< Zəbur 82 >

1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
En Salme af Asaf. Gud staar frem i Guders Forsamling, midt iblandt Guder holder han Dom:
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
»Hvor længe vil I dømme uredeligt og holde med de gudløse? (Sela)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
Skaf de ringe og faderløse Ret, kend de arme og nødstedte fri;
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
red de ringe og fattige, fri dem ud af de gudløses Haand!
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
Dog, de kender intet, sanser intet, i Mørke vandrer de om, alle Jordens Grundvolde vakler.
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
Jeg har sagt, at I er Guder, I er alle den Højestes Sønner;
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
dog skal I dø som Mennesker, styrte som en af Fyrsterne!«
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
Rejs dig, o Gud, døm Jorden, thi alle Folkene faar du til Arv!

< Zəbur 82 >