Zəbur 95

1 Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

2 Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

3 Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

4 Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

5 Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

6 Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

7 Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

8 «Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.

“Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

9 Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

10 Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

11 Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'”