Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth up.
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
For we are consumed in thine anger, and in thy wrath are we troubled.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
For all our days are passed away in thy wrath: we bring our years to an end as a tale [that is told].
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
The days of our years are threescore years and ten, or even by reason of strength fourscore years; yet is their pride but labour and sorrow; for it is soon gone, and we fly away.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Who knoweth the power of thine anger, and thy wrath according to the fear that is due unto thee?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
So teach us to number our days, that we may get us an heart of wisdom.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Return, O LORD; how long? and let it repent thee concerning thy servants.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
O satisfy us in the morning with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us, and the years wherein we have seen evil.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Let thy work appear unto thy servants, and thy glory upon their children.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.
