< Zəbur 82 >
1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
— A Psalm of Asaph. God hath stood in the company of God, In the midst God doth judge.
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
Till when do ye judge perversely? And the face of the wicked lift up? (Selah)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
Judge ye the weak and fatherless, The afflicted and the poor declare righteous.
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
Let the weak and needy escape, From the hand of the wicked deliver them.
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
They knew not, nor do they understand, In darkness they walk habitually, Moved are all the foundations of earth.
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
I — I have said, 'Gods ye [are], And sons of the Most High — all of you,
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
But as man ye die, and as one of the heads ye fall,
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
Rise, O God, judge the earth, For Thou hast inheritance among all the nations!