de skal sanna at eg er Herren.

12 Na da dilia, Na fi Isala: ili, amo dilia sogedafa bu esaloma: ne, bu oule misunu. Amo da dilia sogedafa ba: mu, amola amo ganodini dilia mano da bu hame ha: gia: mu.

Og eg vil lata menneskje, mitt folk Israel, ferdast på dykk, dei skal taka deg til eiga, og du skal vera deira odel. Og du skal aldri meir gjera deim barnlause.

13 Na, Ouligisudafa Hina Gode da amane sia: sa, ‘Dafawane! Dunu da fedege agoane, Isala: ili soge da dunu fane nasu soge, amane sia: daha. Amola amo soge da esalebe fi ea mano amo gegenana samogene laha, amane sia: daha.

So segjer Herren, Herren: Etter di dei segjer um deg: «Ein mann-etar er du, og barnlaus hev du gjort dine folk, »

14 Be waha winini amaiwane hame ba: mu. Isala: ili soge da bu dunu fane nasu soge hame ba: mu amola dilia mano enoga hame gegenana sasamogemu. Bai Na, Ouligisudafa Hina Gode da amane sia: i dagoi.

difor skal du aldri meir eta menneskje og aldri meir gjera folki dine barnlause, segjer Herren, Herren.

15 Waha winini, Isala: ili da eno fifi asi gala ilima lasogole oufesega: su amola ba: sola: su amo bu hame nabimu. Amola, soge da Isala: ili mano bu hame gegenana samogene lamu. Na, Ouligisudafa Hina Gode da amane sia: i dagoi.”

Og aldri meir let eg deg høyra skjemsla frå folki, og vanvyrdnad frå folkeslagi skal du aldri meir turva tola, og folki dine skal du aldri meir få til å snåva, segjer Herren, Herren.

16 Hina Gode da nama amane sia: i,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

17 “Dunu egefe! Isala: ili dunu ilia da Isala: ili soge ganodini esaloba, ilia da wadela: le hamoiba: le, soge gugunufi agoane hamosu. Musa: sema defele, Na da ilia hou, uda da oubiga sioi fisa defele, ledo hamoi ba: su.

Menneskjeson! Israels-lyden budde i landet sitt, og dei sulka det med si åtferd og sine verk; som ureinskapen hjå kvinna når ho hev sine tider, so var deira åtferd for mi åsyn.

18 Ilia da ilia soge ganodini fane legesu hou hamobeba: le, amola ogogosu ‘gode’ ilima nodone sia: ne gadole, soge gugunufiba: le, ilia da Na ougi hou nabima: ne, Na da ilima gasa bagade ougili hamoi.

Då rende eg ut min harm yver deim for det blod som dei hadde rent ut yver landet, og for di dei hadde sulka det med dei ufysne avgudarne sine.

19 Na da ilia hamobeba: le, ilima fofada: nanu, se bidi i. Na da ili ga fi amo ganodini esaloma: ne, afagogolesi.

Og eg spreidde deim millom folki, og dei vart strådde i landi; etter deira åtferd og verk dømde eg dei.

20 Ilia habodili ahoanoba, ilia da Na dio wadela: lesi. Bai dunu fi eno da agoane sia: dasu, ‘Amo da Hina Gode Ea fi dunu. Be ilia da wadela: i hou hamobeba: le, Gode da Hina: sogega ili gadili sefasi.’

Då dei kom til dei folki som dei for til, då vanhelga dei mitt heilage namn, med di det vart sagt um deim: «Dette er Herrens folk, men ut or landet hans laut dei fara.»

21 Amaiba: le, Na da Na Hadigi Dio bu gaguia gadoma: ne dawa: i. Bai Isala: ili dunu da habodili ahoanoba, Na Dio da gudu sa: i agoane ba: i.

Då gjorde det meg ilt for mitt heilage namn som Israels-lyden hadde vanhelga millom dei folki som dei var komne til.

22 Wali, di Isala: ili dunuma, amo Na, Ouligisudafa Hina Gode, Na sia: ilima alofele adosima, ‘Na wali hamomu da dili Isala: ili dunu gaguia gadoma: ne hame hamomu. Be Na Hadigi Dio (amo dilia da habodili ahoanoba, gudu sa: ima: ne hamosu) amo gaguia gadoma: ne Na da hamomu.

Seg difor med Israels-lyden: so segjer Herren, Herren: Ikkje for dykkar skuld, du Israels-lyd, gjer eg det, men for mitt heilage namn skuld, som de hev vanhelga millom dei folki som de er komne til.

23 Na da fifi asi gala ilima Na Dio ea Hadigi (amo Dio dilia da fifi asi gala amo ganodini gudu sa: ima: ne hamosu) amo ilia dawa: digima: ne olelesea, ilia da Na, Ouligisudafa Hina Gode, da sia: i dagoi, amo dawa: mu. Na da fifi asi gala amo Na da Hadigi ilima olelemusa: , Na da dili, Isala: ili fi dunu, dilima hamomu.

Og eg vil helga mitt store namn som vart vanhelga millom folki med di de vanhelga det ibland deim. Og folki skal sanna at eg er Herren, segjer Herren, Herren, når eg helgar meg på dykk for augo deira.

24 Na da dili fifi asi gala huluane amola soge huluane amoga fadegale, Isala: ili sogega bu oule misunu.

Og eg vil henta dykk frå folki og sanka dykk ut or alle landi og flytja dykk til dykkar eige land.

25 Na da dilima hano fogaga: gala: mu. Amo da dilia gugunufi hamosu (loboga hamoi ogogosu ‘gode’ ilima nodone sia: ne gadosu amola eno wadela: i hou huluane) amo dodofele, dilia da foloai ba: mu.

