Zəbur 90

1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.

Oratio Moysi, hominis Dei. [Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.

2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.

Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus.

3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».

Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum.

4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.

Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit: et custodia in nocte

5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,

quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.

Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat.

7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.

Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.

Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.

9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.

Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur;

10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.

dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.

11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?

Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam

12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.

dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.

13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.

Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.

Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.

Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala.

16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.

Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.

17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.

Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.]