< Zəbur 82 >

1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
“Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
“‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.

< Zəbur 82 >