Romalilara 4
1 Bəs onda cismani əcdadımız İbrahim haqqında nə deyə bilərik? O nə əldə etdi?
Taiganga hwele nantele huje o Ibulahimu, yise wetu hwidala elye bele, apatihene?
2 Əgər İbrahim öz əməlləri ilə saleh sayılsaydı, öyünməyə haqqı olardı, amma Allahın önündə yox.
Nantele nkashele u Ibulahimu abhaziwa elyoli hu mbombo, hangali nenangwa ezyahwisovye, nantele saga hwitagalila lya Ngolobhe.
3 Müqəddəs Yazı nə deyir? «İbrahim Allaha iman etdi və bu ona salehlik sayıldı».
Eshi ensimbo zigawele? “Abulahamu amwetesheye Ongolobhe, na bhaziwe hwakwe huje alinelyoli.”
4 Əməl edənin muzdu ona hədiyyə sayılmaz, bu onun haqqıdır.
Eshi hwa mtu yawombe embombo eposhenzi zyakwe sezibhaziwa huje hee wenee, hwa huje eshi lideni.
5 Lakin əməl etməyib allahsız adamları saleh sayan Allaha iman edən şəxsin imanı ona salehlik sayılır.
Nantele hwa mtu yasaga abhomba embombo nkashele ahumweteha omwene yali ahubhazizya elyoli yasagali bhatamu, enyinza zyakwe umtu oyo zibhaziwe huje lyoli.
6 Davud da o adamın bəxtiyarlığından danışır ki, Allah əməlinə baxmayıb onu saleh sayır:
O Daudi wope ayanga esalifyo hwa mtu yali Ongolobhe abhazizizye elyoli pasepali nembombo.
7 «Üsyankarlığı bağışlanan, Günahı əfv olunan insan Nə bəxtiyardır!
Ayajile, “Bhasalifiwe bhala bhabhali embibhi zyabho zisajilwe nabhala abhezambe zyabho zyazikwishilwe.
8 Rəbb tərəfindən təqsirkar sayılmayan insan Nə bəxtiyardır!»
Asalifiwe omtu ola nkashele Ogosi sabhazizizye ezambe.”
9 Məgər bu bəxtiyarlıq yalnız sünnətlilərə məxsusdur, yoxsa sünnətsizlərə də aiddir? Bəli, biz deyirik ki, İbrahimin imanı ona salehlik sayıldı.
Eshi huje ensalifyo zyabhala bhabhatahiliwe bhene, huje nabha sebhatahiliwe? Eshi tiyanga, “huje o Ibulahimu enyinza zyakwe zyabhaziwe huje lyoli.”
10 Nə vəziyyətdə sayıldı? Sünnət olunandan sonra, yoxsa sünnət olunandan əvvəl? Sünnət olunandan sonra deyil, sünnət olunandan əvvəl!
Huje yabhaweweleshi? Shila o Ibulahimu ali hu tohala, nantele sasele atahilwe? Sagayali hu tahilwe, eshi ashele tahilwe.
11 O, sünnətsiz ikən imanla malik olduğu salehliyi təsdiq edən möhür olaraq sünnət əlamətini aldı. Beləcə İbrahim sünnətsiz olaraq iman edən hamının atası oldu ki, onlara da imanları salehlik sayılsın.
O Ibulahimu ahambilile ehalama yatahilwe. Ogu gwali muhuli gwela ehaki enyinza yalinayo hani sasele atahilwe. Efumizyo ezyandolesyo ene huja abhombeshe abhe baba wa bhoti bhabhahweteha. Atankashile bhahweli bhabhali atahilwe. Eshi hwahuje ehaki yaibhaziwa hwabhene.
12 Atamız İbrahim həm də o sünnətli olanların atası oldu ki, sadəcə sünnətli olmaqla qalmayıb, onun sünnət edilməmişdən əvvəl malik olduğu iman izi ilə gedirlər.
Ene yope yamisizye aje o Ibulahimu abhombeshe baba we tohala saga hwabhala bhabhafumila mutohala aje nabhala bhabhazilondola enyayo zya baba wetu o Ibulahimu. Huje ene nyinza yalinayo hwabhatahilwe.
13 Çünki İbrahimə və onun nəslinə dünyanı irs almaq vədi Qanun vasitəsilə deyil, imanla saleh sayılmaq vasitəsilə verildi.
