मत्ती 10
1 ईसु आह़फा ना बारे चेला ने बोलायो अने वीटळ्ळा आत्माम ने काडवा नो हक आप्यो, अने आखा भातीन मांदला ने आरगा करवा अने आखी लुलखाय सेटी करवा नो हक आप्यो।
तवय येशुनी आपला बारा शिष्यसले जोडे बलाईसन भूते काढाना अनी सर्वा रोग अनं सर्वा दुर्बलसले बरं कराना अधिकार दिधा.
2 बारे नेवताळा ना नाम आहया से: पेलो सीमोन, जे पतरस केवाये, अने पतरस नो भाय अंदर्यास; अने जब्दी नो सोरो याकुब अने याकुब नो भाय युहन्नो;
त्या बारा शिष्यसना नावे असा शेतस पहिला, पेत्र ज्याले शिमोन म्हणतस अनं त्याना भाऊ अंद्रिया; जब्दीना पोऱ्या याकोब, अनं त्याना भाऊ योहान,
3 अने फीलीपुस, अने बरतुल्मे, अने थोमस, अने फाळो लेण्यो मत्ती; अने हलफाय नो सोरो याकुब, अने तद्दे;
फिलीप्प अनं बर्थलमय; थोमा, अनं मत्तय जकातदार; अल्फीना पोऱ्या याकोब अनं तद्दय;
4 सीमोन कनानी, अने यहुदा ईस्करीयोती, जे ईसु ने धरायो।
शिमोन कनानी अनं येशुले धरीसन देणारा यहुदा इस्कर्योत.
5 ईसु बारे जणा ने आहयो हुकम आपीन मोकल्यो, “आड़जात्या माणहु भणी नी जजो, अने सामरी माणहु ना ह़ेर मे नी जजो।
ह्या बारा जणसले येशुनी अशी आज्ञा करीसन धाडं, की, गैरयहूदीसकडे जावानी वाट वरतीन जाऊ नका, अनं शोमरोनी लोकसना कोणताच शहरमा जावू नका;
6 पण ईस्रायली जाती ना तीहया माणहु मे जावो, जे खोवायला गाडरान तेम हय जेला से।
तर इस्त्राएलसना घरमधला दवडेल मेंढरसकडे जा.
7 अने वाट्ये चालता जाय्न ज्योरे आड़ीन ईसम परच्यार करो के ह़रग राज ह़ाते आय जेलु से।
अनी जावाना येळले अशी घोषणा करा की, स्वर्गना राज्य जोडे येल शे.
8 मांदला ने आरगा करो, मरला ने जीवाड़ो, कुड़ावा ने आरगा करीन चोखा करो, भुत ने नीकाळ्ळो। तमने फोकट मे संयबरकत जड़ली से, एतरे आप देवो।
अनं रोगीसले बरं करा, मरेलसले ऊठाडा, कोड लागलेसले शुध्द करा, अनं भूते काढा कारण जे तुमले मोफत मिळनं ते तुम्हीन मोफत द्या.
9 तमारी कोथळी मे ह़ोना ना, चांदी ना अने ताम्बा ना, पय्हा लग नी लीज्जो।
सोनं, चांदी अनं तांबाना पैसा आपला कंबरबंधमा लेवु नका;
10 परच्यार करवा जाय ता, तमारी वाटु झोलो, बे डगला, खाहड़ा, अने डींगा नी लीज्जो; काहाके दाड़क्या ने खावा नु हक से।”
प्रवासकरता झोळी, दुसरा कपडा, जोडा लेवु नका, कारण काम करनारासनं पोषण व्हवाकरता हाई योग्य शे.
