Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
A Prayer of Moses, the man of God. Lord, thou hast been our dwelling-place in all generations.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Before the mountains were brought forth, and thou hadst formed the earth and the world, even from eternity to eternity thou art God.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Thou makest [mortal] man to return to dust, and sayest, Return, children of men.
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
For a thousand years, in thy sight, are as yesterday when it is past, and [as] a watch in the night.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Thou carriest them away as with a flood; they are [as] a sleep: in the morning they are like grass [that] groweth up:
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
In the morning it flourisheth and groweth up; in the evening it is cut down and withereth.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
For we are consumed by thine anger, and by thy fury are we troubled.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Thou hast set our iniquities before thee, our secret [sins] in the light of thy countenance.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
For all our days pass away in thy wrath: we spend our years as a [passing] thought.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
The days of our years are threescore years and ten; and if, by reason of strength, they be fourscore years, yet their pride is labour and vanity, for it is soon cut off, and we fly away.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Who knoweth the power of thine anger? and thy wrath according to the fear of thee?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
So teach [us] to number our days, that we may acquire a wise heart.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Return, Jehovah: how long? and let it repent thee concerning thy servants.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
Satisfy us early with thy loving-kindness; that we may sing for joy and be glad all our days.
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Make us glad according to the days [wherein] thou hast afflicted us, according to the years [wherein] we have seen evil.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Let thy work appear unto thy servants, and thy majesty unto their sons.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
And let the beauty of Jehovah our God be upon us; and establish thou the work of our hands upon us: yea, the work of our hands, establish thou it.