Hwa huje sanayahali hudajizyo aje eahadi ehafumiziwe hwa Ibulahimu ne papo yakwe, eahadi ene eyaje bhaibhabhagali bhesi huje ehaliashelenle ehaki eyenyinza.
14 Əgər Qanuna əsaslananlar varis olsaydı, onda iman mənasız, vəd də təsirsiz olardı.
Huje eshi nashi bhala bhe ndajizyo huje bhagali, enyinzizili nahamo, ne ahadi egalu zenywe.
15 Çünki qanun Allahın qəzəbini üzə çıxarır. Amma qanun olmayan yerdə onun pozulması da olmur.
Huje eshi edajizyo zileta ilyoyo, huje pala pasepali nedajizyo, nahumo huje huli eshishi.
16 Buna görə də vəd imanla həyata keçir ki, Allahın lütfünə bağlı olsun və İbrahimin bütün nəslini – yalnız Qanuna deyil, İbrahimin malik olduğu həmin imana da əsaslananları əhatə etsin. İbrahim iman etdiyi Allahın – ölülərə həyat verən, yoxluqdan varlıq yaradan Allahın önündə hamımızın atasıdır. Necə ki yazılıb: «Səni çoxlu millətin atası etdim».
Hwa huje eli sagalyafumie hunyinza, aje ebheye wene. Amafumilo gakwe, eahadi elipazelu hu mpapo yoti. Na zawa ebha sagaje bhala bhabhamenye edajizyo, huje bhala bhali nenza ezya Ibulahimu. Huje omwene isewetu ate tenti,
nashi sesibwilweli, “Ebheshele awe abhe baba wensi enyiji.” O Ibulahimu ali hweli hwola ya menye yaani Ongolobhe yasaga abhapiye abhafwe owomi na kwizye enongwa zyanazimo ajezibhe.
18 Heç bir ümid olmadığı halda İbrahim çoxlu millətin atası olacağına ümidlə inandı. Çünki ona deyilmişdi ki, «nəslin o qədər olacaq».
Hata zibhe zyoti zya hwoze, Abulahamu abhejivi amawaminiye Ongolobhe hu siku zyazihwenza. Eshi abha baba wesi enyinji alengane nahala hahagajilwe,”... Esho shayaibha empapo yaho.”
19 Hətta təxminən yüz yaşında ikən öz bədəninin artıq ölüyə bənzədiyini, arvadı Saranın da bətninin ölü olduğunu anladı, amma imanı azalmadı.
Omwene sagali bhinu hunyinza. Abulahamu aheteshe aje obele gwakwe yoyoo gumalishe afwe - ali no umuli wesiku amaha emia emo. Nantele ahetehene nehali eyafwe eyevyanda uya Sala.
20 Allahın vədinə imansızlıqla şübhə etmədi, əksinə, imanında möhkəm durub Allahı izzətləndirdi.
Eshi alengane ne ahadi eya Ngolobhe, o Ibulahimu sagasitile ahumweteshe. Nantele, apewilwe eguvu hunyinza nantele asombele Ongolobhe.
21 Tamamilə əmin idi ki, Allah verdiyi vədi yerinə yetirməyə də qadirdir.
Ali amenye loli aje hala hahali Ongolobhe haaidiye ali nouwezo owa hakamilisye.
22 Buna görə də imanı ona salehlik sayıldı.
Hweli lyope lyabhaziwe humwene abha haki.
23 «Salehlik sayıldı» sözləri yalnız İbrahim üçün yazılmayıb;
Eshi sagayasimbwilwe wene hufaida yakwe, aje yabhaziwe hwa mwene.
24 Rəbbimiz İsanı ölülər arasından Dirildənə iman etməklə saleh sayılacaq bizlər üçün də belə yazılmışdır.
Yasimbwilwe huliti nantele, hwa bhabhishewe abhaziwe atetatili tihweteha aje omwene azyozyeze Ogosi wetu oYesu afume hwa bhafwe.
25 İsa bizim təqsirlərimizə görə ölümə təslim edildi və bizim saleh sayılmağımız üçün dirildi.
Ono yayola yalifumiziwe hu mbibhi zetu nazyosewe aje tipate abhaziwe ehaki.
