Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth.
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
In the morning it flourisheth, and groweth; in the evening it is cut down, and withereth.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
For we are consumed by thy anger, and by thy wrath are we troubled.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
The days of our years are seventy years; and if by reason of strength they are eighty years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Who knoweth the power of thy anger? even according to thy fear, so is thy wrath.
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
So teach us to number our days, that we may apply our hearts to wisdom.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Return, O LORD, how long? and repent thou concerning thy servants.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Make us glad according to the days in which thou hast afflicted us, and the years in which we have seen evil.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Let thy work appear to thy servants, and thy glory to their children.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.
