Zəbur 95

1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,

Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!

Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.

Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,

Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!

Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.

Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,

Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.

Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.

Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.

Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».

Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!