< Zəbur 95 >
1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,
Wohlan! Laßt uns dem Herrn zujauchzen, zujubeln unserm hilfereichen Hort!
2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!
Laßt Uns mit Lobpreis vor sein Antlitz treten, mit Liedern ihm entgegenjauchzen!
3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.
Der Herr ein großer Gott, Großkönig über alle Götter!
4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,
In seiner Hand der Erde Tiefen, sein sind der Berge Gipfel.
5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!
Sein ist das Meer: Er hat's gemacht; das trockene Land: Er hat mit seinen Händen es gestaltet.
6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.
Herbei, anbetend laßt uns niederfallen und niederknieen vor dem Herrn und unserm Schöpfer!
7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,
Er ist alleinig unser Gott, und wir sein Weidevolk und seine liebste Herde, wenn ihr auf seine Stimme heute horcht:
8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.
"Verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie in der Wüste am Versuchungstag,
9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.
wo eure Väter mich versucht und mich geprüft, obschon sie meine Tat gesehen.
10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.
Ich grollte vierzig Jahre dem Geschlechte; ich sprach: Es ist ein Volk mit einem irren Geist; sie achten nicht auf meine Wege.
11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».
Ich schwur daher in meinem Zorn: Nie gehen sie zu meiner Ruhstätte ein!"