< Zəbur 95 >
1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,
Venez, chantons à haute voix à l’Éternel; poussons des cris de joie vers le rocher de notre salut!
2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!
Allons au-devant de lui avec la louange, poussons vers lui des cris de joie en [chantant] des psaumes.
3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.
Car l’Éternel est un grand Dieu, et un grand roi par-dessus tous les dieux.
4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,
Les lieux profonds de la terre sont en sa main, et les sommets des montagnes sont à lui.
5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!
À lui est la mer, et lui-même l’a faite; et le sec, ses mains l’ont formé.
6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.
Venez, adorons et inclinons-nous, agenouillons-nous devant l’Éternel qui nous a faits!
7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,
Car c’est lui qui est notre Dieu; et nous, nous sommes le peuple de sa pâture et les brebis de sa main. Aujourd’hui, si vous entendez sa voix,
8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.
N’endurcissez pas votre cœur comme à Meriba, comme au jour de Massa, dans le désert,
9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.
Où vos pères m’ont tenté, éprouvé, et ont vu mes œuvres.
10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.
Quarante ans j’ai eu cette génération en dégoût, et j’ai dit: C’est un peuple dont le cœur s’égare, et ils n’ont point connu mes voies,
11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».
De sorte que j’ai juré dans ma colère: S’ils entrent dans mon repos!