11 तमु काना बी ह़ेर नीता गाम मे जावो, ता तां पुगीन एक मदत करवा लायक माणेह नो पतो लगाड़ो, अने तां गेथा जता लग तीनीन्तां रेवो।
ज्या ज्या शहरमा गावसमा तुम्हीन जाशात तठे कोण योग्य शे हाई शोधी काढा अनं तुम्हीन तठेन निंघतस तोपावत त्यासना आठेच राहा;
12 जीना बी घोर मे तमु जावो ता केजो, “आहया घोर ना माणहु ने सांती अने संयबरकत जड़े।”
जवय तुम्हीन त्या घरमा जाशात तवय तठे तुमले शांती मिळो असं म्हणा;
13 कदीम तीना घोर ना माणहु सांती नी संयबरकत हात करे एवा हय ता सांती नी संयबरकत तीमनी पांह रेहे, पण तीमने सांती नी संयबरकत नी जोवती हय, ता सांती नी संयबरकत पासी आवती रेहे।
ते घर चांगलं ऱ्हायनं तर तुम्हीन देयल शांतीना आशिर्वाद त्यासले लागो; अनं जर त्या चांगला नही राहीनात तर तो आशिर्वाद तुमनाकडे परत येवो.
14 कदीम कोय तमारो आव-भाव नी करे, अने तमारी वात नी ह़मळे, ता तीना घोर मे गेथा, नीता तीना ह़ेर मे गेथा नीकळे ता तमारा पोग नो कादो झटकी देजो।
जो कोणी तुमनं स्वागत करावं नही, अनं तुमनं वचन ऐकावु नही, त्या घरमातीन किंवा शहरमातीन निंघतांना आपला पायनी धुळ झटकी टाका.
15 मे तमने ह़ाचलीन केम, “नीयाव ना दाड़े सदोम अने अमोरा देस ना माणहु गेथी बी तीहया देस ना माणहु ने जादा डंड जड़हे।”
मी तुमले सत्य सांगस, न्यायना दिनले त्या शहरनापेक्षा सदोम अनं गमोरा ह्या प्रदेशले सोपं जाई.
16 देखो, मे तमने लेंड्या ह़रको माणहुन वच मे गाडरान तेम मोकलु। एतरे गड़हा ने तेम कदर्या अने पारवान तेम खरला बणो।
लांडगासमा जसं मेंढरूले धाडतस तसं मी तुमले धाडी ऱ्हायनु म्हणीसन तुम्हीन सापनामायक चपळ अनं कबुतरना मायक भोळा बना.
17 “माणहु सी चेतीन रेवो। तीहया तमने ह़ड़का देवा करीन भगवान ना भक्ती ना घोर मे लीजहे, अने पंचु अगळ ली जाय्न ह़ड़का देहे।
लोकसपाईन सावध राहा; कारण त्या तुमले न्यायलयना स्वाधीन करतीन, अनी त्यासना सभास्थानमा तुमले फटका मारतीन,
18 तमु मने मान र्या करीन तमने राज करन्या, अने राजा अगळ लीजहे, अने ईसम करीन तमु आड़जात्या अगळ मारा गवा बणहु।
अनी देशना अधिकारीसले, राजासले अनं गैरयहूदीसले समजाले पाहिजे की तुम्हीन मना साक्षीदार शेतस, म्हणीसन तुमले त्यासनासमोर नेतीन.
19 जत्यार तीहया तमने सीपायड़ा ना ह़ात मे ह़ोप देय, ता फीकर नी करजो के आमु ह़ु केहु। काहाके तमने ह़ु केवा जोवे तीहयु भगवान तीहयी टेमे की देहे।
जवय तुमले त्यासना स्वाधीन करतीन तवय कसं काय बोलानं यानी चिंता करू नका, कारण तुमले जे काही बोलना शे हाई त्याच येळले तुमले सुचाडाई जाई.
20 काहाके बोलवा वाळा तमु नी हय, पण भगवान बाह नी आत्मा से, जे तमारा मन मे गेथी बोलहे।”
कारण बोलणारा तुम्हीन नही, तर तुमना स्वर्गना बापना आत्मा हाऊच तुमनामा बोलणारा शे,
21 तीहया दाड़ा मे भाय आह़फा ना भाय ने मराय नाखहे अने बाह आह़फा ना सोरा-सोरी ने धराय देहे अने सोरा-सोरी आय्ह-बाहा ना वीरोद मे हय जहे अने तीमने मराय नाखहे।
भाऊ भाऊले अनी बाप आपला पोऱ्याले मारा करता धरी दि; पोऱ्या मायबापसं विरूध्द ऊठतीन, त्यासले मारी टाकतीन;
22 मारा नाम ना कारण आखा माणहु तमारी सी ह़ीगी करहे, पण जे मरते लग गम खाहे, तीमने छुटकारो जड़हे।
मना नावमुये सर्वा लोके तुमनी निंदा करतीन; पण जो शेवटपावत टिकी राही त्यानंच तारण व्हई.
