< Zəbur 95 >
1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,
O come, let us sing unto the LORD: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.
2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!
Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise unto him with psalms.
3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.
For the LORD is a great God, and a great King above all gods.
4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,
In his hand are the deep places of the earth: the strength of the hills is his also.
5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!
The sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land.
6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.
O come, let us worship and bow down: let us kneel before the LORD our maker.
7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,
For he is our God; and we are the people of his pasture, and the sheep of his hand. To day if all of you will hear his voice,
8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.
Harden not your heart, as in the provocation, and as in the day of temptation in the wilderness:
9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.
When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.
10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.
Forty years long was I grieved with this generation, and said, It is a people that do go astray in their heart, and they have not known my ways:
11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».
Unto whom I swore in my wrath that they should not enter into my rest.