Zəbur 88
1 Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
“A psalm of the sons of Korah. For the leader of the music. Upon wind instruments. A psalm of Heman, the Ezrahite.” O LORD, God of my salvation! To thee do I cry by day, And by night is my prayer before thee!
2 Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
Let my supplication come before thee; Incline thine ear to my cry!
For my soul is full of misery, And my life draweth near to the underworld. (Sheol h7585)
4 Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
I am counted with those who are going down to the pit; I am like one who hath no strength.
5 Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
I am left to myself among the dead, Like the slain who lie in the grave, Whom thou no more rememberest, And who are cut off from thy [[protecting]] hand.
6 Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
Thou hast placed me in a deep pit, In a dark and deep abyss.
7 Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
Thy wrath presseth hard upon me, And thou afflictest me with all thy waves! (Pause)
8 Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
Thou hast put mine acquaintances far from me, Yea, thou hast made me their abhorrence: I am shut up, and cannot go forth.
9 Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
Mine eyes languish by reason of my affliction. I call upon thee daily, O LORD! To thee do I stretch out my hands!
10 Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
Canst thou show wonders to the dead? Shall the dead arise, and praise thee? (Pause)
11 Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
Shall thy goodness be declared in the grave, Or thy faithfulness in the place of corruption?
12 Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
Shall thy wonders be known in the dark, And thy justice in the land of forgetfulness?
13 Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
To thee do I cry, O LORD! In the morning doth my cry come before thee.
14 Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
Why, O LORD! dost thou cast me off? Why hidest thou thy face from me?
15 Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
I have been afflicted and languishing from my youth; I suffer thy terrors, and am distracted.
16 Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
Thy fierce wrath overwhelmeth me; Thy terrors utterly destroy me.
17 Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
They surround me daily like water; They compass me about together.
18 Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.
Lover and friend hast thou put far from me; My acquaintances are withdrawn from my sight.
