Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
Ei bøn av gudsmannen Moses. Herre, du hev vore ei livd for oss frå ætt til ætt.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Fyrr fjelli vart til, og du skapte jordi og heimen, ja frå æva og til æva er du Gud.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Du let menneskja venda um til dust og segjer: «Vend um att, de menneskjeborn!»
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
For tusund år er i dine augo som dagen i går når han lid, som ei vakt um natti.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Du riv deim burt som i flaum, dei vert som ein svevn, um morgonen er dei som groande graset;
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
um morgonen blømer det og gror, um kvelden visnar det burt og turkast upp.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
For me hev forgjengest ved din vreide, og ved din harm er me burtskræmde.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Du hev sett våre misgjerder for augo dine, vår løynde synd i ljoset frå di åsyn.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
For alle våre dagar er framfarne i din vreide, me hev livt våre år til ende som ein sukk.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
Vår livstid, ho varer sytti år, og når der er mykje kraft, åtteti år, og jamvel det stoltaste er møda og fåfengd, for snart er det framfare, og me flaug burt.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Kven kjenner styrken i din vreide og din harm, soleis som ein bør ottast deg?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
Å telja våre dagar, det lære du oss, at me kann få visdom i hjarta.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Vend um, Herre! Kor lenge? Og lat det gjera deg vondt for tenarane dine!
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
Metta oss med di miskunn når morgonen renn, so vil me fegnast og gleda oss alle våre dagar!
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Gled oss etter dei dagar du hev bøygt oss, etter dei år me hev set ulukka!
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Lat di gjerning syna seg for tenarane dine og din herlegdom yver deira born!
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
Og Herren, vår Guds ynde vere yver oss, og det våre hender gjer, gjeve du framgang for oss, ja, det våre hender gjer, det gjeve du framgang!