23 कदीम तीहया तमने एक ह़ेर मे वेला पाड़े ता बीजा ह़ेर मे नाह जजो। काहाके मे तमने ह़ाचलीन केम, तमने ईस्रायली देस ना आखा ह़ेर मे फीरते-फीरते मनख्या नो सोरो आय लागहे।
जवय एक गावमा तुमना छळ व्हई तवय दुसरा गावमा पळी जा; मी तुमले खरंखरं सांगस की, याना पहिले तुमनं इस्त्राएलना सर्वा नगरसमा फिरीनं व्हस नही, तोपावत मनुष्यना पोऱ्या ई जाई.
24 “चेलो, मास्तर गेथो मोटो नी हय अने चाकर्यो मालीक गेथो मोटो नी हय।
गुरूपेक्षा शिष्य थोर नही अनी मालकपेक्षा नोकर थोर नही.
25 चेला ने मास्तर बराबर अने पावर्या ने मालीक बराबर हयवान घणु से; जत्यार तीहयो घोर ना मालीक ने बालजबुल केदो ता तीहया घोर वाळा ने काहा नी केय?”
शिष्यसनी गुरूनामायक अनी नोकरनी मालकनामायक व्हावं, इतलंच त्यासले पुरं, घर धनीले सैतान म्हणतस, तर घरना लोकसले का बरं नही म्हणतीन?
26 एतरे माणहु सी ना बीहो। ईसम कंय बी ढकायलु नी हय, जे वीजाळा मे नी लवाये, अने ईसम कंय बी ह़तायलु नी हय, जे उजन्तु नी हय।
यामुये त्यासले घाबरू नका; कारण उघडामा ई अस काहीच झाकायल नही अनी कळाव नही अस काहीच गुप्त नही.
27 मे तमने जे कंय अंदारला मे केम, तीने तमु वीजाळा मे ह़मळावो। अने जे कंय तमने होगोत केदलो से तीहयु तमु घोर ना पडाळ पोर चड़ीन ज्योरेत परच्यार करो।
जे मी तुमले अंधारमा सांगस, ते उजेडमा बोला, अनी जे काही तुम्हीन कानतीन ऐकतस ते धाबावर जाईन प्रचार करा.
28 तीमनी सी ना बीहो जे डील ने मार नाखहे पण जीव ने नी मार सके; बाखीन तीनी सी बीहो, जे डील अने जीव बेम ने नरक मे कर सके। (Geenna g1067)
ज्या शरिरना नाश करतस पण आत्माना नाश कराले समर्थ नही त्यासले घाबरू नका, तर आत्मा अनं शरीर ह्या दोन्हीसले नरकमा नाश कराले जो परमेश्वर समर्थ शे त्याले घाबरा. (Geenna g1067)
29 एक पय्हा मे बे घंचड़ी वेचाय, ते बी तमारा बाह नी मरजी वगर तीमनी माय्न एक बी धरती पोर पड़ीन नी मरे।
एक नाणामा दोन चिमण्या ईकतस की, नही? तरी पण तुमना स्वर्गना बापशिवाय त्यापाईन एक बी जमीनवर पडस नही.
30 तमारा मुंडा ना एक-एक नीम्बाळा गणायला से।
तुमना डोकावरना सर्वा केस बी मोजेल शेतस.
31 एतरे ना बीहो। तमु ढेरेत घंचड़ा गेथा मोगा से।
म्हणीन घाबरू नका, कारण बराच चिमण्यासपेक्षा तुमनं मोल अधिक शे.