Og eg vil skvetta reint vatn på dykk, so de vert reine; frå all dykkar ureinska og frå alle dykkar ufysne avgudar vil eg reinsa dykk.

26 Na da dogo gaheabolo amola asigi dawa: su gaheabolo dilima imunu. Na da dia ga: nasi igi hamoi dogo, amo fadegale fasili, nabasu dogo dilima imunu.

Og eg vil gjeva dykk eit nytt hjarta, og ei ny ånd vil eg gjeva inni dykk, og eg vil taka burt steinhjarta or dykkar kjøt og gjeva dykk eit kjøthjarta.

27 Na da Na A: silibu Hadigidafa Gala dilia dogo ganodini sanasimu. Amola dilia da Na malei amola Na sia: nabawane hamoma: ne, Na da dilia hou afadenemu.

Og min ande vil eg gjeva inni dykk, og eg vil få dykk til å ferdast i mine bod og til å halda loverne mine og gjera etter deim.

28 Amasea, dilia da soge amo Na da dilia aowalalia ilima i, amo ganodini esalumu. Dilia da Na dunu fi esalumu, amola Na da dilia Gode esalumu.

Og de skal bu i det landet som eg gav federne dykkar. Og de skal vera mitt folk, og eg skal vera dykkar Gud.

29 Hou huluane da dili gugunufisa, amoga Na da dili gaga: mu. Na da gagoma bagadewane heda: ma: mu. Amasea, dilia ha: bu hame ba: mu.

Og eg vil fria dykk frå all dykkar ureinska. Og eg vil kalla på kornet og gjera det follrikt og ikkje senda svolt på dykk.

30 Na da dilia fage legesu ifa amo fage baligili legema: mu, amola dilia ifabi amo ha: i manu bagade heda: ma: mu. Amasea, dilia da ha: eno bu hame ba: muba: le, fifi asi gala eno ba: ma: ne, dilia da bu hame gogosiamu.

Og eg vil mangfalda frukti på trei og grøda på marki, so de ikkje lenger skal taka mot skjemsla frå folki for svolt.

31 Dilia da dilia musa: wadela: i hou hamoi bu dawa: beba: le, dili gobele da bagadewane gogosiamu.

Då skal de minnast dykkar vonde åtferd og dykkar verk, som ikkje var gode. Og de skal styggjast ved dykk sjølve for dykkar misgjerningar og styggjor.

32 Isala: ili fi! Dilia noga: le dawa: mu, Na da hanai gala! Na da dili gaguia gadoma: ne amo hame hamosa. Dilia da dilia wadela: i hou hamoi amo dawa: beba: le gogosiamu, amo Na da hanai. Na, Ouligisudafa Hina Gode, da sia: i dagoi.”

Ikkje for dykkar skuld gjer eg det, segjer Herren, Herren, det vere dykk kunnigt! De må blygjast og skjemmast av åtferdi dykkar, du Israels-lyd.

33 Ouligisudafa Hina Gode da amane sia: sa, “Na da dilia wadela: i amola gugunufisu hou huluane dodofesea, Na da dilia moilai ganodini esaluma: mu amola mugului diasu bu gaguma: mu.

So segjer Herren, Herren: Den dagen eg reinsar dykk frå alle dykkar misgjerningar, vil eg gjeva byarne folk, og husi som ligg i røysar, skal verta uppatt-bygde.

34 Dunu huluane da dilia ifabidili baligili ahoanoba da ilia gagalabo hamoi dagoi ba: i. Be amo Na da dilia bu ouligima: mu.

Og øydeland skal verta dyrka, i staden for at det var ei audn for augo på kvar mann som gjekk framum.

35 Dunu huluane da agoane sia: mu, ‘Amo soge da musa: iwila agoane galu. Be wali afadenene, Idini Soge defele ba: sa. Moilai bai bagade huluane da mugului dagole, liligi huluane gegenana lai agoane ba: i. Be wali amogawi dunu fi da fifi lala amola moilai bai bagade da gagili sali dagoi.

Då skal dei segja: «Dette land som var i øyde lagt, er vorte som Eden-hagen, og byarne som låg i røyser og var øydelagde og nedrivne, er no kringmura og hev sine ibuarar.»

36 Amasea, na: iyado fifi asi gala amo da mae bogole esala, ilia da Na, Hina Gode, da mugului moilai amo bu gagumusa: dawa: , amola gagalobo misi ifabi amo bu sagamusa: dawa: , amo ilia da dawa: mu. Na, Hina Gode da amo hamomusa: ilegei, amola Na da dafawane hamomu.

Og dei skal sanna, dei folki som vert att rundt ikring dykk, at eg, Herren, hev bygt upp att det nedrivne, hev planta i det aude landet. Eg, Herren, hev tala, og eg set det i verk.

37 Ouligisudafa Hina Gode da amane sia: sa, “Na da Isala: ili dunu Nama fidima: ne adole ba: ma: ne, logo bu doasimu. Na da sibi wa: i ilia idi da heda: sa, amo defele Na da Isala: ili fi ilia idi heda: ma: mu.

So segjer Herren, Herren: I dette og vil eg lata Israels born finna meg, so eg gjer det for deim: Eg let menneskje aukast som ein saueflokk.

38 Musa: Yelusaleme da ilia lolo nabe amoga gobele salasu hamoma: ne, sibi amoga nabaiwane ba: i. Amo defele, Isala: ili moilai bai bagade wali mugului diala, da fa: no dunu fi amoga nabaiwane ba: mu. Amasea, ilia da Na da Hina Gode dawa: mu.”

Som ein heilag saueflokk, som Jerusalems-sauer i høgtiderne, soleis skal dei aude byarne verta: fulle med manneflokkar. Og dei skal sanna at eg er Herren.