< Zəbur 82 >

1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
Gud staar i Guds Menighed; han dømmer midt iblandt Guder.
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
Hvor længe ville I dømme Uret og anse de ugudeliges Personer? (Sela)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
Skaffer den ringe og den faderløse Ret; hjælper den elendige og den arme til Retfærdighed!
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
Redder den ringe og den fattige; udfrier ham af de ugudeliges Haand!
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
De skønne ikke og forstaa ikke, de vandre i Mørke; alle Jordens Grundpiller ryste.
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
Jeg har sagt: I ere Guder, og I ere alle den Højestes Sønner.
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
Men I skulle dø som Mennesker, og som en af Fyrsterne skulle I falde.
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
Gud! gør dig rede, døm Jorden; thi du skal tage Arv iblandt alle Hedninger.

< Zəbur 82 >