< Zəbur 88 >
1 Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
A Song, a Psalm, by sons of Korah, to the Overseer, 'Concerning the Sickness of Afflictions.' — An instruction, by Heman the Ezrahite. O Jehovah, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before Thee,
2 Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
My prayer cometh in before Thee, Incline Thine ear to my loud cry,
3 Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır. (Sheol )
For my soul hath been full of evils, And my life hath come to Sheol. (Sheol )
4 Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
5 Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
Among the dead — free, As pierced ones lying in the grave, Whom Thou hast not remembered any more, Yea, they by Thy hand have been cut off.
6 Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
Thou hast put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
7 Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
Upon me hath Thy fury lain, And [with] all Thy breakers Thou hast afflicted. (Selah)
8 Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
Thou hast put mine acquaintance far from me, Thou hast made me an abomination to them, Shut up — I go not forth.
9 Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
Mine eye hath grieved because of affliction, I called Thee, O Jehovah, all the day, I have spread out unto Thee my hands.
10 Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
To the dead dost Thou do wonders? Do Rephaim rise? do they thank Thee? (Selah)
11 Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
Is Thy kindness recounted in the grave? Thy faithfulness in destruction?
12 Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
Are Thy wonders known in the darkness? And Thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
And I, unto Thee, O Jehovah, I have cried, And in the morning doth my prayer come before Thee.
14 Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
Why, O Jehovah, castest Thou off my soul? Thou hidest Thy face from me.
15 Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Thy terrors — I pine away.
16 Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
Over me hath Thy wrath passed, Thy terrors have cut me off,
17 Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
They have surrounded me as waters all the day, They have gone round against me together,
18 Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.
Thou hast put far from me lover and friend, Mine acquaintance [is] the place of darkness!