Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
Молитва Моисея, человека Божия.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Господи! Ты нам прибежище в род и род.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Прежде нежели родились горы, и Ты образовал землю и вселенную, и от века и до века Ты - Бог.
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
Ты возвращаешь человека в тление и говоришь: “возвратитесь, сыны человеческие!”
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Ибо пред очами Твоими тысяча лет, как день вчерашний, когда он прошел, и как стража в ночи.
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
Ты как наводнением уносишь их; они - как сон, как трава, которая утром вырастает, утром цветет и зеленеет, вечером подсекается и засыхает;
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
ибо мы исчезаем от гнева Твоего и от ярости Твоей мы в смятении.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Ты положил беззакония наши пред Тобою и тайное наше пред светом лица Твоего.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
Все дни наши прошли во гневе Твоем; мы теряем лета наши, как звук.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
Дней лет наших - семьдесят лет, а при большей крепости - восемьдесят лет; и самая лучшая пора их - труд и болезнь, ибо проходят быстро, и мы летим.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Кто знает силу гнева Твоего, и ярость Твою по мере страха Твоего?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
Научи нас так счислять дни наши, чтобы нам приобрести сердце мудрое.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Обратись, Господи! Доколе? Умилосердись над рабами Твоими.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
Рано насыти нас милостью Твоею, и мы будем радоваться и веселиться во все дни наши.
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Возвесели нас за дни, в которые Ты поражал нас, за лета, в которые мы видели бедствие.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Да явится на рабах Твоих дело Твое и на сынах их слава Твоя;
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
и да будет благоволение Господа Бога нашего на нас, и в деле рук наших споспешествуй нам, в деле рук наших споспешествуй.
