< Zəbur 90 >
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
A Prayer of Moses the man of God. Lord, you have been our refuge in all generations.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Before the mountains existed, and [before] the earth and the world were formed, even from age to age, You are.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Turn not man back to [his] low place, whereas you said, Return, you sons of men?
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
For a thousand years in your sight are as the yesterday which is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Years shall be vanity to them: let the morning pass away as grass.
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
In the morning let it flower, and pass away: in the evening let it droop, let it be withered and dried up.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
For we have perished in your anger, and in your wrath we have been troubled.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
You have set our transgressions before you: our age is in the light of your countenance.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
For all our days are gone, and we have passed away in your wrath: our years have spun out their tale as a spider.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
[As for] the days of our years, in them are seventy years; and if [men should be] in strength, eighty years: and the greater part of them would be labor and trouble; for weakness overtakes us, and we shall be chastened.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Who knows the power of your wrath?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
and [who knows how] to number [his days] because of the fear of your wrath? So manifest your right hand, and those that are instructed in wisdom in the heart.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Return, O Lord, how long? and be entreated concerning your servants.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
We have been satisfied in the morning with your mercy; and we did exult and rejoice:
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
let us rejoice in all our days, in return for the days wherein you did afflict us, the years wherein we saw evil.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
And look upon your servants, and upon your works; and guide their children.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
And let the brightness of the Lord our God be upon us: and do you direct for us the works of our hands.