Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our refuge in all generations.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Before the mountains existed, and [before] the earth and the world were formed, even from age to age, Thou art.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Turn not man back to [his] low place, whereas thou saidst, Return, ye sons of men?
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
For a thousand years in thy sight are as the yesterday which is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Years shall be vanity to them: let the morning pass away as grass.
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
In the morning let it flower, and pass away: in the evening let it droop, let it be withered and dried up.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
For we have perished in thine anger, and in thy wrath we have been troubled.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Thou hast set our transgressions before thee: our age is in the light of thy countenance.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
For all our days are gone, and we have passed away in thy wrath: our years have spun out their tale as a spider.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
[As for] the days of our years, in them are seventy years; and if [men should be] in strength, eighty years: and the greater part of them would be labour and trouble; for weakness overtakes us, and we shall be chastened.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Who knows the power of thy wrath?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
and [who knows how] to number [his days] because of the fear of thy wrath? So manifest thy right hand, and those that are instructed in wisdom in the heart.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Return, O Lord, how long? and be intreated concerning thy servants.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
We have been satisfied in the morning with thy mercy; and we did exult and rejoice:
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
let us rejoice in all our days, in return for the days wherein thou didst afflict us, the years wherein we saw evil.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
And look upon thy servants, and upon thy works; and guide their children.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
And let the brightness of the Lord our God be upon us: and do thou direct for us the works of our hands.
