< Zəbur 88 >
1 Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
3 Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır. (Sheol )
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol )
4 Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.