< Zəbur 88 >
1 Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
A SONG. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. TO THE OVERSEER. [SET] ON “SICKNESS TO AFFLICT.” AN INSTRUCTION OF HEMAN THE EZRAHITE. O YHWH, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before You,
2 Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
My prayer comes in before You, Incline Your ear to my loud cry,
3 Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır. (Sheol )
For my soul has been full of evils, And my life has come to Sheol. (Sheol )
4 Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
5 Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
Among the dead—free, As pierced ones lying in the grave, Whom You have not remembered anymore, Indeed, they have been cut off by Your hand.
6 Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
You have put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
7 Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
Your fury has lain on me, And You have afflicted [with] all Your breakers. (Selah)
8 Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
You have put my acquaintance far from me, You have made me an abomination to them, Shut up—I do not go forth.
9 Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
My eye has grieved because of affliction, I called You, O YHWH, all the day, I have spread out my hands to You.
10 Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
Do You do wonders to the dead? Does Rephaim rise? Do they thank You? (Selah)
11 Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
Is Your kindness recounted in the grave? Your faithfulness in destruction?
12 Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
Are Your wonders known in the darkness? And Your righteousness in the land of forgetfulness?
13 Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
And I, to You, O YHWH, I have cried, And in the morning my prayer comes before You.
14 Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
Why, O YHWH, do You cast off my soul? You hide Your face from me.
15 Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Your terrors—I pine away.
16 Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
Your wrath has passed over me, Your terrors have cut me off,
17 Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
They have surrounded me as waters all the day, They have gone around against me together,
18 Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.
You have put lover and friend far from me, My acquaintance [is] the place of darkness!