Zəbur 95

1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,

Venez, chantons avec allégresse à l’Éternel! Poussons des cris de joie vers le rocher de notre salut.

2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!

Allons au-devant de lui avec des louanges, Faisons retentir des cantiques en son honneur!

3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.

Car l’Éternel est un grand Dieu, Il est un grand roi au-dessus de tous les dieux.

4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,

Il tient dans sa main les profondeurs de la terre, Et les sommets des montagnes sont à lui.

5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!

La mer est à lui, c’est lui qui l’a faite; La terre aussi, ses mains l’ont formée.

6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.

Venez, prosternons-nous et humilions-nous, Fléchissons le genou devant l’Éternel, notre créateur!

7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,

Car il est notre Dieu, Et nous sommes le peuple de son pâturage, Le troupeau que sa main conduit… Oh! Si vous pouviez écouter aujourd’hui sa voix!

8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.

N’endurcissez pas votre cœur, comme à Meriba, Comme à la journée de Massa, dans le désert,

9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.

Où vos pères me tentèrent, M’éprouvèrent, quoiqu’ils vissent mes œuvres.

10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.

Pendant quarante ans j’eus cette race en dégoût, Et je dis: C’est un peuple dont le cœur est égaré; Ils ne connaissent pas mes voies.

11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».

Aussi je jurai dans ma colère: Ils n’entreront pas dans mon repos!