Zəbur 95

1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,

O come, let us sing unto the Lord: let us shout joyfully to the rock of our salvation.

2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!

Let us come before his presence with thanksgiving, and shout joyfully unto him with psalms.

3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.

For a great God is the Lord, and a great King above all Gods;

4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,

In whose hand are the deep places of the earth; and whose are the heights of mountains;

5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!

Whose is the sea, and who hath made it; and whose hands have formed the dry land.

6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.

Oh come, let us prostrate ourselves and bow down: let us kneel before the Lord our Maker.

7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,

For he is our God; and we are the people of his pasture, and the flock of his hand: yea, this day, if ye will hearken to his voice,

8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.

Harden not your heart, as at Meribah, as on the day of the temptation in the wilderness:

9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.

When your fathers tempted me, proved me, although they had seen my doing.

10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.

Forty years long did I feel loathing on that generation, and I said, It is a people of an erring heart; and they truly acknowledged not my ways:

11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».

So that I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.