Zəbur 95

1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,

Kommt, laßt uns Jahwe zujubeln, laßt uns zujauchzen dem Felsen, der unser Heil.

2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!

Laßt uns mit Dank vor sein Angesicht kommen und mit Gesängen ihm zujauchzen.

3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.

Denn ein großer Gott ist Jahwe und ein großer König über alle Götter,

4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,

er, in dessen Gewalt das Innerste der Erde, und dem die äußersten Höhen der Berge gehören.

5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!

Sein ist das Meer, denn er hat es geschaffen, und seine Hände haben das feste Land gebildet.

6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.

Kommt, laßt uns niederfallen und uns beugen, laßt uns knieen vor Jahwe, unserem Schöpfer.

7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,

Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk, das er weidet, und die Schafe, die er mit seiner Hand leitet. Möchtet ihr doch heute auf seine Stimme hören!

8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.

Verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste,

9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.

wo mich eure Väter versuchten, mich prüften, obschon sie doch mein Thun gesehen!

10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.

Vierzig Jahre hatte ich Ekel an diesem Geschlecht; da sprach ich: “Sie sind ein Volk irrenden Herzens; denn sie wollen nichts von meinen Wegen wissen.

11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».

“Und so schwur ich in meinem Zorn: Sie sollen nicht zu meiner Ruhestatt gelangen!”