Zəbur 9
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Mut-labben» üstə oxunan məzmuru. Bütün ürəyimlə Rəbbə şükür edəcəyəm, Bütün xariqələrini deyəcəyəm.
Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David. Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.
2 Sənə görə fərəhimdən sevinib cuşa gələcəyəm, Ey Haqq-Taala, ismini tərənnüm edəcəyəm!
Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!
3 Düşmənlərim geri dönəndə Sənin önündə səndələyərək yıxılıb məhv olurlar.
av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.
4 Çünki Sən haqqımı və mübarizəmi gördün, Taxtında oturub ədalətlə hökm etdin.
For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.
5 Sən millətləri məzəmmət, pisləri yox etdin, Adlarını əbədilik sildin.
Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.
6 Düşmənin sonu çatdı, o əbədi viran oldu, Şəhərlərini təməlindən qopartdın, Onların xatirəsi də məhv oldu.
Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.
7 Rəbb isə əbədi olaraq hökmranlıq edir, O, taxtını hökm üçün qurub.
Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,
8 Dünyaya ədalətlə hökm edir, Ümmətlərə insafla hakimlik edir.
og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.
9 Rəbb məzlumların pənahgahıdır, Sıxıntı anlarında müdafiə qalasıdır.
Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.
10 İsmini tanıyanlar Sənə güvənir, Çünki, ya Rəbb, Səni axtaranları tərk etməzsən!
Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!
11 Sionun sakini olan Rəbbi tərənnüm edin! Xalqlar arasında Onun işlərini bəyan edin!
Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!
12 O, tökülən qanın qisasını alır, yadda saxlayır, Məzlumların fəryadını unutmur.
For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.
13 Ya Rəbb, rəhm et! Ey ölüm qapılarından məni qurtaran, Mənə nifrət edənlərin üzündən çəkdiyim dərdə bax!
Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,
14 Sion qızının darvazalarında Qoy Sənə edilən həmdlərimdən danışım, Səndə xilas taparaq şadlanım!
so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.
15 Millətlər qazdıqları quyuya özləri düşüb, Qurduqları tələyə öz ayaqları ilişib.
Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.
16 Rəbb Özünü göstərib hökmünü yeritdi, Pislər öz əməlləri ilə tora düşdü. Hiqqayon, (Sela)
Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. (Higgajon, Sela)
17 Pis adamlar ölülər diyarına düşəcək, Allahı unudan bütün millətlər də oraya gedəcək. (Sheol h7585)
Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud. (Sheol h7585)
18 Çünki fəqir adam həmişəlik unudulmaz, Məzlumun ümidi əbədi olaraq boşa çıxmaz.
For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.
19 Ya Rəbb, qalx, qoy insan qalib gəlməsin, Sənin hüzurunda millətlər məhkum edilsin.
Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn!
20 Ya Rəbb, qoy millətlər Səndən qorxsunlar, Qoy onlar bilsinlər ki, yalnız insandırlar. (Sela)
Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! (Sela)
