Zəbur 83
1 Bir ilahi. Asəfin məzmuru. Ey Allah, susub səssiz durma! Ey Allah, sakit olma!
A Song, — A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.
2 Budur, düşmənlər qiyamət qoparır, Sənə nifrət edənlər Sənin əleyhinə qalxır.
For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,
3 Xalqına qarşı fənd işlədirlər, Sənin qoruduqlarına qarşı birgə qərara gəlirlər.
Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.
4 Deyirlər: «Gəlin, onları millət olmasın deyə məhv edək, İsrailin adı xatırlanmasın deyə onları yox edək».
They have said, 'Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.'
5 Ürəkləri bir olaraq qərara gəliblər, Sənə qarşı bunlar əhd ediblər:
For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,
6 Edomlular, İsmaillilər, Moavlılar, Həcərlilər,
Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,
7 Geval, Ammon, Amaleq, Filişt və Sur əhalisi.
Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,
8 Aşşur da onlara qoşulub, Lutun övladlarına kömək edir. (Sela)
Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)
9 Başlarına gətir Midyanlılara etdiklərini, Qişon vadisində Sisranın, Yavinin başına gətirdiklərini.
Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.
10 Onlar En-Dorda həlak oldular, Torpaq üçün peyin oldular.
They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!
11 Əsilzadələrini Orev və Zeev kimi et, Bütün ağalarını Zevah və Salmunna kimi et.
Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,
12 Onlar demişdilər: «Allahın otlaqlarına sahib olaq».
Who have said, 'Let us occupy for ourselves The comely places of God.'
13 Ey Allahım, onları sovrulan toza, Küləyin süpürdüyü saman qırıntısına çevir.
O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.
14 Meşəni yandıran od kimi, Dağları alışdıran alov kimi
As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,
15 Onları tufanınla qov, Qasırğanla dəhşətə sal.
So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.
16 Ya Rəbb, onların üzünü xəcalətə bürü, Qoy Sənin ismini axtarsınlar.
Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.
17 Əbədilik utanaraq vəlvələyə düşsünlər, Rüsvay olub yox olsunlar.
They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.
18 Bilsinlər ki, Sənin ismin Rəbdir, Bütün yer üzündə ancaq Sən Haqq-Taalasan!
And they know that Thou — (Thy name [is] Jehovah — by Thyself, ) [Art] the Most High over all the earth!
