< Zəbur 95 >
1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,
The Praise of a Canticle, of David himself. Come, let us exult in the Lord. Let us shout joyfully to God, our Savior.
2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!
Let us anticipate his presence with confession, and let us sing joyfully to him with psalms.
3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.
For the Lord is a great God and a great King over all gods.
4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,
For in his hand are all the limits of the earth, and the heights of the mountains are his.
5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!
For the sea is his, and he made it, and his hands formed the dry land.
6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.
Come, let us adore and fall prostrate, and let us weep before the Lord who made us.
7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,
For he is the Lord our God, and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.
If today you hear his voice, harden not your hearts:
9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.
as in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness, where your fathers tempted me; they tested me, though they had seen my works.
10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.
For forty years, I was offended by that generation, and I said: These have always strayed in heart.
11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».
And these have not known my ways. So I swore in my wrath: They shall not enter into my rest.