< Zəbur 82 >
1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
詠【警告為民長者】阿撒夫的詩歌。 天主親臨眾神的會議,在眾神之中主張公理:
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
你們不正義審理,偏袒惡人要到何時? (休止)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
你們應保護受苦的人和孤兒,為貧窮與可憐的人主持正義。
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
應拯救弱小及窮苦的人,由惡人的爪牙拯救他們。
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
他們原本無知無識,在暗中摸索,卻把大地的一切根基動搖。
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
我親自說過:你們都是神,眾人都是至高者的子民。
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
但是你們必要死亡像眾人一樣,必要消失像任何一位王侯一樣。
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
天主,求您起來審判下土,因為萬國都應由您佔據。