< Zəbur 89 >

1 Ezrahlı Etanın maskili. Ya Rəbb, daim məhəbbətindən nəğmə oxuyacağam, Sənin sədaqətini dilim hər nəslə deyəcək.
Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.
2 Deyirəm ki, məhəbbətin əbədiyaşardır, Sədaqətin göylər qədər sarsılmazdır.
For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.
3 Dedin: «Öz seçdiyimlə əhd kəsmişəm, Qulum Davud üçün belə and içmişəm:
«Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:
4 “Mən nəslini əbədi sarsılmaz edəcəyəm, Sülaləni taxtında sonsuzadək yaşadacağam”». (Sela)
«Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)
5 Ya Rəbb, göylər Sənin xariqələrinə şükür etsin, Müqəddəslər camaatı arasında sədaqətinə həmd edilsin.
Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.
6 Göydə Rəbbin tayı-bərabəri varmı? İlahi varlıqlar arasında Rəbbin bənzəri varmı?
For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?
7 Müqəddəslər məclisində Allah çox zəhmlidir, Ətrafında olanların hamısından O heybətlidir.
Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.
8 Ya Rəbb, Ordular Allahı, Sənin tək qüdrətli varmı? Səni sədaqətin bürüyüb.
Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.
9 Sən qabaran dənizə hökm edirsən, Aşıb-daşan dalğaları yatırırsan.
Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.
10 Sən Rahavı əzib leşini çıxartdın, Qüvvətli qolunla düşmənləri dağıtdın.
Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.
11 Göylər Sənin, yer üzü Sənin, Qurduğun yer üzündə hər şeyin təməlini qoymusan.
Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.
12 Sən şimalı, cənubu yaratmısan, Tavor və Xermon adına mədh oxuyur.
Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.
13 Qolun nə qədər qüvvətlidir, Sağ əlin ucadır, əllərin qüdrətlidir!
Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.
14 Salehlik və ədalət taxtının təməlidir, Məhəbbət və sədaqət önündə gedir!
Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.
15 Bayram şənliyində olan xalq nə bəxtiyardır! Ya Rəbb, onlar Sənin üzünün nurunda gəzər.
Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.
16 İsminə görə daim sevinirlər, Salehliyinə görə şərəfə çatırlar.
I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.
17 Onların ehtişamı, qüvvəti Sənsən. Sənin lütfündən gücümüz artır.
For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.
18 Çünki sipərimiz Rəbdəndir, Padşahımız İsrailin Müqəddəsidir.
For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.
19 Keçmişdə bir görüntü ilə Möminlərinə belə söylədin: «Bir cəngavərə kömək etdim, Xalqın içindən onu seçib yüksəltdim.
Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.
20 Qulum Davudu tapdım, Müqəddəs yağımla onu məsh etdim.
Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.
21 Əlim daim onu möhkəmləndirəcək, Qolum ona qüvvət verəcək!
Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.
22 Düşmən ona qalib gələ bilməz, Fitnəkarlar ona zülm edə bilməz.
Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.
23 Qarşısındakı düşmənləri qıracağam, Ona nifrət edənləri vuracağam.
Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.
24 Yanında sədaqətim, məhəbbətim olacaq, Gücü ismimlə artacaq.
Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.
25 Dənizlərə əlini, Çaylara sağ əlini çatdıracağam.
Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.
26 Məni çağırıb deyəcək: “Atamsan, Allahımsan, Məni xilas edən Qaya Sənsən!”
Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»
27 Mən də ilk oğul haqqını ona verəcəyəm, Onu yer üzünün ən uca padşahı edəcəyəm.
Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.
28 Ona daim məhəbbətimi göstərəcəyəm, Sadiq qalıb əhdimi pozmayacağam.
Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.
29 Onun nəslini əbədi yaşadacağam, Göylər durduqca taxtını saxlayacağam.
Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.
30 Övladları qanunumu atsalar, Hökmlərimə görə yaşamasalar,
Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,
31 Qaydalarımı pozsalar, Əmrlərimə əməl etməsələr,
dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,
32 Bu qanunsuzluqlarını kötəklə cəzalandıracağam, Təqsirlərini qamçı ilə tənbeh edəcəyəm.
då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.
33 Amma yenə də məhəbbətimi atmaram, Sədaqətimi yalan olmağa qoymaram.
Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.
34 Öz əhdimi pozmaram, Dilimdən çıxan sözləri dəyişmərəm.
Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.
35 Müqəddəsliyim naminə bir dəfə and içmişəm: Davuda yalandan söz verməyəcəyəm.
Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.
36 Sülaləsi taxtda əbədi qalacaq, Taxtı hüzurumda günəş kimi duracaq.
Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.
37 Ay kimi – Göydəki etibarlı şahid kimi sabit qalacaq». (Sela)
Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)
38 Amma, ya Rəbb, məsh etdiyin padşaha qəzəblənmisən, Sən onu rədd etmisən, ona arxa çevirmisən.
Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.
39 Qulunla bağladığın əhddən imtina etmisən, Tacını toz-torpağa atıb bulaşdırmısan.
Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.
40 Bütün divarlarını yıxmısan, Qalalarını viran etmisən.
Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.
41 Yoldan keçənlər oranı soyub-talayırlar, Qonşuları ona tənə vururlar.
Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.
42 Onun düşmənlərinin sağ əlini yuxarı qaldırmısan, Bütün yağılarını sevindirmisən.
Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.
43 Qılıncının ağzını kütləşdirmisən, Onu döyüşdə qaldırmamısan.
Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.
44 Onu şərəfdən salmısan, Taxtını yerlə yeksan etmisən.
Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.
45 Nə tez onu gəncliyindən saldın, Onu xəcalətə bürüdün. (Sela)
Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)
46 Ya Rəbb, nə vaxta qədər, Yoxsa əbədilikmi bizdən gizlənəcəksən, Od tutub qəzəbdən yanacaqsan?
Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?
47 Ömrümün nə tez keçdiyini xatırla, Bütün bəşər övladlarını nə fani yaratmısan!
Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.
48 İnsanlar arasında ölüm görməyən kimdir? Kim canını ölülər diyarının pəncəsindən qurtarar? (Sela) (Sheol h7585)
Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ey Xudavənd, əvvəlki məhəbbətin harada qaldı? Çünki bu barədə Davuda sədaqətlə and içdin.
Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?
50 Ey Xudavənd, unutma, gör bu bəndən necədir, Köksümdə nə qədər xalqın tənəsini gəzdirirəm.
Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,
51 Ya Rəbb, düşmənlərinin etdiyi təhqirləri, Məsh etdiyinin yoluna vurduqları tənələri daşıyıram.
at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.
52 Rəbbə əbədilik alqış olsun! Amin, Amin.
Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!

< Zəbur 89 >