32 “जे मने माणहु अगळ मान लेहे। तीने मे बी मारा ह़रग वाळा बाह अगळ मान लेही।
जो कोणी लोकसना समोर मना स्विकार करी, त्याना स्विकार मी मना स्वर्गना बापसमोर करसु;
33 अने जे मने माणहु अगळ नीकारो करहे, तीने मे बी मारा ह़रग वाळा बाह अगळ नीकारो करही।”
पण जो कोणी लोकसना समोर माले नाकारी, त्याना नाकार मी मना स्वर्गना बापसमोर करसु;
34 “आहयु ना ह़मजो के मे धरती पोर सांती लीन आवलो से। मे सांती लीन नी आयो बाखीन तलवार लीन आवलो से।”
अस नका समजा; की मी पृथ्वीवर शांतता कराले येल शे; मी शांतता कराले नही तर तलवार चालाडाले येल शे.
35 मे आनीन करीन आवलो से के बेटा ने बाह ना वीरोद मे करवा, अने ववेह ने ह़ाहु ना वीरोद मे करवा करीन आवलो से।
कारण पोऱ्या अनं बाप, पोर अनं माय, सुन अनं सासु, यासमा फुट पाडाकरता मी येल शे;
36 माणेह ना वेरी तीना घोर वाळा बण जहे।
अनी माणुसनाच घरना लोके त्याना वैरी व्हतीन.
37 “जे बेटो आह़फा ना बाह ने नीता आह़फा नी आय्ह ने मार गेथो जादा मोंग करे, तीहयो मारी लायक नी हय। अने जे बी बाह बेटा ने नीता बेटी ने मारी गेथो जादा मोंग करे तीहयो मार लायक नी हय।
जो कोणी मनापेक्षा बाप अनं मायवर जास्त प्रेम करस तो माले योग्य नही; जो मनापेक्षा पोऱ्यावर किंवा पोरवर जास्त प्रेम करस तो माले योग्य नही;
38 जे कोय आह़फा ना दुख नु कुरुस उचलीन मार पसळ नी चाले, तीहयो मार लायक नी हय।
अनी जो कोणी स्वतःना क्रुसखांब उचलीन मनामांगे येस नही तो माले योग्य नही.
39 जे आह़फा नो जीव बचाड़वा हींडे, तीहयो आह़फा ना जीव ने खोय देय; अने जे मारीन करते आह़फा नो जीव खोय नाखहे, तीहयो आह़फा ना जीव ने बचाड़ लेहे।”
जो स्वतःना जिवले वाचाडी तो त्याले गमाडी, अनी जो मनाकरता स्वतःना जिव गमाडी, तो त्याना जिवले वाचाडी.
40 जे तमारु आव-भाव करे, तीहयो मारो आव-भाव करे, अने जे मारो आव-भाव करे, तीहयो तने मोकलन्या नो आव-भाव करे।
जो तुमना स्विकार करस, तो मना स्विकार करस अनी जो माले स्वीकारस, तो ज्यानी माले धाडेल शे त्याले स्वीकारस.
41 जे भगवान वगे गेथी वात केण्या माणहु नो आनीन करते आव-भाव करे के तीहयो भगवान वगे गेथी वात केण्यो माणेह से, ता तीने भगवान वगे गेथी वात केण्या ना ईलाम ने तेवुत ईलाम जड़े। अने जे धरमी नो आनी करते आव-भाव करे के तीहयो धरमी से, ता तीने भगवान वगे गेथी वात केण्या माणहु ना ईलाम ने तेवुत ईलाम जड़हे।
जो संदेष्टाले म्हणीन स्वीकारस त्याले संदेष्टानं प्रतिफळ मिळी; अनी न्यायी माणुसले न्यायी म्हणीसन जो त्याना स्विकार करी, त्याले न्यायीजणसना प्रतिफळ मिळी;
42 अने जे कोय आहया नान्ला ह़ुदला चेला माय्न काना एक ने पीवा करीन टाडलु पाणी आसम करीन आपहे के तीहयो मारो चेलो से, ता मे तमने ह़ाचलीन केम के तीहयो आह़फा नु ईलाम हात करहेन करहे।
मी तुमले खरंखरं सांगस, जो कोणी ह्या धाकलासपैकी एकले मना शिष्य समजीन गल्लासभर थंड पाणी पाजी, तर त्याले त्यानं प्रतिफळ मिळाशिवाय रावावू नही.
